Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Αγωνίιια!!!!

Σήμερα δίνω ένα μάθημα….
Δεν διάβασα καλά….
Δεν… αχ βαχ….
Από προχθές με έπιασε πανικός….
αλλά.. τον απωθούσα….
Σε κάποιο τηλεφώνημα…
μου λέει μια συμφοιτήτρια….
«όλοι έχουμε αγωνία…»
και τρώω μία φλασιά….
του πιο ηλίθιου περιστατικού…
που μου συμβεί ποτέ…
και… ευτυχώς έτσι χαλάρωσα….
Τότε ήμουν καθηγήτρια…
σε ένα ΙΕΚ….
και δίδασκα AUTOCAD…
μαζί με έναν νεαρό πολιτικό μηχανικό….
τον Μάκη….
Όμορφος ο Μάκης….
ελεύθερος…με πανεπιστημιακή καριέρα….
όλες οι μαθήτριες…ερωτευμένες μαζί του….
Εμείς ήμασταν πολύ καλοί φίλοι…
γιατί… πέρα από το σοβαρό LooK…
ήταν κατά βάση ολότρελος…
Ο Μάκης λοιπόν…
είχε και ένα κουσούρι….
Είχε ένρινη φωνή…
και δεν έλεγε..νι… αλλά Νιιι
Αυτοσαρκαζόταν με αυτό…
και βρίσκαμε.. διάφορες λέξεις να μου λέει…
να γελάμε….
Μέχρι… που ανακαλύψαμε…
το ΑΠΟΛΥΤΟ τραγούδι….
Το «αγωνία» του Βοσκόπουλου….
Κάθε βράδυ…μετά το μάθημα…
καθόμασταν έξω στο αυτοκίνητο του…
και χαλαρώναμε… τραγουδώντας …
το «αγωνιιιίαααα»
Καμιά φορά ξεχνιόμασταν….
και μας προλάβαιναν τα παιδιά που σχολούσανε…
και για να μην μας παρεξηγήσουν…
διότι δεν θα γινόταν μάθημα…
με 15 ζηλιάρες μαθήτριες…
να μου την λένε…
κρυβόμασταν….
κάτω στα καθίσματα…
Μία φορά όμως….
μία μαθήτρια…..
είχε παρκάρει δίπλα μας…
Είδε το αυτοκίνητο…του Μάκη…
και ήρθε να δει…τι συμβαίνει…
και μας τσάκωσε!!!!
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
-Τι κάνετε εκεί???
-Κάτι μας έπεσε και το ψάχνουμε…
απαντάω εγώ ως πιο ψύχραιμη…
-Και γιατί είσαστε τόση ώρα εδώ???
-Κάτι μου έλεγε ο Μάκης….
-Τι?
(εντελώς ανάγωγη!!!)
Τότε… κωλώσαμε….
Τι να πούμε???
Πως περασαμε μια ώρα…
να κάνουμε πλάκα και να τραγουδάμε…
την «αγωννίιια»???
Πήρα την κατάσταση επάνω μου…
και γυρίζω και της λέω…
-Ο Μάκης… μου έλεγε τις αγωνίες του…
Με το που το λέω αυτό…
μας πιάνει ένα υστερικό γέλιο….
και γυρίζει η μικρή αχώνευτη…και λέει…
-Μπα…κύριε Μάκη….. Χαρούμενες αγωνίες θα έχετε…
(στριμμένη πόντια!!!!)
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Μετά από αυτό…
πάπαλα μάθημα έκανα σε εκείνη την τάξη….
Μόνο τα αγόρια αν μάθανε κάτι….

Ιδού λοιπόν το άσμα…..
Είναι υπέροχο…και δεν μπορώ να το ακούσω
χωρίς να μείνω με χαμόγελο…
πάνω από κανένα μισάωρο…..


Περιττό φυσικά να πω…
πως το τηλέφωνο του Μάκη στο κινητό…
είναι καταχωρημένο εδώ και τόσα χρόνια…
ως «αγωνία»….
και δεν υπάρχει περίπτωση…να κλείσουμε το τηλέφωνο…
χωρίς να μου το τραγουδήσει… δύο τρεις φορές….
όπου και αν βρίσκεται….

Χαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα


15 σχόλια:

Wow! είπε...

Ωραία ιστορία, θρυλικό και το άσμα!
Μέγας ο Τόλης, στα νιάτα του!

Ανώνυμος είπε...

χωρίς να θέλω να κάνω την προξενήτρα, νομίζω ταπεινά πως ένα δεκαπενθήμερο με το μάκη σε νησί ερημικό θα σας είναι χρήσιμο, και στους 2...
μ' αγωνία και λαχτάρα...

ισσιπαπ

bunnysuicides είπε...

τώρα η σωστή η βλόγκερ, θα μαγνητοφωνούσε το "αγωνιιιια" κ θα το έβαζε να το ακούσουμε. αλλά πού?????

(ρε, τη σκρόφα, πώς δεν της έχωσες κανα φούσκο)

demetrat είπε...

Σας έφαγε η διαλεκτική κιουρία μου.
Κούνελε , μεγάλε!!
το ίδιο αναρωτιομουνα και γω.
Μη σου πω και δύο και τρεις .
:))

kostaslogh είπε...

κι εγώ έτσι τό ΄λεγα το ν ,μικρό ν όμως, νιιιιι!
λόγω της Αιολικής επίδρασης, από Μυτιλήνιιιη παράδειγμα,μέχρι που ξενιτεύτηκα εδώ στα βόρεια και μού ΄φυγε..
νομίζω!
Τώρα ,ποιός ,όσο και ανοιχτόμυαλος,θα πίστευε ότι ...τραγουδάτε το αγωνία σκυφτοί,σχεδόν κρυμμένοι;
εγώ πάντως και μέσα στο αυτοκίνητο να ήμουν δεν θα το πίστευα!!!

Χρήστος Καλογριδάκης είπε...

Πολύ όμορφη ιστορία!

Καλημέρα! (για μένα...)

κόκκινο μπαλόνι είπε...

τρελιάρααααααααααααααα

όλα θα πάνε καλά!!!θα σκίσεις!!!

σμουτς-σμουτς

υ.γ. αγωgnίίίίίίίίίίία

bunnysuicides είπε...

demetrat το μεγάλα πνεύματα συναντιούνται (ειδικά τις τελευταίες μέρες)!

aKanonisti είπε...

Αγαπητοί φίλοι....

ΤΟΝ ΗΠΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΚΛΑΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨ
ΚΛΑΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨ
ΚΛΑΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨ

ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΩΣΩ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ... ΣΤΙΣ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ.....

ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΠΙΚΡΑ....

Εγραψα μεν και τα 4 θέματα... ίσα με 12 σελίδες πράμα... αλλά...
ηθελε τις διπλάσιες ώρες...

Τέλος πάντων....

ΟΣΟΙ ΒΑΛΑΝΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ...
ΕΙΝΑΙ ΠΑΠΑΡΕΣ....τέλος!!!

ΚΛΑΨ....

ΠΙΟ ΣΠΑΣΤΙΚΟ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΤΑ ΗΞΕΡΑ...

Ας πάμε στα σχόλια να ξεχαστούμε.....

@Wow...
εμένα μου φαίνεται αστείος ο Τόλης..
:-)))


@ισσιπαπ....
δίκαιο έχεις...έχω ανάγκη από διακοπές...αλλά...προς θεού...
Οχι με τον Μάκη ρε...
Ελεος...
Πόση αγωνία να ακούσει κανείς???
(και ήταν και πολύ φρόνιμος..)


@κούνελε...
όταν γινόταν αυτά... εσύ πήγαινες ακόμα σχολίο...και... δεν υπήρχαν τα βλογς....
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχχαα

(έπρεπε να της στράψω... αλλά ήλπιζα.. πως θα περνούσε στου ντούκου η ιστορία...που να φανταστώ ότι θα το έλεγε σε όλη την τάξη?)

@δ...
δίκαιο έχεις...
χαχαχαχαχαχαχχαχαχα
αλλά... και να μου άρεζε ο Μάκης...
(ερωτικά)πάλι χαζομάρες θα έκανα μαζί του..
είναι το φόρτε μου...
και ο άνθρωπος δεν αλλάζει..λέμε..


@Kostaslogh...
αφού ρε με ξέρεις...
δεν είμαι και καμιά γκομενάρα...
μόνο στις βλακείες είμαι καλή...
σιγά μην κάναμε τίποτα άλλο...
(οι προβόκες δεν θα περάσουν.. λέμε)


@Χρήστος...
νωρις νωρίς ε???
Οταν ξύπνησες έγραφα ήδη το δεύτερο θέμα....
(κλαψ..)


@μπαλονου....
ένα σου λέω...
οι συνασπισμένοι συμφοιτητές θέλανε να κάνουνε καταγγελία...
και εγώ.. πρώτη φορά είπα όχι...
Τόση πίκρα....


@Κούνελε...
τι έχει η τιβι σήμερα???
Τσέκαρες???
(και εγώ δεν θα βγω...πρέπει να αναρρώσω.. από το άγριο γαμήσι που'φαγα....)


Ξαναμανά κλαψ λυγμ και κατάρες σε όποιους βάλανε τα θέματα...
βάι βάι βάι....

kostaslogh είπε...

τώρα είναι που δεν πιστεύω με τίποτα!!

Albus Genius είπε...

Η Αγωνία μαζί με το Ξανθή Αγαπημένη Παναγιά είναι η ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και ο Τόλης δεν είναι αστείος είναι μέγιστος,αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά.Του καθηγητή έπρεπε να του απαντήσεις με άλλο άσμα του Τόλη: Κόψε μάγκα το σουλάτσο κατά δω θα σου βγει ξινό – θα σου βγει ξινό άντε να πουλήσεις ύφος και μαγκιά σ’ άλλη γειτονιά – σ’ άλλη γειτονιά.Της δε μαθήτριας ο Μάκης θάπρεπε να τραγουδήσει άλλο άσμα του μέγιστου Βοσκόπουλου...Κάθε τόσο ανακρίσεις πού γυρίζω και με ποια δηλαδή πας να με ρίξεις
μόνη σου σ' άλλη αγκαλιά
αμάν - αμάν με σένα πια
αμάν αμάν αμάν - αμάν με σένα πια
Ήταν άδικό σου το κραγιόνι στα μαντήλια όπως κι η τρίχα που σου άναψε την ζήλια και τ' άρωμα ωραία μου το 'βαλα στον κουρέα μου. ΄Οσο για τις επαναεξετάσεις διορθώνονται με άλλο άσμα του Βοσκόπουλου:Αν οι φίλοι σ' αγαπάνε τα τηλέφωνα χτυπάνε,μόνη δεν σε παρατάνε, πρόσεξε τι εννοώ,
αν οι φίλοι σ' αγαπάνε τα τηλέφωνα χτυπάνε,
τις βραδιές που δεν περνάνε θα 'μαι εγώ κοντά σου, εγώ.

korinoskilo είπε...

αντε παλι αγωννννννιιιιιιια ως τις 10 ιουλιου :ρρρ

χαχααχχαχαχ


καλημερες

demetrat είπε...

κρίμα ρε παιδάκι μου.
αλλά δε μασάς εσύ.
Ρίχνεις μιά αγωνία και το ξαναδίνεις.Ναι;
δ

island είπε...

Αυτή η αγωνίιια μήπως έχει σχέση με την πχοιότητα;

aKanonisti είπε...

@kostaslogh....
επιμένεις....
(μου κρατάς κακία που σου την είπα για τις εκλογές ε???)
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα


@Αγαπητότατε....
οσο βοσκόπουλο και να μου γράψεις...
όσο βοσκόπουλο και να ακούσεις...
Πάλι καρα-κουλτουριάρης θα παραμείνεις...
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
(αλλά σε αγαπάω...πάραυτα)


@korinoskilo....
Κλαψ δυστυχώς... εκτός και αν γίνει κανα θαύμα....
(το μπάνιο σκέφτομαι που θα χάσω...αχ βαχ)


@δ....
ισως αλλάξουμε και άσμα...
ως τότε έχουμε καιρό...
Χαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχα


@island...
μα ναι....
είναι ξεκάθαρο....
Χαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχα