Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

Ακανονιστα προβοκατόρικη συνέντευξη με έναν έλληνα tanguero…

Ρε Γκαρντελάκο…για πες…. τι παίζει και οι Έλληνες εκφράζονται μέσω του tango?
Είναι μία ιστορία χιλίων ατόμων σε όλη την Ελλάδα
Ξεκίνησε σαν αντίκτυπος ανάλογων φαινομένων στην υπόλοιπη Ευρώπη….και όπου οι μεσαίες τάξεις σε ηλικίες 35 εως 50 (περίπου), βλέπουν ένα χορό με βαριά την μυθολογία του από το άλλοτε σαν διέξοδο από τους λαβύρινθους του σήμερα…..
Όταν δεν σε γεμίζει τίποτα από το σήμερα και φοβάσαι το αύριο γυρνάς στο χθες, είναι απόλυτα φυσικό και κυκλικό φαινόμενο….
Ως εδώ είναι η λειτουργική εξήγηση….
Στην ερώτηση αν εκφράζονται…πιστεύω ότι τους βγαίνει κάπως άτσαλα άρα δεν τους βγαίνει με την έννοια της αρμονικής «εκπλήρωσης»

Τελικά… και εδώ εκπλήρωση ζητάμε???
Απόλυτα ναι! Η διάσταση της αποδοχής από μία στενή και οικειοθελώς επιλεγμένη ομήγυρη, είναι ταυτόσημη από τους προσκόπους έως τις πολιτικές οργανώσεις και ως τα κυκλώματα του tango….Εκτός από την αποδοχή των υπόλοιπων αν είσαι ειλικρινής σε ενδιαφέρει να σου «αρέσει» και ο εαυτός σου
Άρα είναι εκπλήρωση σε συνδυασμό με νομιμοποίηση ναρκισσισμού, υπερβαίνοντας εμπόδια που θέτουν οι άλλοι αλλά κυρίως εσύ ο ίδιος

Δηλαδή… δεν πάει κανείς για καμάκι ?
(άγριο ανακριτικό βλέμμα)
Η ενοχοποιητική παιδεία της μεσαίας τάξης σε συνδυασμό με την υποτιθέμενη ποιοτική κουλτούρα της, φρικάρει στην ιδέα να βιώσει το καμάκι σε επίπεδο βασικού ένστικτου. Σαφώς και γίνεται στο tango, αλλά πάντα περιτυλιγμένο με δήθεν αισθηματισμούς, νοσταλγίες, μελαγχολίες και αισθητικές αναζητήσεις
Η φαινομενολογία του καμακιού στο tango περιστρέφεται γύρω από αυτή την απλή και θεμελιώδη αλήθεια…..

Σιγά μην σου κάτσει καμία/κανένας άμα δεν ξέρεις να χορεύεις….
Αυτά είναι τα εμπόδια για τα οποία μίλαγα πριν….
(χαμόγελο)
Όμορφη ή άσχημηπανικόβλητη σαραντάρα ή θεληματικό νυμφίδιο.... η γυναίκα στο tango θα ακουμπήσει τουλάχιστον 1000 ευρώ και έναν χρόνο εντατικής εκμάθησης για να ξεμυτίσει με μία στοιχειώδη αυτοπεποίθηση στην πίστα…..
Για τους καβαλιέρους η επένδυση μπορεί να είναι και μεγαλύτερη
σε διάρκεια και σε χρήμα γιατί παρόλο που it takes two to tango, το μοτέρ της κίνησης λειτουργικά είναι ο άντρας….


Δεν είναι πιο εύκολο απλά να πας σε ένα μπαρ… σε ένα τσατ… σε ένα γραφείο συνοικεσίων???
Και που είναι το «βραβείο» που σου έλεγα πριν?
Κάνοντας το μία περίπλοκη διαδρομήη έννοια της επιβράβευσης καθιστά την συνάντηση άντρα-γυναίκας ένα αγωνοθέτημα με έγκυρους ελλανοδίκες, άπειρες ώρες υπέρβασης του σταδίου του καθρέφτη (θυμήσου τους καθρέπτες στις σχολές χορού) και τελικά αν το πρόβλημα σου είναι να πηδήξεις, το κάνεις να συμβαίνει σαν να κέρδισες ολυμπιακό μετάλλιο.


Οσο πιο στερημένος, τόσο καλύτερο το tango?
Ναι, αυτό το πρωτοδιάβασα στο βιβλίο της Μαρίνας Πάλμερ, Kiss and tango. Η τύπισσα, μία ζουρλή ελληνοαμερικανίδα, τίναξε στον αέρα καριέρα και ανούσια ζωή στην Νέα Υόρκη, προκειμένου να ζήσει το όνειρο στο Μπουένος Άιρες. Περιγράφοντας εκεί τα κρεβάτια της και τους χορούς της, κατέληξε να λέει ότι όταν ήταν δυστυχισμένη χόρευε καλύτερα….

Εσύ τι λες???
Είμαστε φίλοι και θες να με βγάλεις λάδι και σωστό στις απόψεις μου.... και τον καλύτερο άνθρωπο
Ωστόσο εγώ πρέπει να σου πω ότι όταν προσέγγισα αυτό το φαινόμενο ήθελα να συνεχίσω την μοναξιά μου μέσα από μία ψευδαίσθηση επαφής με το άλλο φύλο. Όχι ότι δεν υπήρξαν και ότι δεν έζησα συγκινήσεις που χωρίς να είναι σεξ είναι ανάλογες με το σεξ. Όμως σήμερα, μετά από τέσσερα χρόνια έχω πάρει την απόφαση ή να συνεχίσω να χορεύω με μία γυναίκα που θα έχω πραγματική σχέση ή να τα παρατήσω

Οκ… πάμε να βρούμε τώρα την ιδανική ποντιούκλα χαμηλοκώλα tanguera στην αποψινή μιλόνγκα????
Η άγνωστη αυτή ντάμα, είναι παιδί μου…. και ηλικιακά και σε επίπεδο στοργής που μου προκαλούν πάντα οι ενδιαφέρουσες υποψήφιες. Το πρόβλημα δεν είναι να την βρούμε εμείς Είναι να βρει η ίδια τον εαυτό της είτε χορεύει , είτε συνουσιάζεται….
Όσους λιγότερους τεχνητούς κόσμους έχεις στο κεφάλι σου, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να βιώσεις με ψήγματα πιθανοτήτων ευτυχίας την αβάσταχτη σκληρή επιθετική αμείλικτη πραγματικότητα ακόμα και της ελληνικής μεγαλούπολης σήμερα

Πάλι… δεν θα γαμήσουμε….
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχα





22 σχόλια:

manetarius είπε...

χαχαχαααααα...τρελλό! Μ ' έσουρνε κι εμένα παλιά μια ξαδέρφη μου σε χορούς που εκστασιαζόντουσαν με τα λάτιν και ειδικότερα με το τάνγκο!! Πολύ γέλιο, να βλέπεις άντρες με μοκασίνι και ψηλοκάβαλο πανελόνι... εντελώς αντι σεξουαλικό!!! χαχαχααααα..
Η μεγαλύτερη πλάκα ήταν όταν ένας απ' αυτούς μου ζήτησε να χορέψουμε κι εγώ παρ' όλο που δεν είχα ιδέα... δεν αρνήθηκα.. μόνο και μόνο για να προσέχει πια θα διαλέξει την επόμενη φορά! Σιγά ρε κύριε, με βλέπεις να κάθομαι στο μπαρ με γυρισμένη την πλάτη μου να απολαμβάνω το ποτό μου και να χαλβαδιάζω με τον μπάρμαν...τι θες και μ΄ενοχλείς, την ώρα μάλιστα που η ξαδέρφη έχει ξεροσταλιάσει με τα ειδικά ψηλοτάκουνα παπούτσια χορού μπας και την τσακώσει κανας καβαλιέρος;
Ε... τα ήθελε ο κώλος του... τα παπούτσια του πάντως ..άχρηστα μετά τον χορό μας...είμαι ταλέντο στις καταστροφές!

b|a|s|n\i/a είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=pHO5KWIMZUo

tantoguanto είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Οτι και να γράψω εγώ θα είναι λίγο για το πάθος του tango θα αφήσω το σχολιασμό στούς ειδικούς ιδιαίτερα στον φίλο Αργεντίνο apos.
Το μόνο πού μπορώ να κάνω είναι να παρακαλέσω να έχω τον επόμενο χορό!

aKanonisti είπε...

Καλημέρααααααααααα και καλή εβδομάδαααααααααααα!!!!

@Μανιταράκι......
Ευγε!!!!!
Πήρες την εκδίκηση για την ξαδέλφη...
:-)))



@b|a|s|n\i/a...
Υπέροχη ταινία....



@tantoguando....
άλλο το πάθος του τάνγκο... άλλο το πως χορεύεται και έχει εμπορευματοποιηθεί στην Ελλάδα....
:-)))))

tantoguanto είπε...

Όπως και να είναι η πρόσκληση πρόκληση για τον χορό ισχύει.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Γαμήσουμε, δε γαμήσουμε, το ταγκό σου δίνει τη ψευδαίσθηση ότι γίνεσαι ερωτεύσιμος για λίγα λεπτά!
Μ' "έφτιαξες" με τον Καρντέλ πρωί-πρωί!

Kwlogria είπε...

Εγώ δεν ξέρω τανγκο θέλει να με μαθει κανείς;;;;!! Θα πέσει το γέλιο της αρκούδας!!

aKanonisti είπε...

@tantoguando...
Δεκτή....
:-))))


@βιολιστή...
αυτός ήταν ο στόχος:-)))))
χαίρομαι...



@κωλογρια...
να το κανονίσουμε ωρε....
εγώ θα λέω ωμμμμμμμμμ για να τα μαθαίνεις πιο γρήγορα....
χαχαχαχαχαχαχαχα

Unknown είπε...

Αυτο-μαστιγωνόμενοι ως ανάξιοι χορευτές, γκόμενοι κλπ. βάζουμε τα καλά σχόλια για μας στο στόμα των άλλων. Ακόμα μια καραμπόλα της ματιάς που δεν πάει ευθεία, αλλά υπό γωνία σαν αντανάκλαση και επιστρέφει στον βλέποντα. Το καλό που έχει το να γίνεσαι ρόμπα σαν αρχάριος/αρχάρια, είναι ότι τολμάς να γράψεις στα παπάρια σου το πως φαίνεσαι στο πλήθος, για να σηκώσεις ένα σταυρό μαρτυρίου που μετά από πολλές δημόσιες θανατικές εκτελέσεις θα σε κάνει "Θεό-Θεά" στην εξαϋλωση της ατσουμπαλιάς και στη μεταμορφωσή της σε αρμονία. Κάτι σαν την Μαρία την Μαγδαληνή. Από κατάπτυστη, Αγία...Το κατηχητικό από άλλη πόρτα; απλά το υποπτέυομαι...ευχαριστώ για τον χώρο που έδωσες στην "τρέλα" μου!

tantoguanto είπε...

Το πρόβλημα τώρα είναι ότι πρέπει να βρω τρόπο πως θα γίνει να χορέψουμε μέσα από το διαδίκτυο.Οποιος ξέρει ας βοηθήσει.

aKanonisti είπε...

@mano a mano...
άσε ρε τα ευχαριστώ.. αφου γουστάραμε και οι δυό, τρελέ.....




@tantoguanto...
δεν ειχα καταλαβει πως ήταν διαδικτυακός ο χορός...
υποθέτω πως τους διαδικτυακούς χορούς απλά τους φανταζεσαι....
:-)))

Δήμητρα είπε...

Α δεν ξέρω τι λες εσύ...εγω θα πάω να μάθω τανγκο...κάποτε...στο μέλλον....

Ra Ma είπε...

Μπορεί να είπαν πως το τάνγκο είναι μια θλιμμένη σκέψη που μπορεί να χορευτεί, αλλά εδώ στις σχολές έχουμε κάτι χορευτές καβαλημένους με ύφος 1000 καρδηναλίων και που η σκέψη τους δεν είναι καθόλου θλιμμένη!
Η συνέντευξη με τον Γκαρντελάκο ...απόλαυση!

Καλησπέρα και καλή εβδομάδα!!!

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο το τανγκο.Κάποτε κι εγώ, σα τη Δήμητρα, θα πάω να το μάθω.

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Είχα αφιερώσει κάποτε σε μια φίλη το εξής:

Στα 1890 το αποφάσισες,
έφυγες κυνηγημένη από τη μοίρα σου.
Οι Ανδαλουσιάνικες ζεστές νύχτες,
δε σε κράταγαν,
μήτε οι εραστές με τις κιθάρες.

Μπάρκαρες νύχτα, χωρίς προορισμό.
Εφτασες ξημερώματα στο Ρίο ντε λα Πλάτα.
Μπουένος Αυρες, άλλος αέρας.
Όχι, δεν μύριζες την υγρασία, ούτε το σάπιο κρέας.
Ανάσενες τον ιδρώτα των χορευτών,
αυτών που χόρευαν έναν άσεμνο χορό:
“the tango of the compadron”.

Απέκτησες δικό σου kilombos.
Έλεγες στα νεότερα κορίτσια:
«el Tango no est en los pies.
Est en el Corazon”.
Εσύ, ακολούθησες το δρόμο της καρδιάς σου,
Της Ανδαλουσιάνικης καρδιάς σου,
μακριά στην Αργεντινή.

apos είπε...

Bρε θεότρελλη, πού πας και μπλέκεις;
Ενδιαφέρουσα η άποψη του τρελο-tanguero σου.
Ως ελληνοαργεντινός και ελαφρά γνώστης (η θεία μου που χορεύει 16 χρόνια ντρέπεται για μένα, και το ξέρω) θα σου πω τα εξής:
1. ο άνδρας οδηγεί, αλλά μπορεί να οδηγεί και έναν άλλο άνδρα. Επίσης και μια γυναίκα μπορεί να οδηγεί μια άλλη. Συμβαίνει συχνά, όταν σε μια milonga δεν έχει αρκετά αγοράκια.
2. Είναι λίγο δύσκολο να πας να χορέψεις απλά και μόνο για το καμάκι. Δεν μπορείς να σταθείς στην πίστα. Θα τους ανακατέψεις όλους.
3. Το tango είναι πάνω από όλα για να ανακαλύψεις (ή και να ξεφτιλίσεις) τον εαυτό σου.
4. Προσκυνώ τον ΘΕΟ Carlos Gardel. Παραδέχομαι. Αν και όπως έχω γράψει σε ένα post, είμαι οπαδός του Goyeneche.

gregory είπε...

ναι ρε γαμοτο ολοι σχεδον οι κρυοκολοι και κρυοκολες πανε να γινουν εραστες πρωτης γραμης αλλα στο τελος παιρνουν τον πουλο..μου θυμισουν τους κολιτιρητζιδες...στης ουρες...

aKanonisti είπε...

ΦΦΦΦ μου...και houlk....
όταν το αποφασίσετε θα σας γνωρίσω τον Γκαρντελάκο....
(απο προβοκατόρισσα προξενήτρα...)



@radio marconi....
Για αυτό μας βγήκε έτσι... το ποστ...
Χαίρομαι που σου άρεσε....
:-))))



@oneiros....
Τυχερή η φίλη σου.....
:-)))



@apos.....
My meddle name is Mpleximo....
hahahahahahahahahhaa
(τα ίδια λέμε ωρε..... )




@gregory....
και οι κρυόκωλες έχουμε ψυχή ωρέ...
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Unknown είπε...

για τον apos : "Το tango είναι πάνω από όλα για να ανακαλύψεις (ή και να ξεφτιλίσεις) τον εαυτό σου". Συμφωνούμε απόλυτα, μόνο που η φίλη aKanonisti δεν ήθελε με τίποτε να περιοριστούμε στην από άποψη αγαμία του tango, γι αυτό μας βγήκε "πρακτικός οδηγός καμακώματος", λίγο, πάντως (το κράτησα με τα δόντια). Τώρα, μια και είσαι μισός 'Ελληνας θα συμφωνήσεις ότι οι chamuyeros portenos, παιδιά στα 20-30 που μόλις το δαμάσουν κάπως το basico ξεμπαρκάρουν στην Ευρώπη για αρπαχτές οικονομικού και ερωτικού χαρακτήρα (ας όψονται οι χαζούλες που πιστεύουν ότι πηδώντας έναν "δάσκαλο" θα μάθουν να χορεύουν), κάνουν κακό στο tango του Γκαρντέλ και του Ελ Πολάκο. Είχα την τιμή να φέρω στην Αθήνα έναν 74χρονο της παλιάς γενιάς, τον Jorge Raul Bravo και πήρα τον πούλο γιατί ο τύπος δεν έγινε βορά στις διαθέσεις του πλήθους "να τον δούμε στην μιλόνγκα, να τον αγγίξουμε, κάτι να του αρπάξουμε". Αν ήταν 30άρης με piercing , tattoo και μουρντάρης θα είχε κάνει θραύση...Τι να λέμε τώρα...ο τύπος χόρευε με την ορχήστρα του D' Arienzo όταν οι άλλοι δεν είχαν σκάσει από το αυγό...O tempora, o mores! Hablamos, che!

Mara Lisha είπε...

Tango! Καμάκι ..
Ο χορός είναι διασκέδαση, είναι έκφραση. Τέλειο το post σήμερα. Apos μάλλον πρέπει να μάθεις να χορεύεις για να μας μάθεις. :)

kostaslogh είπε...

Θεωρώ ότι και ο τσάμικος είναι ένας επίσης ερωτικός χορός ,ειδικά όταν χορεύεται με φουστανέλα ..
..άσε που μπορεί να τον μάθεις δωρεάν

apos είπε...

Mano a mano, tenes razon, che! Οι «τσαμουΣέρος πορτένιος» ψάχνουν ένα τρόπο να βγάλουν μεροκάματο, τι να κάνουμε; Αφού βρίσκουν, καλά κάνουν...
Για την Αργεντινή, το tango είναι πλέον βαριά βιομηχανία: Πέρυσι που ήμουν με τη θεία μου Buenos Aires, με πήγε σε ένα κατάστημα με παπούτσια: είχε μέσα καμια 200αριά τρελλο-Αμερικάνες που αγόραζαν παπούτσια. Και αυτή είναι μόνο μία διάσταση...
Γεια σου ωρέ akanonisti με τα ωραία Post σου! Γαμώτο με συγκίνησε αυτή η αναφορά...