Τα ντολμαδάκια του Πάθους....

Ξύπνησε νωρίς το πρωί…

με το σώμα του ακόμα τυλιγμένο γύρω της…
Τον φίλησε γλυκά… και σηκώθηκε…

σαν υπνωτισμένη,

ερωτευμένη.....

να ετοιμάσει την μαγική συνταγή

που της έμαθε κρυφά η γιαγιά της….
Ακόμα ζούσε στην μέθη της χτεσινής βραδιάς…

αλλά.. την θυμόταν καλά…
Χρόνια έψαχνε τον ιδανικό άντρα να την εφαρμόσει…
Και τώρα… τον είχε στο κρεβάτι της….
Ευτυχώς είχε πάντα στο σπίτι

τα απαραίτητα σκεύη και υλικά…

και χτες προτού τον συναντήσει

είχε φροντίσει να προμηθευφτεί

από την βιολογική λαϊκή όλα τα απαραίτητα ζαρζαβατικά…
Η γλυκιά κούραση του έρωτα

της έδωσε την απαιτούμενη τόλμη...

και άμετρη αποφασιστικότητα…
Φόρεσε το λευκό Lacoste πουκάμισό του…

που ήταν ποτισμένο από το μεθυστικό άρωμα του…

και… βγήκε γυμνή στον κήπο…

Σήκωσε το χέρι της

και έκοψε τα πιο τρυφερά αμπελόφυλλα

από την κρεβατίνα...
Ήταν τρυφερά σαν το δέρμα του…
και τα τριχοειδή αγγεία στην πίσω πλευρά τους

της θύμιζαν τις φλέβες του

που με τόσο πάθος είχε φιλήσει..…
Μάζεψε όσα χρειαζόταν…

και γύρισε στην κρεβατοκάμαρα…
Ακόμα κοιμόταν ο αγαπημένος της....

και έτσι κατάφερε να τα τοποθετήσει

κάτω από το μαξιλάρι του…
έπρεπε να μείνουν εκεί για 12 λεπτά ακριβώς….

ούτε ένα περισσότερο… ούτε ένα λιγότερο…
Άρχισε να μετράει τον χρόνο…

χαζεύοντας την γυμνή σάρκα του….
Το μάτι της σταμάτησε στον καλοσχηματισμένο αφαλό του…
Θέλησε να τον φιλήσει αλλά δεν έπρεπε να ξυπνήσει….
Μόλις πέρασαν τα λεπτά…

πήρε με δεξιοτεχνία τα αμπελόφυλλα....

το πανωσέντονο που τον σκέπαζε ,

και γύρισε χαρούμενη στην κουζίνα…
Πήρε μία κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους

την γέμισε με νερό εμφιαλωμένο

και μέσα έριξε 3 σταγόνες αγιασμό.

Έκοψε ένα κομμάτι σε σχήμα καρδιάς

από το σεντόνι που είχε λερωθεί από τα υγρά τους…

και το έριξε στο νερό…
Αφού το άφησε να πάρει μία βράση....

το αφαίρεσε και έριξε μέσα

τα αμπελόφυλλα να ζεματιστούν για 5 λεπτά….
Έβγαλε τα αμπελόφυλλα,

λέγοντας το όνομα του ανάποδα, 7 φορές…

και τα άφησε να κρυώσουν σε μία σκοτεινή γωνία…

αφού τα κάλυψε με το υπόλοιπο σεντόνι….
Άναψε το μάτι…

και έβαλε επάνω του ένα βαθύ τηγάνι

με μισό φλιτζάνι παρθένο ελαιόλαδο κρητικό…
Ψιλοέκοψε τα κρεμμύδια και τα φρέσκα κρεμμυδάκια…

με το ειδικό ασημένιο μαχαίρι

που χρησιμοποιούσε η οικογένεια της

σε σοβαρές περιπτώσεις ,

εδώ και δύο αιώνες…

και τα έριξε μέσα να ξανθύνουν…

ενώ τα ανακάτευε με την ξύλινη κουτάλα της γιαγιάς,

η οποία είχε σκαλισμένα επάνω της

ερωτικά καβαλιστικά ιδεογράμματα….
Έριξε μέσα το ρύζι…

τον ψιλοκομμένο μαϊντανό, τον ευωδιαστό άνηθο,

κουκουνάρια και μία πρέζα μανδραγόρα….

Τα ανακάτωσε καλά μέχρι να μαραθούν…

και προσέθεσε δύο κούπες νερό

και 7 σταγόνες από τον ιδρώτα τους…

Ήρθε η ώρα για το αλάτι…

διάλεξε ένα αλάτι ορυκτό…

για να ζήσει η αγάπη τους σαν τα ψηλά βουνά…

Πιπέρι φρεσκοτριμμένο από την Ινδία

για να τους μεταδώσει

όλη τη σοφία του κάμα σούτρα....

και δύο φύλλα δάφνης

για να έχουν ένδοξη ερωτική ζωή…

μέχρι τα βαθειά γεράματα....
Το ρύζι ρούφηξε το νερό με τα υγρά τους,

και της θύμισε με πόση μανία

τον ρουφούσε την χτεσινή νύκτα....
Το έβγαλε από την φωτιά…

και έφερε τα αμπελόφυλλα…
Ξάπλωσε το πρώτο

σε ένα ρηχό πιάτο από κινέζικη πορσελάνη…

με άσεμνες κινέζικες παραστάσεις.....

προσέχοντας να είναι έξω η λεία πλευρά του

και οι ίνες του από μέσα….

και έβαλε στην καρδιά του μία κουταλιά γέμισης…..
Με τα ακροδάχτυλα της το τύλιξε…

λέγοντας το μαγικό ξόρκι:
«Αμπελόφυλλο καλό….
βοήθαμε να τον φιλώ…
να ζούμε αγκαλιασμένοι..
σαν το ρυζάκι τυλιγμένοι…»
Αφού τύλιξε 64 ντολμαδάκια…

αναφερόμενη στην χρονολογία γέννησης του…
έστρωσε οκτώ αμπελόφυλλα στον πάτο της χύτρας ,

όσα τα γράμματα του ονόματος του…
και άρχισε να τα τοποθετεί

σχηματίζοντας στο κέντρο της χύτρας

πρώτα μία καρδια…
Τα υπόλοιπα τα έβαλε κανονικά κυκλικά

και όσα περίσσεψαν σε στρώσεις…
Προσέθεσε το λεμόνι…

το υπόλοιπο παρθένο λάδι… και νερό….
Έβαλε το πορσελάνινο πιάτο από πάνω…

να τα στριμώχνει.....

και τα έβαλε να βράσουν σε χαμηλή φωτιά…
Δεν ήξερε αν τα προτιμούσε με αυγολέμονο.....

ή με γιαούρτι…

και επειδή δεν ήταν μέρος της ιεροτελεστίας…
γύρισε στο κρεβάτι για μία τελευταία πρωινή αγκαλιά

Το μεσημέρι θα του τα τάιζε στο στόμα .....

μαζί με λίγη μουρνόρακη ....

να τον μεθύσει και να τον δέσει για πάντα….

*αφιερωμένο στον Green Revenger.... που έχει ντολμαδοανησυχίες....

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

.

.

Γράψτε και εσείς το δικό σας ντολμαδοποστ!!!

και συμμετέχετε στο ντολμαδοπαίχνιδο!!!!

Διαβάστε τα πρώτα ντολμαδοπόστ

του Νταλικιέρη και της Κυκλοδίωκτον