Δύσκολη πανσέληνος….

Έβγαλα την σκυλούμπα έξω…
έβαλα να ακούω Τρύπες….
και είδα την Πανσέληνο….
και ένιωσα περίεργα…
την κοίταξα ανάμεσα από τα δέντρα….
να κρύβεται και να φανερώνεται…
και μαζί μου πάλι να παίζει…
Την ερωτεύτηκα ξανά….
ξανά και ξανά….
και σκέφτηκα αυθόρμητα…
«Κάνε φεγγαρένια μου… να μην χαθεί…
ο συνθετικός τρόπος σκέψης…».

Την κοιτούσα απελπισμένα….
της έχω πει… της έχω ευχηθεί…
όλες τις ανείπωτες μου σκέψεις….
Είναι πάντα τόσο χλωμή… και τόσο σιωπηλή…
σαν μία απελπισμένη αγκαλιά…
σαν ένα νεκρικό κρεβάτι…

Μα την αγαπώ τόσο πολύ…
δεν ξέρω….ίσως να φταίω….

Και εκεί που ευχόμουνα…
και ήμουνα στο παρά πέντε…
της γαμημένης αισιοδοξίας…
της γαμημένης αυτοεκτίμησης….
ακούμπησαν τα πόδια μου…
την χλόη….
Και μπήκα στον πειρασμό…
να περπατήσω.. ξυπόλυτη…
επάνω στην φρεσκοποτισμένη χλόη…
και ήρθε η γαμω-λογική….
και έθεσε τις αντιρρήσεις…
«θα έχει σκατά από σκυλιά….
που πας να πατήσεις???»
Και τότε το δίλλημα τέθηκε….
αλλά… έπρεπε να πάρω θέση….
Εγώ λατρεύω… την χλόη….
και ας έχει σκατά….
Θα την απολαύσω….
θα νιώσω να μου χαϊδεύει το εσωτερικό από τα δάκτυλα…
θα νιώσω την πρόστυχη υγρασία…
θα με καυλώσει τόσο φυσικά…
τόσο υπέροχα….
και μετά… ξέρω που έχει μία βρύση…
να πλύνω τα πόδια μου….
για να το διασκεδάσω….

Το γαμημένο μου μυαλό…
έκανε τις αναγωγές….
και έφερε στο προσκήνιο…
τόσες ηλίθιες…πολιτικές….
ίσως και μάταιες κουβέντες…
Η ηδονή…του γκαζόν…
όμως εκεί… μας περιμένει…
μην μείνουμε στις νάρκες σκατά…
εμείς θα αδικηθούμε….
Ξέρω… μιλάω αλλοπρόσαλλα…
αλλά… απλά σκεφτείτε…
πως άραγε θα ήτανε… να κυνηγούσατε….
όλα όσα σας τρελαίνουν???
Όσα ενδόμυχα πιστεύετε???
Όσα… κρυφά ποθείτε???

Αυτή η Δευτέρα…θα είναι αλλιώτικη…
θα είναι κρίσιμη…
θα είναι ορισμένη….
Κάποιοι θε να χάσουνε…
κάθε ίχνος αξιοπρέπειας που τους μένει…

Πρέπει να προσπαθήσουμε….
με κάθε γαμημένο τρόπο….
να νιώσουμε το χάιδεμα του γκαζόν…
και να του παραδοθούμε….
Όλα είναι στο μυαλό…
κάποιοι χαμένοι «ειδικοί» λένε….

Εγώ δεν ξέρω τίποτα…
εγώ απλά παρασύρομαι…
σε ένα δέλεαρ δροσερό…
ένα δέλεαρ ηδονικό….
ένα δέλεαρ γυμνό…
απλό και επικίνδυνο…
χωρίς κατεστημένες αναλύσεις…

Θέλω πολύ απλά αυτό….
και με κάθε γαμημένο τίμημα θα το απολαύσω…
ως μάταια επιλογή…
ως αφελή ιδέα…
ή ως απόλυτη ήττα…ενός αφελούς πρωτόγονου…
μα τίμιου τρόπου σκέψης….