Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Firenze….

Είχαν γνωριστεί τυχαία
Αυτός από την Σικελία
Αυτή από την Ελλάδα
Αυτός έκανε εξάσκηση στα Αγγλικά
Αυτή στα Ιταλικά της
Μιλούσανε καθημερινά στο ιντερνέτ
και είχαν γίνει καλοί φίλοι
χωρίς ποτέ να γίνει ερωτική η συζήτηση
χωρίς ποτέ να γίνει το παραμικρό καμάκι
Μόλις τον είχε παρατήσει η γυναίκα του,
με τα δύο παιδιά τους
και αισθανόταν ολομόναχος….
μελαγχολικός και κουρασμένος….
Το βράδυ πριν κοιμηθεί.... την έβρισκε
στο γραφείο τηςνα δουλεύει….
και μιλούσανε
Της περιέγραφε τους πελάτες του
τις εγχειρήσεις που έκανε
τι βιβλία διάβασε…..
ιστορίες με τα παιδιά του
Και εκείνη πάντα τον άκουγε
και μετά του έλεγε τα δικά της
Ακούγανε μουσική….
και μιλούσανε
στο τέλος φτάσανε να μιλάνε με τις ώρες
Μετά από οκτώ μήνες σχεδόν….
γλυκιάς βραδινής συνήθειας
της ζήτησε την διεύθυνση της
για να της στείλει την αγαπημένη του μουσική ….
Μαζί με το cd
έλαβε και ένα πολυσέλιδο γράμμα
Έγραφε πως την αγάπησε
και της ζητούσε να βρεθούνε
Εκείνο το βράδυ
η μουσική του συνόδεψε...
την γλυκιά τους φλυαρία
αλλά δεν αναφέρθηκε καθόλου το γράμμα
ούτε η απάντηση που του έγραψε….
με τον αγαπημένο κόκκινο μαρκαδόρο….
Η βραδινή κουβέντα τους συνεχιζότανε….
αλλά ποτέ δεν την ρωτούσε
αν θα απαντούσε
Μετά από 9 μέρες, πήρε το γράμμα με την αγάπη της
αλλά πάλι έμεινε ασχολίαστο….
Αρχίσανε μία αλληλογραφία
τρυφερή και ερωτική….
παράλληλα με τη βραδινή συζήτηση
Το βράδυμιλούσανε για τα καθημερινά….
στα γράμματα για τον έρωτα τους
Αυτή πάντα ζωγράφιζε με κόκκινο
τον φάκελο εξωτερικά
Ο ταχυδρόμος...της είπε... τον δούλευε.…
και αυτή τρελαινόταν
να τον φαντάζεται να κοκκινίζει
σε κάθε επιστολή της..….

Το ραντεβού κάποτε κλείστηκε
Για 4 μέρες στην Φλωρεντία….
Αυτή θα πήγαινε με την δουλειά της
είκοσι πέντε μέρες νωρίτερα….
Αυτός θα ερχότανε στο τέλος
Κάθε μέρα αυτή έψαχνε….
τι θα μοιραστούνε….
Όλα έπρεπε να είναι τέλεια
μοναδικά ανάλογα
του περίεργου έρωτα τους

Ξαφνικά της εμφανίστηκε το απόλυτο
Αυτό που έπρεπε να μοιραστούνε
Αυτό που περιέγραφε όλα όσα
ήταν αυτός ο χρόνος στην ζωή τους

Αυτή η σκέψη καρφώθηκε
βαθειά μέσα στο μυαλό της

Ήταν μία έκθεση χαρακτικών του Νταλί
με θέμα τον Γκαργκαντούα
Την είχε δει έξι φορές
και της άρεζε να φαντάζεται
τα σχόλια που θα ανταλλάζανε


Εκείνη την ημέρα που ήρθε
τον πήρε από το αεροδρόμιο
άφησαν την βαλίτσα του στο ξενοδοχείο
και τον έτρεξε με λαχτάρα στην έκθεση
για να την μοιραστεί επιτέλους μαζί του….

Περίμενε σαν τρελή τις αντιδράσεις του
όμως εκείνος δεν αντέδρασε
και αποχαιρετίστηκαν


Αυτή πήγε να εργαστεί
και αυτός να ξεκουραστεί ….
Μέχρι να τελειώσει τη δουλειά
είχε αποφασίσει να μην τον ξαναδεί
η αντίδραση του την είχε πληγώσει
Αν δεν του «μιλούσε» η ζωγραφική
είχε ξεγελαστεί….
Ήταν ένας ολότελα ξένος
Του τηλεφώνησε γκρεμισμένη, να του το πει….
όμως την πρόλαβε….
λέγοντας της χαρούμενος πως είναι δίπλα ….
στην έκθεση….
« Δεν πήγες στο ξενοδοχείο? »
«Πήγα αλλά γύρισαΉθελα να την δω μόνος μου….
ήθελα να δω μέσα στο μυαλό σου»



Αυτό μόνο της έφτασε….
Έτρεξε να τον συναντήσει….
και πήγανε μαζί στο κυνηγητικό περίπτερο
στο Giardino di Boboli
να πιούνε μία ευτυχισμένη μπύρα
με θέα την πανέμορφη πόλη….
Απομακρύνθηκε για μια στιγμή
και την φώναξε να πάει δίπλα του….
λύγισε ένα κλαδάκι
και της πρότεινε ένα λουλούδι
«σου αρέσει η μυρωδιά του???
αυτό έχω στον κήπο μου, έξω από το δωμάτιο μου»
Με εκείνη την κίνηση την κέρδισε
Δεν είχε κόψει το λουλούδι….
Δανείστηκε για λίγο την ομορφιά και την μυρωδιά του
για να την πάει στο κρεβάτι του….
Οι τέσσερις μέρες περάσανε
σαν να ήταν παραμύθι….
και μετάτης βρήκε δουλειά
στην πόλη του στην Σικελία


Όλα θα πήγαιναν καλά
και εμείς θα ζούσαμε καλύτερα….
αν δεν κέρδιζε στο τέλος η κακιά μάγισσα
και δεν του πρόσφερε το μήλο….
Πριν το δαγκώσειτην ρώτησε
και αυτή του είπε να το πάρει…..
«Εσύ το λες αυτό????... Εσύ, μπορείς να με χαρίσεις?»

είπε λυπημένος , σχεδόν θυμωμένος….
«Άμα δεν ήξερα τι είναι τα μήλα…για σένανε,
δεν θα σε είχα πραγματικά αγαπήσει….»



Υ.Γ. Η ανάρτηση αυτή εμπνεύστηκε από ένα παιχνίδι μεταξύ εικόνας και κειμένου … στον κακό μαθητή….
Για μένα η εικόνα είναι εξίσου σημαντική με το κείμενο και μπορεί να περιέχει και όλη την ουσία….







25 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

μάμα μία! πρέπει να πω ότι δεν παίζει ρόλο ο προορισμός αλλά το ταξίδι; όχι, αρνούμαι. και το ταξίδι και ο προορισμός! μοιάζει να μην έχουμε άλλο χρόνο...

aKanonisti είπε...

@b|a|s|n\i/a...
όλα παίζουν....
αυτό ειναι το ηθικό δίδαγμα...
τίποτα δεν είναι μόνο του....
αρκεί να μην κολλαμε στην δομή...
και στους ρόλους....

Η αποδόμηση... βοηθάει....
απελευθερώνει θα έλεγα....

:-))))))

marios είπε...

Οταν πρωτοδιαβασα την τελευταια αναρτηση σου, λεω, παλι θα με πιασει στα διχτυα της, με μια ακομη περιγραφη συναισθηματων σαν γλυκοπικρο τραγουδι των Χατζιδακη - Γκατσου και κρατηθηκα να μην σχολιασω φοβουμενος και την καταιγιδα με τους κεραυνους της απαντησης σου, σαν δευτερος Διας, και τον εκτοπισμο μου απο το βασιλειο σου -ανθρωπος με διαφορετικες αρχες νομιζω ηταν η ετυμηγορια- και ετσι προσπερασα ανηφοριζοντας να βρω τον κακο μαθητη που σε ειχε εμπνευσει...
Μετα ομως κι απο αυτον δεν αντεχω να μην πω ενα ευχαριστω που μου τον συστησες κι ας εξοριστω μετα...

aKanonisti είπε...

Βρε Μάριε... αυτοεξορίστηκες...
με την αγωνία της συγκυβέρνησης...

Αυτή πάει... θα είστε αυτοδύναμοι...
Αφήστε όμως και εμάς να έχουμε τις δικές αγωνίες.. και τους δικούς μας κεραυνούς...
Ενέργεια στην τελική είναι....

Ο κακός μαθητής... είναι ενέργεια και ποιότητα...μακάρι να σε φωτίσει... γιατί είναι 100% καθαρόμαιμος κεραυνός....
τόσο που δεν ξέρω αν θα τον αντέξεις....

Καληνύκταααααααα

tantoguanto είπε...

Pablo Neruda
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια , που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

elf είπε...

Ονειρευτικό. Λόγια, εικόνες και μουσική.

Un solo momento que significa un ano de amor.

Ανυπομονούσα για το χάπι εντ.
Φυσικά, δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Τουλάχιστον όχι στο δικό σου μπλογκ, άθλια και κυνική προβοκατόρισσα.

Φιλιά στον Βορρά!

gregory είπε...

καλημερα..τι γινετε ολο παραμυθια βαζετε αυτες της μερες...το καθε ταξιδι μας εχει διαφορετηκο προορισμο,και δεν πρεπη να αφησουμε ποτε να φτασουμε.γιατι τοτε δεν ειναι αυτο που ειχαμε φανταστη...αρα ισος πρεπη να ειμαστε διγαμοι....

stella είπε...

καλημερα!
αγαπαμε την εικονα πρωτα,αν ο ερωτας δεν ειναι δολοπλοκος δεν εχει σημασια.
Αν δεν υπηρχε ο φοβος της μαγισσας με το μηλο ισως απλα να τον αφηναμε σε καμια ακρη!
Συμφωνω ως προς την εικονα.

aKanonisti είπε...

@tantoguando...
δεν είμαι τοσο σίγουρη για την λαμπρή επιτυχία... είμαι όμως φανατική αναγνώστρια του Νερούντα...
:-))))



@elfffffffff....
δεν είναι προβοκάτσια.. είναι ρεαλισμός...
ολες οι ιστορίες έχουν εντ.. σπανίως είναι χάπυ....
Φιλιά.. στο Νότοοοοοοοοοοο



@gregory....
εμπιστευτικά:βρες άλλη δικαιολογία... αυτή δεν θα περάσει....


@stella...
Η ίδια ιστορία με άλλες εικόνες θα είχε άλλη εντελώς μορφή...
Πιστεύω πως το κείμενο λειτουργεί μαζί με την εικόνα...
Τωρα για την μάγισσα.. δεν μπορώ να σχολιάσω...
Δεν νομίζω πως ο φόβος βοηθά...
απλά πάντα υπάρχει ένα τέλος...

Matrix είπε...

Καλησπέρα,

Ωραία η ιστορία. Θα σταθώ στο μέρος τη Φλωρεντία. Έχει τύχει να πάω δύο φορές, απίστευτη πόλη πραγματικά, άλλο πράγμα.

Μόλις διάβασα ότι εκείνος δεν αντέδρασα, λέω "να ένας σαν και εμένα" , λόγω του ότι με την τέχνη δεν έχω επαφή γμτ.
Αλλά μετά με διέψευσε και αυτός :)

aKanonisti είπε...

@Matrix...
Η τέχνη δεν είναι για ειδικούς.. είτε την νιώθεις είτε όχι...
Η Φλωρεντία είναι καλή...μόνο για λίγες μέρες....
Αμα έπρεπε να ζήσω Ιταλία θα προτιμούσα την Ρώμη....

wert01gf είπε...

Τι ωραία ταξίδια!

Aris Grandman είπε...

Aκανόνιστη συντρόφισσα όπως τα έλεγες. Τα λόγια σου δεν απέχουν από τη δημιουργική σου πράξη. Ναι τα δύο στέκονται το ένα απέναντι στο άλλο: η εικόνα και ο λόγος. Κονταροχτυπιούνται, διαχέονται, αγκαλιάζονται θανάσιμα, πληγώνονται, διεισδύουν με κάθε έννοια η μία στον άλλο και, στο τέλος, μένει στον αναγνώστη να χαθεί κάπου ανάμεσα ή, μόνο στη μία πλευρά. Κι εδώ, στο δικό σου παράδειγμα, η εικόνα με τον λόγο σκοτώνονται, στην κυριολεξία. Το σκληρό με το μαλακό, ο έρωτας και το τέλος του, η χαρά και ο πόνος. Αφήνοντας στον αναγνώστη τη νοστιμιά της τέχνης. Ναι, συνεννοούμαστε απόλυτα, να είσαι καλά. Όπως λέει και στο τέλος της Καζαμπλάνκα ο Μπόγκαρτ: …this is the beginning of a great friendship!

island είπε...

Λίγο θλιμένη η ανάρτησή σου. Δεν ξέρω αν φταίει το μήλο ή η προσφορά. Εσύ το ξέρεις. Αλλά με άρεσε. Με άρεσε όλη η μυσταγωγία με τα γράμματα.

Καλησπέρα

ο αποτέτοιος είπε...

όλα θα πηγαίναν καλά..

ναι αλλά αυτοί θα ζούσανε καλά;

(πολύ όμορφο..)

Mara Lisha είπε...

Χάθηκα μέσα στο κείμενο. Το ξαναδιάβασα παρέα με την μουσική σου.
Χάθηκε κι αυτή μέσα στην διαδρομή. Παρασύρθηκε. Από την προσμονή να καταλάβει την σκέψη του άλλου, προδόθηκε..
Τέλειο φίλη, μπράβο!
Την καλημέρα μου :)

demetrat είπε...

Μίνα ονειρεμένη.
Ευτυχώς που εκεινοι οι τυπάκοι (Gaby Verlor και Nino Ferrer)έγραψαν ένα άσχετο τραγουδάκι, που η Μίνα το εξακόντισε στο διάστημα.
δ

Δήμητρα είπε...

Αχ Μαράκι μου με τα ταξιδιάρικα σου θέματα....Φιλί αγκαλιά νοσταλγία και πίκρα για την κακιά την μάγισσα....

aKanonisti είπε...

@wert.....
δεν υπάρχουν άσχημα ταξίδια... μόνο άσχημες εμπειρίες...
:-)))



@Grandman...
χαίρομαι που συμφωνούμε.. αρχική μου πρόθεση ήταν να δημοσιευσω την ανάρτηση με 3 διαφορετικές εκδοχές της ζωγραφικής...για να δούμε πόσο αλλάζει ουσιαστικά η γεύση της ιστορίας...
Υποθέτω πως δεν χρειάζεται.. γιατι ειναι ολοφάνερο...(θα είχε όμως ενδιαφερον και ίσως το κάνω αργότερα)
Το κείμενο δνε θα έλεγα πως ήταν ιδιαίτερα καλό.. το έγραψα μόνο για να δείξω τι εννοούσα...
Χαίρομαι την ολη δημιουργική διαδικασία.. και περιμένω...
(η ατάκα της Καζαμπλάνκα έδεσε με την τριγωνική μορφή του Μαστορίδη...)



@island....
είναι θλιμένη περίοδος..
:-))))



@αποτέτοιε....
Θα ζούσαν καλά μέχρι την επόμενη δελεαστική προσφορά...
:-))))


@Mara Lisha...
Χάσιμο και προδοσία...
That's amore.....
:-)))))



@demetrat...
είναι από τα αγαπημένα μου...
:-)))))



ΦΦΦΦΦΦ μου.....
Ποτέ πίκρα...
Μόνο απορία....τι θα γινόταν αν δεν εμφανιζόταν...
:-))))

manetarius είπε...

Τι είπες πάλι βρε παιδάκι μου;;;;;;

aKanonisti είπε...

Μανιταράκι μου????
Εμεινες με το στόμα ανοικτο???
Χαχαχαχαχαχαχαχα
(μην με δουλευεις.. αναρχοαυτονομάκι... θα σε δείρω...)

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Το έχω ζήσει, και ακόμα το ζω.
Φυσικά όχι στην Φλωρεντία!
Μάγισα δεν εμφανίστηκε ακόμη.
Και αντί για μήλο τρώμε παπούλες!
Είναι όμορφη η ζωή!
Ειδικά όταν μέσα της ζει ο έρωτας!
Όσο πάει και σε νοιώθω περισσότερο.
Να είσαι καλά ΑρχιΤεκΤόνισσά μου.
Καλή εβδομάδα.

Kwlogria είπε...

Εξαιρετικόν! Χαρακτικά-κείμενο: 1-1!

beth είπε...

Ήμουν σίγουρη πως δε θα χει καλή κατάληξη..
άλλα χάρηκα που είχε. Δηλαδή έλεγα δε θα τα βρούνε ρε παιδί μου. Τέλεια γραφή Ωραίες εικόνες.. Αλήθεια από που είναι??

aKanonisti είπε...

@epikuros....
Χαίρομαι πολύ για σένα!!!!!
Το αξίζεις!!!!!


@kwlogria....
Το κείμενο γράφτηκε για τις λιθογραφίες....
αλλά οι συγκεκριμένες λιθογραφίες είναι απίστευτες!!!!
(κρίμα που βρήκα μόνο αυτές στο δίκτυο....)



@beth.....
Θα ήταν αδύνατο να μην τα βρούνε... Πόσο έξω μπορεί να πέσει κάποιος???
Οι εικόνες είναι λιθογραφίες του Νταλί με θέμα τον Γκαργκαντούα....
(δεν μοιάζουν με τις άλλες δουλειές του.. αλλά για μένα ίσως είναι η καλύτερη...)