Ό,τι έμεινε απ’ τον καυγά….παντού διασκορπισμένο…
Έμοιαζε διαμάντι αστραφτερό…τυχαία εριμένο…
Λαμπίριζαν προκλητικά…οι όμορφες στιγμές τους…
Μαγευτικά πολύτιμο…ό,τι είχε απομείνει…
.
Ίσως και να ξέχναγες…την αληθινή του φύση…
και να σε χαράζε βαθειά…
να ξέσκιζε την ψυχή σου …
πιο εύκολα από την σάρκα σου...
και τον εγωισμό σου....
18 σχόλια:
Λοιπόν το ότι . υποστηρίζεις το όνομα σου με πάθος στο έχω ξαναπεί.
έτρεχε η ματιά μου στις φωτογραφίες και σταματούσε μόνο για να διαβάσει τις μικρές φράσεις που είχες προσθέσει.
και ξαφνικά κόλλησα: πάω πάλι πίσω και βλέπω τον καυγά.
και σκέφτομαι: δηλαδή η κοπέλα καυγάδισε, τα σπασε και μετά πήρε τη μηχανή της και ζουμάρισε στα σπασμένα?
και μετά έχω δεύτερη σκέψη: ακόμη κι αν δεν έκανε τίποτε από όλα αυτά, κι απλά πέρασε δίπλα από τά σπασμένα γυαλιά. πήρε τη μηχανή πλησιάσε και τράβηξε. ξανά και ξανά.
κοίτα τι έφτιαξες με θρύμματα γυαλιού.
@wilma μου....
οι φωτογραφίες τραβήχθηκαν ως εξής...
εβγαλα βόλτα το σκυλάκι μου...και είδα κάτι να λαμπιρίζει....
έμεινα να το χάζευω ως ιθαγενής...
μου άρεσε η ιδέα των πεταγμένων διαμαντιών...
αλλά πρόσεχα μη με πληγώσουν..
και μετά φαντάστηκα ένα ζευγάρι να καυγαδίζει...(στο σημείο αυτό μαζεύονται νεαρά ζευγάρια...)
Από την αρχή... τα ψευτικα υποκειμενικά διαμάντια... τα είδα σαν μια ερωτική σχέση...
που είναι όμορφη αλλα επικίνδυνη...
που σπάει και δεν επανέρχεται...
που είναι λαμπερή όσο και ανεκτίμητη...
παντεντελώς άχρηστη.. για όσους δεν εμπλέκονται στην πλάνη...
δεν ξέρω αν το έφτιαξα εγώ... ή ηλικία της ωριμότητας και της απογοήτευσης...
ειλικρινά δεν ξέρω...
χαίρομαι όμως που σου άρεσε...
:-)))
Εγώ θα έβαζα τίτλο „Αποκρυσταλλωμένα Δάκρυα“ ή „Θρύψαλα μιας προδομένης αγάπης“ αλλά επειδή η συγκεκριμένη ανάρτηση μου φαίνεται αυστηρά βιωματική και προσωπική θα παραμείνω διακριτικά εκτός σχολίων.
Σμφνλτρς
Οχι βρε Σμφνλτρ μου...
Να πεις εσύ τι συνειρμό κάνεις.. όταν βλέπεις αυτά τα τζάμια...
και θα σου κάνω ανάρτηση....
Λέγε!!!!
„Μονάχα η σιωπή
που σφύζει μ' όλα τ' άστρα
(και τ' αδιάλλακτο τραγούδι των σειρήνων)
μια μουσική που κορυφώνεται
και σταματά καθώς η σκοτεινή
ματιά σε διαπερνά από έναν κόσμο
μακριά πολύ κοντά„
Σλς
αφού σε χαλάει ,τι την κουβαλάς μαζί σου ;
φοβερη συλληψη και εμπνευση!
...τα "σπάει" η Θεσσαλονίκη!!!!
(τι τραβάει κι αυτός ο Κανισίδης... που τον βγάζει για κατούρημα ο Χέλμουτ Νιούτον!) :ΡΡΡΡ
Καλημέρα.....
@Σμφνλτρ....
Μαγικό το ποίημα του Παγουλάτου...
(ναι το βρήκα και το διάβασα...)
Πράγματι ταιριάζει....
Και θα το κάνω ανάρτηση... έτσι για να σε καλοπιάσω να μην την λες τόσο στους αρχιτέκτονες...
(αν και θα ήθελα να το ταιριάξω με σαλιγκάρια, χαχαχαχαχαχαχα)
@Καλικάντζαρε...
δεν με χαλάει ωρέ!!!
έχω μαζοχιστική σχέση με την μελαγχολία..... αλλά ευτυχώς είναι ευκαιριακή....
@clouds in the mirror...
Καλώς ήρθες....
και ευχαριστώ πολύ!!!!
:-))))
@Μανιταράκι....
Η αλήθεια είναι ότι ο Κανισίδης βλέπει την κάμερα και με τραβάει να γυρίσουμε σπίτι...
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Αλλά είμαι σίγουρη... πως καταβάθος αισθάνεται υπερήφανος που συμμετέχει.....
(όταν δεν βγάζω φωτογραφίες... η βόλτα κρατάει 20 λεπτά... ενώ όταν βγάζω πάνω από μία ώρα...)
μου βάζεις μπρίζες να κάνω την φωτογραφική άλλο ένα μόνιμο βάρος στο σακίδιο...
τα σπάς!
καλημέρα
@AυτοΑνοργάνωση....
για αυτό τον λόγο..πήρα μία μικρούλα φωτογραφική μηχανή... και την έχω πάντα μαζί μου....
Καλημέραααααααααααα!!!!
Όλο το κόνσεπτ υπέροχο!
Με ταξίδεψες!
Τιγροφιλί πάρε!
Γεια σου τιγροσυνάδελφε...
Καλώς ήλθες!!!!
:-)))
@Mπάτλερ...
Φτιάχνουν ωρέ χαζούλη....
απλά..δεν διαρκεί η λάμψη.... και δεν έχουν την ίδια αντοχή....
(δεν την γλυτώνεις... θα ρίξεις όλο το χρήμα... όταν πανΔρευτείς...)
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Aν ήθελα να δώσω τον ορισμό του "ευαίσθητου", θα είχα στο μυαλό μου, τον άνθρωπο με τούς τέλειους αισθητήρες...
Αύτόν, που μπορεί να αντιλαμβάνεται και να κάνει ποίηση, ακόμα και απο τα σκουπίδια των άλλων...
Είσαι, τελικά, ο ορισμός του "ευαίσθητου"....
Ευχαριστώ πολύ βιολιστή...
Είσαι πολύ γλυκιά.. και υπερβολική...
(πάντα με γοήτευαν τα σκουπίδια...)
:-)))
αμαν!! αναποδα τα ειδα σημερα....
αλλα επιμενω ... να ειναι παγος :Ρ
Δημοσίευση σχολίου