Είχε πια βουλιάξει…Το φως άρχισε να απομακρύνεται…
αλλά το σκοτάδι δεν ήταν πια τρομαχτικό…
Αντιθέτως έμοιαζε με οικειότητα,
σαν τον βαθύ ύπνο….
μετά από μια απολαυστική
αλλά εξαντλητική εκδρομή…
Εκδρομή… διαδρομή….πορεία….
Γλυκιά εξάντληση….
λίγο Ρεμπό….
αναμμένο τσιγάρο….
γεμάτο τασάκι…
και ουίσκι…
-Τράβα μία κάρτα….
να σου πω….
της είπε μία νεκρή…
ανδαλουσιανή τσιγγάνα….
να σου πω….
της είπε μία νεκρή…
ανδαλουσιανή τσιγγάνα….
Είναι ο κρεμασμένος….
Δεν είναι τιμωρία, απλά μία διαδικασία….
που απέρριψε τον κόσμο της δράσης….
Ένας προδότης της κατεστημένης τάξης….
Γελοίος, περιθωριακός και απροσάρμοστος….
Δεν είναι τιμωρία, απλά μία διαδικασία….
μια επώδυνη μύηση στην καινούρια ζωή…
Θυσιάζει όλα τα περιττά…
αλλά κυρίως τον εαυτό του….
ώστε να αποβάλει τον εγωισμό του....
και να κάνει μια αρχή…
πιο καθαρή…
Τα νομίσματα πέφτουν….Τα κομμένα κλαδιά είναι τα παλιά ιδανικά
τα πρότυπα….
τα πιστεύω…
τα όνειρα…
Στο Καββαλιστικό Δέντρο της Ζωής….
ο Κρεμασμένος συνδέει τη σφαίρα της Αυστηρότητας
με την σφαίρα της Λάμψης….
Κατεβαίνει στο χαμηλότερο τρίγωνο της καθημερινότητας
και με αυτοπειθαρχία προσπαθεί…
να φτάσει στην πνευματική φώτιση…
στην ηρεμία….
στην ησυχία….
Περνάει αυστηρό έλεγχο….
και τιμωρείται μέχρι να βρει τον σωστό δρόμο…
τον σωστό δρόμο για το τέλος…
Ουσιαστικά η κάρτα αυτή…..
είναι η αρχή της αναζήτησης….
Αναζήτηση του εαυτού μας….
-γιατί δεν αυτοκτονείς????
-περιμένω την δεύτερη, τρίτη, τέταρτη ευκαιρία....
-και αν δεν πιστεύεις πως υπάρχει????
(σιωπή....)
22 σχόλια:
Σίγουρα υπάρχει ζωή, πρίν φτάσεις εκεί... αρκεί να είχες καταλάβει ότι ζούσες...
Η αυτοκτονία είναι χάρη που κάνουμε. Όχι στον εαυτό μας. Στους άλλους ή στην περίσταση. Ως τέτοια, δεν προκαθορίζεται από τις ευκαιρίες.
Άρα, δεν αυτοκτονείς. Το μικρούτσικο συμπαθητικό ανθρώπινο σύμπαν σε χρειάζεται.
Αφήνουμε τις αυτοκτονίες για όποιους δεν κατέχουν τη γνώση. Για όποιους "θέλουν και βουλιάζουν κάθε μέρα στα βαθειά, αφού δεν ξέρουν στη στεριά να ταξιδεύουν"
Η αυτοκτονία υποδηλώνει οτι υπάρχει έλλειψη ανθρώπινης επαφής. Οποιος που είχε να μιλήσει σε κάποιον δεν αυτοκτόνησε και απο την άλλη μας έχει δοθεί ένα υπέροχο δώρο.Πρέπει να συνεχίσουμε αυτό που ξεκινήσαμε και να το ζήσουμε ως το τέλος του δρόμου.
p.s.Η φωτό εξαιρετικές την Καλημέρα μου.
ο κρεμασμενος δειχνει οτι πριν κανεις βημα πρεπει να σκεφτεις!
Δεν ειναι η καταλληλη ωρα η δεν εισαι ετοιμος!
πρεπει να σκεφτεις οσα εχεις κανει,οσα πραγματικα χρειαζεσε!
Σημαινει πως δεινεις υπερβολικη σημασια στην γνωμη των αλλων.
Σημαινει και την αδικη θυσια,χωρις λογο !
οτι το επομενο βημα κοστιζει ακριβα.
Ειναι η καρτα της αναμονης.
Ο κρεμασμενος καθος κρεμεται περιστρεφεται στο σχοινι.
Εχει το σχημα του σταυρου,με το ποδι.
οριζει την γη και τον ουρανο.
Ειναι η πτωση του αγγελου στην γη!
Υπεροχη αναρτηση ακανονηστη!
Υ.Γ. εχει προσκληση !
Φοβερό σχόλιο η Στέλλα...δεν ήξερα οτι είχε τέτοια σημασία ο κρεμασμένος!
Άρα δεν είναι και για αυτοκτονία βρε ακανόνιστη.. σκέψου καλά το επόμενο βήμα σου!
Άλλωστε σκέψου τι θα έλεγε ο σύντροφος Τρότσκι αν εγκατέλειπες έτσι άδοξα τον αγώνα σου;
;)
Υ.Γ. Πάντα με φοβίζαν τα ταρώ...
Η αυτοκτονια ειναι η υπαρτατη ενδειξη δειλιας. Γνωμη μου..
γύρνα την κάρτα ανάποδα και δες το διαφορετικά... :-)
Γεια σας....
Διαφέρει ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι εγώ την αυτοκτονία... για μένα είναι απλά ένα τέλος...
Ενα είδος ευθανασίας....
Οπως και να έχει.. αυτό δεν είναι ένα αυτοκτονικό ποστ...
Είναι η εκφραση διαφόρων εικόνων, διαλόγων και σκέψεων...
Ο κρεμασμένος είναι για μένα η πιο ενδιαφέρουσα μορφή στα ταρό...
και αυτό το διάστημα ταυτίζομαι πλήρως μαζί του....
@masterpcm....
ζωή δεν είναι μόνο τα θετικά, ζωή είναι και ο πόνος...
Ο πόνος είναι δεδομένο πως υπάρχει...όπως και τα θετικά...
@greenάκο...
σου είχα γράψει ένα σχόλιο... αλλά λίγο πριν το δημοσιεύσω.. θυμήθηκα κατι που είπες.....
"καλή η μητέρα τερέζα... αλλά με κούρασε...."
όταν το άκουσα... με σόκαρε... μετά όμως.. το σκεφτηκα... και.. ήταν όπως πάντα σοφότατο....
@tantoguanto....
δεν λύνονται όλα με την ανθρώπινη επαφή... και το τέλος του δρόμου μπορεί κάποιος να το αποφασίσει μόνος του....γιατί πολλές φορές.. το δώρο είναι άστοχο....
Υ.Γ Οι κάρτες ταρό είναι μία μορφή τέχνης....
@Stella....
χρόνια πολλά και καλά βρε...
Και τα ταρό κατέχεις μάγισσα????
Είσαι απίστευτη....
(την είδα την πρόσκληση... και θα ανταπεξέλθω...)
@Μανιταράκι....
έλα όμως που δεν μπορώ να πάω στο Μεξικό...
Και ας με τρωγανε λάχανο....
@ασημώνη....
δειλή... ηρωική... παραμένει μία επιλογή... και ένα τέλος...
εγώ το βλέπω σαν καθαρό ορθολογισμό...
Εγώ πάντως με την Στέλλα θα συμφωνήσω....Ωραίο το κείμενο...σαν κείμενο....Φιλιά πολλά Ακανόνιστη μου καψούρα
@dimitris....
Μάγος στην ζαβολιά, ε????
ΦΦΦΦ μου....
φιλιά.....
Γιατί, αυτό που ζούμε δεν είναι αυτοκτονία;
Και πόσοι από μάς δεν είναι κρεμασμένοι ανάποδα;
αυτοκτονια= ειναι διλεια...
ειναι γεγονος οτι οι ανθρωποι το σκεφτοντε...αυτο συμβενη γιατι ειμαστε με αδυναμιες μερικες φορες...αλλα με το μυαλο που εχουμε το ξεπερναμαι....
οι ανθρωποι εχουν γνωση...
εχετε δη κανενα ζοω να αυτοκτονη???
"....Δέν βρίσκω τόν Κρεμασμένο.Να φοβάστε τόν πνιγμό!!!..."-ατάκα από Ερημη Χωρα,από τήν κυρία Σόζοστρις τήν διάσημη χαρτομάντισσα!
ταρώ,η αγαπημένη μου τραπουλα!
αρκούντως αινιγματική,και υποσχετική!!
@kostaslogh....
Πέστα ωρε!!!!!!
@gregory....
Υπάρχει ενας ποντικος στην τούντρα που αυτοκτονεί....
δεν θυμάμαι ακριβώς την ονομασία του....
(είμαι φανατική των ντοκιμαντερ... την πάτηκες...)
@κίσσα μου.....
έχουμε τα ίδια γούστα....
:-)))))
Η ατραπός ανάμεσα στο GEVURAH και το HOD, του κρεμασμένου, είναι η 23η στο Καββαλιστικό Δέντρο , συνδέεται με το εβραϊκό γράμμα mem που σημαίνει νερό, επειδή το σχήμα του μοιάζει με κύμα,αποκαλείται "σταθερή διάνοια" και χρώμα του είναι το πράσινο της θάλασσας...
Kαληνύστα και φιλάκι....
Οι ανδαλουσιανές τσιγγάνες είναι επικίνδυνες. Και δεν ξέρουν τι λένε. Ειδικά οι νεκρές. Εξάλου η τράπουλα αυτή έχει άλλα... πόσα φύλλα ακόμα; Καλημέρα. Και ξανατράβα. Οι ζαβολιές πάντα κάνουν το παιχνίδι πιο ενδιαφέρον.
έξι διαφορερικές κάρτες από έξι διαφορετικές τράπουλες με την ίδια διαφορετική εικόνα.
και πόσες άλλες ακόμα. όπως και οι ευκαιρίες. που πάντα υπάρχουν. και στην σιωπή. και στα λόγια.
εδώ και αν χρειάζονται πολλά θαυμαστικά!!
καλημέρες
Hello,
γύρισε το στην κρεμάλα...είναι πιο σίγουρο παιχνίδι και με περοσσότερες επιλογές.
Μ _ _ _ _ _ _ _ Ο
Με ενδιαφέρουν τόσο και άλλο τόσο με μπερδεύουν αυτές οι αναζητήσεις.
Δεν πιστεύω ότι είναι δειλία η αυτοκτονία, όλα κρίνοντα και όλοι κρινόμαστε από την πορεία.
Ωραίες φωτος, εξαιρετικό κείμενο.
@aerostatik.....
πολύ ενημερωμένο σε βρίσκω στα Καββαλιστικά....
Μήπως ξέρεις και κανα ξόρκι???
:-)))))
ΦΦΦΦμου... σματςςςςςςς
@elf.....
έχει και χειρότερα φύλλα....
σχετικά καλό είναι ο κρεμασμένος...
Οι ζαβολιές... πληρώνονται....
και είμαι ταπί.... τον καιρό αυτό...
@Thamno...
Βλέποντας το Μ_ _ _ _ _Ο...
λέω... αμάν... με λέει μαλακισμένο...
Μετά όμως μέτρησα τα γράμματα και δεν βγήκε.....
:-)))
@wert...
αναζήτηση χωρίς μπέρδεμα... δεν έχει νοστιμάδα...
(μερσί)
Από την μια δεν πιστεύες πως υπάρχει παραπέρα ευκαιρία, από την άλλη προφυλάγεσαι ενστικτωδώς όταν ακούς δίπλα σου ένα τρακάρισμα, ενώ θα΄πρεπε να ακούς την κλαγγή των συνθλιβόμενων μετάλλων και να πηγαίνεις χαμογελώντας πάνω της. Το σώμα έχει την δική του λογική και μνήμη, και μόνο όταν το σώμα τα παρατάει (γιατί κάπως, επιστημονικο-φαντασιακά η βούληση του μυαλού μεταφέρθηλε σε όλα του τα κύτταρα) τότε θα μπορούμε να μιλάμε για ενσυνείδητα συνεπή παραίτηση. Αλλιώς είναι ένα μυαλό που κυκλοφέρνει πιασμένο στα δικά του δίχτυα που την κάνει σε ένα σώμα που από μόνο του θα ήταν ταμάμ. Άλλο η "κουλτούρα' της αυτοκτονίας και άλλο το άνοιγμα της πόρτας και το "άντε, γεια!" 'Η δεν είναι έτσι;
Δημοσίευση σχολίου