Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Ελπιδοφόρες μειοψηφίες....

Το μόνο που δεν αντέχω είναι η αδικία….
Και επειδή από τα σχόλια σας ….
στην προηγούμενη ανάρτηση κατάλαβα
πως με την υπερβολή μου
αδίκησα ένα κομμάτι της νεολαίας που αγαπάω….
Σήμερα θα σας δείξω και τις υπόλοιπες αφίσες
των φοιτητών….που δεν κυριαρχούν στον χώρο
αλλά στην καρδιά μου….
.

Δίπλα λοιπόν στο γαμω-Καϊμακτσαλάν….
υπάρχουν και αφίσες όπως αυτή….
που μιλάνε για νικηφόρους συλλογικούς αγώνες
.

Επάνω σε αυτές τις αφίσες….
υπάρχουν προκηρύξεις
που αναλύουν το έγκλημα
με τα ιδιωτικά κολέγια

Σε μία γωνιά
δίπλα στην ταπεινή σφουγγαρίστρα
που ίσως χρησιμοποιεί μία νοικιασμένη εργαζόμενη
σαν την Κούνεβα


υπάρχουν προσκλήσεις για συζητήσεις
για προβολές ταινιών….

και όνειρα….
για τις δικές μας μέρες….

Στο τραπεζάκι δίπλα….

πάνω στην αφίσα που αναφέρεται
στο μέλλον που δεν μας χωράει
και μας προσκαλεί να γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα

οργανώνεται η σίτισηστην αίθουσα 6….



Παραδίπλαμία αυτόνομη παρέμβαση….


μιλάει για το μικρόβιο της ελευθερίας
και βάζει φωτιά σε κάθε ψηλοτάβανο πούλμαν
που οδηγεί στον άκρατο κομφορμισμό

Η νεολαία που δεν κάνει SPA


συζητάειχορεύει ακούει μουσική
βλέπει ταινίες παίζει θέατρο….
ή με μία λέξη αγωνίζεται….

Μέσα και έξω από τον χώρο του Πα.Μακ…..
Κολλώντας αφίσες πάνω από το DISCO PARTY….

Αφίσες όμορφεςδυνατές….

Που κάνουν τους συμβιβασμένους
γιαλατζί επαναστάτες να φρικάρουν….

Γιατί τα βήματα συχνά βαραίνουν….
και χρειάζεται κάποιος να χτυπήσει τρυφερά την πλάτη….
για να προχωρήσεις….

Μετά από όλο αυτό το σοκ….
που υπέστην προχθες στο Πα.Μακ….
σκεφτόμουν όλη μέρα….
τι θα προτιμούσα άμα είχα ένα παιδί…..

Να πληρώσω τα 92 ευρώ να πάει εκδρομή
ή να ψάχνω δικηγόρο για την υπεράσπισή του….
μετά από την «τυχαία» προσαγωγή του
στο αστυνομικό τμήμα του "φιλοαναρχικού" υπουργού
και η απάντησηήταν μία….

Καλύτερα να πεθάνω μαζί του….
από τα δακρυγόνα και το ξύλο
από την φασιστική καταπάτηση
κάθε ανθρώπινου δικαιώματος
στο όνομα της τάξης και της κατανάλωσης
παρά να του κουνήσω το μαντήλι….
όταν θα μπαίνει στο λεωφορείο
της αποβλάκωσης και του συμβιβασμού….

Στην τελικήμε 92 ευρώ….
δεν ρεφάρει η γενιά μας….
για όσα εκτρώματα ανέθρεψε….






7 σχόλια:

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Υπάρχει και η λύση να πληρώνεις εκδρομές-διαδήλωση για τους G8, 18,38 κλπ, πολιτιστικές στη Βαρκελώνη με τη CNT και σούπερ λάτιν προορισμούς όπως Βενεζουέλα, ανάλογα τα κέφια βλέπουμε τι ακριβώς.

kostaslogh είπε...

μαζί σου

wert01gf είπε...

Έπεσαν στα 92 οι εκδρομές;
Οικονομική κρίση χτύπησε, ξέχασα.
Τρέχω να προλάβω κάνα εισητήριο!

ΥΓ. Λέω να πάρω Μόλυ.
Πολύ ερεθιστικό. (μπλιαξ)

Ανώνυμος είπε...

Μετά το σοκ που έπαθες στο ΠαΜακ εγώ θα σε συμβούλευα, αν είχες παιδί, να μη το στείλεις ούτε εκδρομή ούτε να μπλέξεις με δικηγόρους και διαμαρτυρίες. Απλά να τόστελνες από πριν σε ένα καλό πανεπιστήμιο της κεντρικής ή βόρειας Ευρώπης και νάχες το κεφάλι σου ήσυχο. Ακούγεται μικροαστικό και μπανάλ αλλά το παιδάκι θα σε ευγνωμονούσε, πίστεψέ με, μια ολόκληρη ζωή.
Σμφνλτρς

mahler76 είπε...

στο δικό μου ίδρυμα πάντως υπάρχουν μόνο οι δεύτερες.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Καλημέρα φωνή της συνείδησής μου!
Τα δικά μου τα κορίτσια πάντως δεν αποφάσισα εγώ άν θα πάνε εκδρομή ή αγώνες.
Το αποφάσισαν μόνες να συνεχίσουν την ζωή τους με τις μικροαστικές μας συνήθειες στην καθημερινότητά τους, το σπάσιμο της ζωής τους στα τρία, σχολή, δουλειά, ψώνια.
Δεν κατάλαβα να έχουν κάποιο ιδανικό, σαν αυτά που υποτίθεται είχε η γενιά μου και τα έκανε σκατά!
Η μαύρη αλήθεια είναι, πως στο κυνήγι των δόσεων και των υποχρεώσεων, ξέχασα την βασικότερη.
Να είμαι δίπλα τους , όχι μόνο στα δύσκολα- όταν με καλούσαν- αλλά και στα εύκολα, τα μικρά και καθημερινά, που πλάθουν την ζωή μας και της δίνουν νόημα και μορφή.
Τους ζητώ συγχώρεση και ελπίζω να μου την δώσουν.
Καλημέρα Καρδιά μου.
Ευχαριστώ για την ψυχανάλυση.

aKanonisti είπε...

Μία σκέτη άρρωστη καλημέρα.....
(μάλλον οι πουλμαντζίδες με καταράστηκαν....)

Δεν μπορώ να απαντήσω ξεχωριστά στον καθένα.. γιατί ψιλοζαλίζομαι...
οπότε....
ας κάνει ο καθένας ό,τι του φωτίσει...

Αν είχα παιδί... ο αδερφός μου έλεγε.. πως θα είχε μυωπία... θα ήταν σπασικλάκι....
και θα το πλακώνανε στο ξύλο τα δικά του τα παιδιά...
μέχρι που θα άρχιζε ναρκωτικά... από αντίδραση....

Δεν νομίζω πως μπορεί να προβλέψει κανείς....

Πάντως Σμφνλτρ.... η αλήθεια είναι ότι σκεφτόμουν ότι θα το έστελνα στο Παρίσι για σπουδές.. κυρίως για να πάω και εγώ να ζήσω εκεί.. μετά την σύνταξη μου...

Μάλλον ποτέ δεν θα μάθουμε....

Πάω να ξαναξαπλώσω τώρα....

:-))))