Μαθητική παρέλαση....

Θυμήθηκα σήμερα τότε που επέστρεψα....
μετά από 15 χρόνια…
στον τόπο του εγκλήματος…
Στο αγαπημένο σχολείο….
που πήγαινα…
γυμνάσιο και λύκειο…
Είχε ένα κοσμικό γκαλά….
και πήγα με 3-4 φίλες…
να δούμε παλιές συμμαθήτριες και καθηγήτριες…
Ήταν πανέμορφα…
όλα στολισμένα….
λόγω της εθνικής μας εορτής....

Δεν ξέραμε αν θα μας θυμότανε...

παραδόξως… εμένα με θυμότανε…

σχεδόν όλοι…
Περάσαμε υπέροχα.....

αλλά την παράσταση έκλεψε…
το καυστικό σχόλιο…

της καθηγήτριας γυμναστικής…
Ήτανε μία αθλήτρια….
πολύ αυστηρή… και ξινή…
μέλος της εθνικής μας στο βόλεϊ…
τις άλλες τις τρόμαζε….
εμένα πάλι όχι….
Μία φορά… είχαμε έρθει σε κόντρα…
Δεν ακολουθούσα τις εντολές της…
γελούσα και έκανα χαβαλέ....

και για να με τιμωρήσει η κακούργα…
με απείλησε πως δεν θα με βάλει στην παρέλαση…
Παρέλαση για όσους δεν ξέρουν…
είναι το απόλυτο καμάκι…
Δύο μέρες λούφα δοκιμαστική….
την κρίσιμη μέρα παρέλαση…
και μετά καφέ… στην παραλία….
Χρόνια περιμένεις να έρθει η σειρά σου…
να πας τρίτη λυκείου....

Σάλταρα… όταν μου το είπε….
και θύμωσα….
δεν ήξερα τι να κάνω….
Ηταν η απόλυτη απειλή....

Γυρνάω… και της λέω…σοβαρότατα….
«αμα δεν με βάλεις στην παρέλαση….
θα ανατινάξω το γυμναστήριο»
Είχα θολώσει….
Αυτή θύμωσε στην αρχή.... αλλά τελικά…

με έβαλε στην παρέλαση….
και… όλα πήγαν φίνα…
Μετά από τόσα χρόνια…
εγώ το είχα ξεχάσει….
Αυτή… μόλις με είδε…
μου το κάρφωσε….
-Μαρία μου!!! Τι κάνεις????
-Καλά είμαι…μωρέ…. Με θυμάσαι, την φοβερή αθλήτρια…
ή σε έβαλε ο διευθυντής να κάνεις δημόσιες σχέσεις????
-Αμάν βρε Μαράκι… πάλι θα ανατινάξεις το γυμναστήριο???
-Ορίστε??? τι λες μωρέ, μήπως με μπερδεύεις???

-Σε κάθε παρέλαση σε θυμάμαι…. θυμάμαι τι μου είχες πει…
και γελάω…θα ανατίζες είχες πει το γυμναστήριο….
-Γελάς εσύ… αλλά εγώ σοβαρά το έλεγα…
είχα δικαίωμα στο καμάκι....

Γιατί τι άλλο είναι η παρέλαση…
αν όχι ένα οργανωμένο καμάκι???
Και βγαίνουν διάφοροι… εθνοπατέρες…
και φωνάζουνε…
για το ποιος θα παρελάσει…
ποιος θα κρατήσει… την σημαία…
και άλλες κουταμάρες…

Όχι… καλοί μου κύριοι….
Όλοι έχουμε δικαίωμα στο καμάκι….
Και όσοι δεν εκτελούμε τις εντολές της γυμνάστριας…
και όσοι δεν γεννηθήκανε.. στην Ελλάδα….
Στην γραμμή εκεί να λικνιζόμαστε…
και να το δείχνουμε πόσο ετοιμοπόλεμοι…
για καμάκι είμαστε….
και να μοιραζόμαστε το απόλυτο Ελληνικό όνειρο…
Ένα καμάκι ανθρώπινο…. αξιοκρατικό… και ισότιμο….
Υπό την ευλογία του προέδρου της Δημοκρατίας…
του σπιρτόζου Νομάρχη μας....
και της σημαίας μας….

(στα χρόνια μου βέβαια… μίνι δεν φορούσαμε….
αλλά είναι αδιάφορο…)

Υ.Γ. Χρόνια πολλά... στην πόλη μας... και στους Δημήτρηδες και στις Δημητρούλες....Χρόνια πολλά και στον Νομάρχη μας... και περαστικά του.... Του χρόνου να είναι σπίτι του... μαζί με τον Πρωθυπουργό του....