Η ενθαδικότητα στην προντουκτιβιστική ιδιοποίηση της ερωτικής περιθωριακότητας

Είχε παλέψει πολύ…
Αγώνας ατελείωτος… ανελέητος… καθημερινός…
χωρίς κανόνες… και διαλείμματα…
Είχε προδώσει κάθε αρχή της… στο όνομα της επιβίωσης…
είχε ακολουθήσει κάθε σκοτεινό μονοπάτι…
κάθε πρόστυχη πρόταση…
οποιοδήποτε αγοραίο ερωτικό κάλεσμα της είχε γίνει…
Δεν άφηνε τίποτα να πέσει κάτω…
και τώρα… στα 30 της… έμοιαζε πλέον με 40….
ένιωθε δε… 70…..
αλλά η απόσυρση … δεν έλεγε να έρθει….
έπρεπε να κάνει μία τελευταία κίνηση…
μία τελευταία μπάζα…
για να εξασφαλίσει την ησυχία της…
ολόκληρο το κρεβάτι για την πάρτη της…
αυτοδιάθεση για το κορμί της…

Το είχε ονειρευτεί πριν τον τελευταίο αληθινό οργασμό της…
το κατέστρωνε πηγαίνοντας σε πελάτες…
το μελετούσε κάθε φορά που έπινε παραπάνω ουίσκι…
και το βίωνε κάθε που έπαιρνε ναρκωτικά…
Ήταν το απόλυτο ζητούμενο…
η απόλυτη καύλα της…
το απόλυτο όνειρο…

Και τώρα… μία σημαντική γνωριμία…
την είχε φέρει πιο κοντά…
σχεδόν άγγιζε το όνειρο της…
αρκεί να την εκμεταλλευόταν…
έξυπνα και σωστά….
Της είχαν προσφέρει 500.000 ευρώ…
για να φτιάξει το μεγαλύτερο μπουρδέλο των Βαλκανίων…
Είχε κάποιος συγκινηθεί και πιστέψει σε αυτήν,
στην μεγάλη πείρα της από την ζωή της νύκτας…
στον άνετο τρόπο της να δίνει στους πελάτες αυτό που ζητούσαν…
και της έδωσε μία λευκή επιταγή…
Χωρίς να ζητήσει εξηγήσεις…
με μόνη εγγύηση την ζωή της…
και την λαχτάρα της να τελειώσει
κάποτε γλυκά και ήσυχα
την ένδοξη καριέρα της....
Πήγε και νοίκιασε μία μονοκατοικία…
στα βόρεια προάστια…
Την επίπλωσε φινετσάτα
διάλεξε τα καλύτερα κορίτσια…
και τα εκπαίδευσε….

Στην αυλή… έβαλε ένα σιντριβάνι…
και φύτεψε πολλά φυτά…
Σε μία απόμερη γωνιά… έχτισε ένα κιόσκι…
και φύτεψε αναρριχόμενες τριανταφυλλιές…
για να το προστατέψουν… από τα περίεργα βλέμματα…
και να πηγαίνει εκεί να ησυχάζει….
άλλοτε μόνη της… άλλοτε με την δόση της…
Σε κάθε δωμάτιο εργασίας είχε ζητήσει διαφορετικό ντεκόρ….
και παιζόταν κάθε φορά διαφορετικό σκηνικό…
Στα εγκαίνια είχε καλέσει όλο το high society …
επώνυμους ηθοποιούς… πολιτικούς… επιχειρηματίες..
και η σαμπάνια με το χαβιάρι…
έρεαν άφθονα μαζί με την κόκα…

Η επιτυχία ήταν απόλυτη….
όλοι μείνανε με τις καλύτερες εντυπώσεις…
Το καρνέ των ραντεβού γέμισε…
για έναν μήνα από την πρώτη κιόλας μέρα…
Οι εισπράξεις έρεαν… μαζί με το σπέρμα…
και όλοι ήταν απόλυτα ευχαριστημένοι….
Ο ναός της ηδονής είχε ολοκληρωθεί…
και είχε την υπογραφή της…
Μετά από έναν χρόνο σκληρής δουλειάς…
απόλυτης αφοσίωσης… και αυτοθυσίας στον αγοραίο έρωτα…
είχε συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα για να τον αποχαιρετήσει…
Τόσο καιρό δεν ξόδευε τίποτα….
Ζούσε μέσα στην παρακμή….
της χαμογελούσε δεκτικά…
και την ένιωθε σε κάθε πόρο του κορμιού της…
Το μόνο ευχάριστο ήτανε ότι δεν χρειαζόταν να πηγαίνει με πελάτες..
είχε πάντα τα καλύτερα ναρκωτικά…
και οι καταθέσεις της ανέβαιναν….
Τα ξημερώματα… με 2-3 υπνωτικά…
καμιά φορά με λίγα ναρκωτικά…
με ένα μαλτ ουίσκι… κατάφερνε να κοιμηθεί…
και να μην ονειρευτεί…
Ξυπνούσε μετά…
έριχνε λίγο κολλύριο στα κόκκινα μάτια της…
σνίφαρε δύο γραμμές…
και κατέβαινε στην σάλα…
να κανονίσει το πρόγραμμα...
Σιχαινόταν την ζωή της…
αλλά πριν ξεράσει θυμόταν το όνειρό της…
έσφιγγε τα δόντια… ρούφαγε την κοιλιά…
και χαμογέλαγε… σαν όλα να ήταν καλά…
σαν όλα να ήταν κανονικά… όλα ελεγχόμενα…
όλα προγραμματισμένα…

Την μέρα εκείνη ξύπνησε πιο χαρούμενη…
Είχε καταφέρει τον στόχο της…
Πήρε τηλέφωνο στο αφεντικό…
του είπε για την απόφαση της…
και εκείνος… την δέχτηκε σχετικά ήρεμα…
Τα είχε προβλέψει όλα…
ποια θα την διαδεχθεί…
το πρόγραμμα του επόμενου μήνα…
τις προμήθειες του επόμενου εξαμήνου…
Όλα ήταν τέλεια…
πήγε στο κιόσκι της… να πιεί τον καφέ της…
και εκεί τον είδε…
να κουρεύει τις τριανταφυλλιές της…
Ήταν νεότερος… τον έβλεπε για πρώτη φορά…
Της χαμογέλασε δειλά…
και του το ανταπέδωσε….
Του έριχνε κλεφτές ματιές…
και έψαχνε τρόπο να του πιάσει κουβέντα…
μέχρι που αυτός ενέδωσε…
και της είπε το όνομα του…
-Γιώργος!!! τι όμορφο όνομα….
έτσι λέγανε τον πρώτο μου έρωτα…
Θα μπορούσε να βρεί… μια άλλη φράση…
αλλά… το μυαλό της είχε κολλήσει…
στην θέα των γυμνών μπράτσων του…
και στα κόκκινα από συστολή μάγουλα του…
Τον προκάλεσε….
τον κάλεσε….
μέσα της…
και αυτός… πήγε….
χωρίς να ρωτήσει την τιμή…
χωρίς να ρωτήσει τι θα του κάνει…
Μύριζε τον φόβο του…
την ντροπή του…
και αυτό την καύλωνε…
Όχι… δεν ήξερε ότι ήταν πουτάνα…
την είχε φλερτάρει κανονικά…
και την έκανε δική του…
σαν μία κανονική γυναίκα…
Του δόθηκε….
Όχι μόνο σαν κορμί….
Του δόθηκε….
Σαν ένα μικρό κορίτσι….
Για μια στιγμή… ένιωσε άνθρωπος…
για μία στιγμή ένιωσε γυναίκα…
και έχυσε…
έχυσε φωνάζοντας….
όχι προστυχόλογα…
όπως ζητούσαν οι πελάτες…

Κοίταξε τις τριανταφυλλιές της… και της φάνηκαν…
για πρώτη φορά… τόσο όμορφες…
τον είχε αποκαμωμένο στην αγκαλιά της…
και του χάιδευε τα μαλλιά…

Μετά εκείνος σηκώθηκε…
Ντύθηκε…. και γύρισε προς το μέρος της…
Της χαμογέλασε… αμήχανα…
και της είπε….
-Δεν είχα ξαναπάει με πουτάνα, καλά ήτανε…
Γύρισε και τον κοίταξε ψυχρά…
μία έξυπνη απάντηση.....έμπειρη…
βγήκε μηχανικά από το στόμα της….
και γύρισε να κοιτάει τις τριανταφυλλιές της…

Όλα ήταν μάταια… δεν υπήρχε επιστροφή… στην αθωότητα…
έβγαλε από το τσαντάκι της, την δόση της…
και του ζήτησε να φύγει….