Ψάχνοντας μία εξήγηση….

Ηταν ένα περίεργο το βράδυ. Το φεγγάρι ήταν μισό, φυσούσε ένας ευγενικός Βαρδάρης και είχε υπέροχη ησυχία.
Θέλησα να ηρεμίσω και βγήκα βόλτα με τον σκύλο μου , ακούγοντας απαλή μουσική.
Η νύκτα ήταν δροσερή, δεν είχε πολύ κόσμο έξω και σε κάποια φάση, αισθάνθηκα τόσο ωραία, που θέλησα να απομακρυνθώ από τα πολλά φώτα και τα αυτοκίνητα και μπήκα σε πιο σκοτεινά μέρη της Παραλίας, όπου είδα κάτι απρόσμενο που στοίχειωσε το μυαλό μου ψάχνοντας μία εξήγηση και πλέκοντας τρελά σενάρια. όλο το υπόλοιπο βράδυ
Σε ένα παρτέρι δίπλα στον γκρεμό της θάλασσας, υπήρχε αφημένο ένα ζευγάρι από γούνινες παντόφλες.
Οι παντόφλες ήταν σε κακή κατάσταση, χρησιμοποιημένες για πολύ καιρό. Είχαν πάρει το σχήμα των μικρών ποδιών του ιδιοκτήτη τους και είχαν πλυθεί αρκετές φορές κρίνοντας από την αλλοιωμένη γούνα , αλλά διατηρούσαν ακόμα τα παιχνιδιάρικα χαρακτηριστικά ενός λούτρινου ζώου
Το ζευγάρι ήταν σε πλήρη στοίχιση, κάτω από ένα μεγάλο πεύκο.

Σαν κάποιος να το άφησε εκεί στα σκοτεινά
Το μάτι μου αναζήτησε κανέναν ξυπόλητο εκεί γύρω, αλλά δεν βρήκε κανέναν , ήμουν ολομόναχη.
Μετά σκέφτηκα πως κάποιος το είχε αφήσει εκεί για να το βρει ο επόμενος χρήστης του, κάποιος που θα το είχε ανάγκη.
Αλλά αυτή η εξήγηση δεν έδενε καθόλου με τον χώρο. Είχε άλλα πιο φωτεινά, πιο κεντρικά σημεία να το αφήσει κανείς προκειμένου να βρεθεί.

Ξαφνικά πέρασε η σκέψη ενός υπνοβάτη, ο οποίος μέσα στο όνειρο του άκουσε την θάλασσα και ξεγύμνωσε τα πόδια του για να κάνει μία ονειρική βουτιά.
Δεν ξέρω πως κατάφερε να περάσει τον κεντρικό δρόμο και να κατέβει τόσα σκαλοπάτια. Άραγε τον πρόσεξε κανείς με την πιτζάμα και τις φουντωτές παντόφλες του να γυρνάει στους δρόμους? Φαντάστηκα την απορία του το πρωί όταν θα ψάχνει σε όλο το σπίτι τις αγαπημένες του παντόφλες.

Μία έφηβη από την απέναντι πολυκατοικία , ξέφυγε κλεφτά από την μάνα της και ήρθε μέσα στα άγρια μεσάνυκτα στο πάρκο, να συναντήσει τον συμμαθητή της από τα αγγλικά. Το φροντιστήριο έχει κλείσει και τον έχει πεθυμήσει τόσο που ξεχνάει να φορέσει παπούτσια μόλις βλέπει το μήνυμα "ήρθα". Ίσως ξέχασε νωρίτερα τις μπαλαρίνες της στο σαλόνι και τώρα που ροχαλίζει ο πατέρας της μπροστά στην τηλεόραση, άμα τον ξυπνήσει να την σταματήσει. Και πήγε εκεί τρελαμένη, ερωτευμένη και αυτός της χάιδεψε ευγενικά τις τρυφερές παιδικές πατούσες τάχα για να την κάνει να γελάσει και αυτή γέλασε τόσο που τα έχασε και γύρισε σπίτι χωρίς μυαλό και χωρίς παντόφλες.

Μπορεί και να ξύπνησε η μάνα της και να σταμάτησε το παιχνίδι απότομα, τραβώντας την από το μαλλί.

Δύο γυφτάκια το βρήκαν στα σκουπίδια το πρωί , ενώ βοηθούσαν την μάνα τους να μαζεύει ρούχα και κουρέλια και το κράτησαν να παίξουν την ώρα του φαγητού το μεσημέρι, κάτω από την σκιά. Οι παντόφλες ζωάκια απέκτησαν ονόματα και χορεύουν τσιφτετέλι. Μετά όμως αρχίζουν να μαλώνουν και βρίζονται . Τελείωσε το διάλειμμα, φωνάζει η γύφτισσα, και αυτά τρέχουν βιαστικά αλλά πρώτα στήνουν τους φίλους τους δίπλα δίπλα....