Ακανόνιστο Σύγγραμμα....

......

......
......

"Αν έφτιαχνες ένα λογοτεχνικό σύγγραμμα,

πως θα ήταν?"
την ρώτησε…. και εκείνη τον κοίταξε με απορία….

Στο μυαλό της σχηματίστηκαν εικόνες….
ήχοι….συναισθήματα….
και σκόρπιες έντονες αισθήσεις…
αλλά κανένα απολύτως σύγγραμμα….
κανένα απολύτως βιβλίο….
γιατί ότι έμαθε που άξιζε…
το έμαθε βιωματικά…
το έμαθε με τον δικό της τρόπο…
Μέσα από χαρές που ένιωσε…
από συγκινήσεις ανέλπιστες…
και από λύπες που πάντα θα πονάνε….
όσα χρόνια και αν περάσουν…

Το σύγγραμμα θα ήταν ταπεινό και φτηνό….
σαν ένα μαθητικό λυσάρι…
Μία μαγική λύση για κάθε πρόβλημα που εμφανίζεται…
ένα σύγχρονο «βιβλίο των μικρών εξερευνητών»

για ενήλικες…

Όποτε ζοριζόταν κάποιος, θα το άνοιγε…
και θα πετύχαινε ως δια μαγείας την σχετική σελίδα…
η οποία με 2-3 προτάσεις θα τον έσωνε…
και θα τον μεταμόρφωνε άμεσα…
σε ψύχραιμο παντοδύναμο ικανό παντογνώστη…
Θα τον έβγαζε από την δύσκολη θέση πανεύκολα…
και θα τον μετέτρεπε σε καταλυτικό μα πάντα αστάθμητο,
ευνοϊκό παράγοντα…
ιδανικό και χρήσιμο…
σε οποιοδήποτε δυσεπίλυτο πρόβλημα…

Θα ήταν γραμμένο σε γλώσσα απλούστατη….
ίσως και χωρίς γράμματα….
για να απευθύνεται σε όλους….
και σε αυτούς που είναι αγράμματοι…
και σε αυτούς που δεν μιλούν καμία ξεκάθαρη γλώσσα…
Θα μιλούσε με συναισθήματα…
και με αρώματα…
που θα ερέθιζαν τα κατάλληλα εγκεφαλικά νεύρα…
που έπρεπε να παίρνουν την απόφαση…
πάνω στο κρίσιμο σημείο….

Το βιβλίο αυτό θα μοιραζόταν χωρίς χρήματα…
σαν τον χρυσό οδηγό…
στην πρώτη ερωτική βραδινή έξοδο…
στο πρώτο εφηβικό μεθύσι…
την πρώτη φορά που κάποιος ξενυχτούσε…
κοιτάζοντας αφηρημένος το ταβάνι…
όποτε κάποιος πεινούσε….
μαζί με το πρώτο αυθόρμητο δάκρυ…
στην πρώτη αδικία......

και θα ανακούφιζε…
όλους αυτούς που κανέναν δεν έχουν…
να τους βοηθάει ή να τους νοιάζεται…
και νιώθουνε μονάχοι….

*Στα μόνα άτομα που δεν θα το έδινα...

θα ήταν οι επαγγελματίες πολιτικοί....

Αυτοί... πρέπει να πονέσουν... αν όχι να εξαλειφθούν....