Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

Λίγη ομορφιά.....


Η ομορφιά... βρίσκεται στην λεπτομέρεια....
είπε... και χαμογέλασε....
Η ομορφιά βρίσκεται όπου την ψάξουμε....
είπα... και μελαγχόλησα...

Γιατί μελαγχολείς πάλι??? ρώτησε....
Γιατί πρέπει να την ψάχνουμε....
Οταν είμαστε ευτυχισμένοι...
ποτέ δεν το κάνουμε...
απλά την βιώνουμε....
ή την προσπερνάμε...

Ενα βιδεάκι δώρο λοιπόν...
για όσους χρείαζονται επειγόντως...
λίγη ομορφιά...

και έχουν ξεμείνει....


13 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

όταν είμαστε ευτυχισμένοι την ομορφιά την νοιώθουμε μέσα μας, έξω μας, δίπλα μας, παραδίπλα μας. και την χαρίζουμε. την μοιραζόμαστε. όταν μοιάζει να μην είμαστε (τόσο) ευτυχισμένοι την χαρίζουμε και πάλι. την μοιραζόμαστε. μόνο που ξεχνάμε να την νοιώθουμε μέσα μας.

anna είπε...

Φλογισμένα μυαλα!!!!
Σκέψεις γοργές????
Στην ομορφιά
Και πάλι δοσμένες!!!
Καλό Σαββατοκύριακο,φιλί!!

Green_revenger είπε...

αχ τι όμορφη κάμπια!!!!
δυστυχώς πολύ θολές φωτογραφίες, αλλά δεν φταις εσύ. η μηχανή σου τα φταίει.
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό !!

g r

aKanonisti είπε...

@b|a|s|n\i/a....
πάντα αισόδοξος....
:-)))



@αννα....
καλό σ/κ ποιήτρια μας...
:-))))



@greenάκο....
Που είναι οι κάμπιες οεο οεο οεο??
Μήπως έγιναν πεταλούδες τόσο καιρό???

Δεν φταίει καλό μου, η μηχανή μου... φταίει η οθόνη σου... που είναι αρχαία και γκουμούτσα....
(για να βλέπεις καλύτερα.. βγάλε και το σεμέν από πάνω... Το ντεκόρ.. το ξαναβάζεις μετά την χρήση...)

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Σματςςςςςςςςςςς

kostaslogh είπε...

Τέτοια ατμόσφαιρα τη χαλάς;
πές μου....

marios είπε...

Τι ασχημο και αδειο τοπιο...
Να μην εχει ενα αναψυκτηριο του Μαγγινα, ενα αυθαιρετο του Σουφλια, ,μια ροζ βιλλα εστω (για να μην με λετε μονοπλευρο) να ερθει να δειξει καπως...

Schrödinger's Cat είπε...

Πανέμορφο...

Ανώνυμος είπε...

Στην ομορφιά των εικόνων σου και τη ζεστασιά των λέξεων που τις συνοδεύουν έχω να αντιπαραθέσω μόνον αυτό:

Βουλιάζουν οι μέρες
Άγριο φως ξεγυμνώνει τα πράγματα

Κάτω από έναν αμείλικτο ουρανό
ένα μισοτελειωμένο ποίημα
ευδοκιμεί στη ζεστή ανάσα της μέρας

Γυρίζει ο χρόνος εικόνες παλιές
χλοϊζουν οι λέξεις
σε κατοικούν ψίθυροι και μορφές θολές

Πατώντας σε ρίζες του πόνου
ψηλώνεις σαν έρημο δέντρο
σε βοριάδες πικρούς

Για ποια Κολχίδα θα τραβήξεις πάλι

(Τάσος Κανάτσης, Ψυχανθή και μετέωρα, εκδ. Καστανιώτη, 2008)

JK

manetarius είπε...

το ήξερα οτι η ομορφιά της ζωής είναι σαλιγκάρι... έρχεται με πολύ αργούς ρυθμούς!!
χαχαχααα!!

gregory είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ....ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΟΥ...

ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ...

demetrat είπε...

είδες τι μας κάνει η άνοιξη.
ο καθείς με την ομορφιά του.
:))

Mara Lisha είπε...

Συναχωμένη, με πονοκέφαλο! Ευτυχώς που μπήκα στο blog σου! Χρόνια μας πολλά και ήρεμα :)

Ανώνυμος είπε...

Άντε πάλι φιλενάς μ' έκανες να χαμογελάσω σ' ευχαριστώ.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
from:tantoguanto