You are here....

Σε έχω επινοήσει… ή είσαι εκεί ?
Υπάρχεις… ή είσαι μία πλάνη…
δεν ξέρω… αρκεί που σου μιλώ…
στο τηλέφωνο… ή στο παραλήρημα μου…
Κάποτε πηρές σάρκα και οστά…
τώρα στοιχειώνεις το μυαλό μου…
Σου ανήκει η καρδιά μου…
το σώμα μου ολόκληρο… και η αναπνοή μου...
Είναι αδιάφορο αν τα θες….
έχουν απλά το όνομα σου….

Σ’ευχαριστώ….
για όλα όσα μου έδωσες…
ή δεν μου έδωσες απλά επινοηθήκαν…
Στο μυαλό μου υπάρχουνε….
και αυτό… αρκεί…
ως τροφή στα όνειρα μου….

Δεν υπάρχουν αθώα θύματα….
και για αυτό… πάντα θα πληρώνω….
με ευγνωμοσύνη… και γλύφοντας…
τις πληγές μου… τις πληγές σου…

Υ.Γ. Αυτή η ανάρτηση... είναι ένα σχόλιο....που δεν τόλμησα να γράψω..... σε μία ανάρτηση....

(έχουμε χαθεί στην σχιζοφρένεια.... των καιρών που ζούμε.....)