Δεν τολμώ…

Δεν τολμώ να σου πω…
όσα σκέφτομαι…
όσα χρειάζομαι…
όσα θέλω να μοιραστώ μαζί σου….
Σε βλέπω…
σου μιλώ...

σε ονειρεύομαι…
και σκέφτομαι…
όσα θα μπορούσαν να γίνουν….

όσα θα μπορούσαμε να κάνουμε....

όσα ποτέ δεν θα ομολογήσω……
όσα ποτέ δεν θα περιορίσω…
όσα χρειάζομαι….
και σε δανείζομαι…
σαν μορφή…
σαν ιδέα…
σαν σκέψη…
σαν ίχνος στο κορμί μου…
σαν αίσθηση…
σαν ερέθισμα….
Σε θέλω…
σε χρειάζομαι….
σε νιώθω…
κάθε που ακουμπάω το κορμί μου….
τα χέρια σου είναι εκεί….
Ποτέ δεν θα είμαι ολόκληρη…
ποτέ δεν θα είμαι ευτυχισμένη…
ποτέ δεν θα σου πω…
τι είσαι για μένα….
Δεν θέλω να σε τρομάξω…
δεν θέλω να σε επηρεάσω…
δεν θέλω να είμαι…
μία ακόμα ηλίθια εμπειρία για σένα…
Δεν θέλω να με πληγώσεις…
δεν θέλω να με γειώσεις…
τις επιλογές σου… τις έχω εμπεδώσει…
τις έχω επίπονα βιώσει…
αλλά… σε κάθε μεθύσι…
σε κάθε αδιάφορο γαμήσι…
έρχεσαι…. και… με ανακατώνεις…
με αναστατώνεις…
και με θανατώνεις…

Υ.Γ. Δεν έχει σχόλια η ανάρτηση αυτή…
είναι δική μου… είναι προσωπική….
μία γαμω-ανάγκη που έπρεπε απλά να εκφραστεί…