αεράκι.....

φυσάει ένα υπέροχο αεράκι σήμερα στην πόλη….
και πήρε μακριά όλες τις άσχημες σκέψεις….

όλες τις μιζέριες και τις κακίες...

τους φόβους και τις μαλακίες...
έφερε δε μαζί του και ένα όμορφο ποιηματάκι…
αφιερωμένο σε όλους…

και...

στους άσπονδους και ασπόνδυλους εχθρούς…

ΦΑΝΤΑΣΙΑ(από τή συλλογή ΟΥΛΑΛΟΥΜ)
του Γιάννη Σκαρίμπα

Νάναι σά νά μάς σπρώχνει ένας αέρας μαζί

πρός έναν δρόμο φιδωτό πού σβεί στά χάη,

καί σένα τού καπέλου σου πλατειά καί φανταιζί

κάποια κορδέλα του, τρελά νά χαιρετάει.

Και νάν' σάν κάτι νά μού λές, κάτι ωραίο κοντά

γι' άστρα, τή ζώνη πού πηδάν των νύχτιων φόντων,

κι αύτός ο άνεμος τρελά-τρελά νά μάς σκουντά

όλο πρός τή γραμμή των οριζόντων.
Κι όλο νά λές, νά λές, στά βάθη τής νυκτός

γιά ένα – μέ γυάλινα πανιά – πλοίο πού πάει

Όλο βαθιά, όλο βαθιά, όσο πού πέφτει εκτός:

έξω απ' τόν κύκλο των νερών – στά χάη.

Κι όλο νά πνέει, νά μάς ωθεί αύτός ο άνεμος μαζί

πέρ' από τόπους καί καιρούς, έως ότου – φως μου –

(καθώς τρελά θά χαιρετάει κείν' η κορδέλα η φανταιζί)

βγούμε απ' τήν τρικυμία αύτού τού κόσμου . .

*Οσο και αν το επιθυμούν... δεν θα με παρασύρουν στην μιζέρια τους....