Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Ενας εύλογος αντίλογος.....

Για την προηγούμενη ανάρτηση μου....
ένας φίλος που εκτιμώ....
με πήρε τηλέφωνο....
και μου έγραψε έναν αντίλογο.....
να πλαισιώσει την ακραία προσωπική μου θέση....


Αν δεν τον έβρισκα εύλογο....
και είχα την παραμικρή υπόνοια προβοκάτσιας...
δεν θα τον αναδημοσίευα....
αλλά...
επειδή πιστεύω στην δικαιοσύνη... και την τιμιότητα....
της πολλαπλής ανάγνωσης και ερμηνίας των γεγόνοτων...


Ιδού ο αντίλογος....
για έναν δημιουργικό διάλογο......




Ξ Ε Σ Π Α Σ Μ Α


Σήμερα ξύπνησα στο εργένικο σπίτι μου, και μετά από τις ξινίλες που έφερε η χθεσινή βραδιά (τα είχα ήδη μάθει τα νέα) βομβάρδισα τα αυτιά μου με τον Σταθμό του ΣΥΡΙΖΑ από τις 8 έως τις 1. Πάντα πιάνω ένα κλίμα από αυτούς και μετά το αποκωδικοποιώ. (Γιατί θα συμφωνήσω με το προηγούμενο post «Εμείς οι Αριστεροί», η αυταρέσκεια μου φέρνει αναγούλα, είσαι ό, τι είσαι χωρίς να το διαλαλείς και χωρίς να επιζητάς αναγνώριση). Πλύθηκα, έσφιξα τα έντερά μου στα ρούχα μου και κατά τις 2 αποφάσισα να κατέβω στη συγκέντρωση. Στο μετρό κυριακάτικα άλλος κόσμος. Πήχτρα στους Μολδαβο-Ουκρανο-Πρώην Σοβιετικούς, που είχαν βγει από τις άθλιες συνθήκες ζωής τους για να μαζέψουν λίγο ήλιο και να κάνουν υποθέτω τις κοινωνικές τους συναναστροφές. Στην Βικτώρια ανέβηκα ρίχνοντας κλεφτές ματιές για «αναγνώριση» οικείου πλήθους, τίποτε. Το μόνο παρήγορο ήταν κάτι δροσερά κορίτσια που πήγαιναν γι αλλού. Πατησίων και Αλεξάνδρας, το κεφάλι της πορείας ήταν ήδη εκεί. Από το πεζοδρόμιο, έκοψα οικείες αλλά μπλιαχχχ φάτσες (μεγαλοστελέχη κλπ) στο μπλοκ του ΣΥΝ. Δεν μπήκα μέσα, ανέβηκα παράλληλα μέχρι την πρώτη γωνία, κι εκεί έπεσα πάνω στον Δαβίδ, νέο παιδί με τον οποίο είμαστε συνάδελφοι, πρόσχαρος, χέρι-χέρι με την γυναίκα του, έλαμψαν τα μάτια μας από την ικανοποίηση να συναντιέται κανείς όχι προ-συνεννοημένα, αλλά αυθόρμητα, επειδή οι συνειδήσεις μας το υπαγόρεψαν έξω από γραμμές και καλέσματα. Ο Δαβίδ είναι εβραίος, με το 1/5 των προγόνων του ξεκληρισμένο στα ναζιστικά στρατόπεδα. Αυτό δεν τον εμποδίζει να είναι αριστερός της καρδιάς. 4 τετράγωνα κράτησε η πορεία μας. Ανακατεμένοι ακατάστατα με το μπλοκ του ΣΥΝ, βγήκαν μπαχαλάκηδες και άρχισαν να σπάν μια βιτρίνα με ταλαίπωρα Νταϊχάτσου. Ένα χαλαρό «Εεεεεεεε!» ακούστηκε από τα περισπούδαστα συντρόφια, κι αυτοί ανενόχλητοι πήγαν στην επόμενη γωνία, Σπύρου Τρικούπη και αφού η ΠΕΙΡΑΙΩΣ εκεί είχε κατεβασμένα τα ρολά άρχισαν να πηδάν με τα λοστάρια σαν να ήθελαν να πάρουν ριμπάουντ, προκειμένου να σπάσουν την Πινακίδα, στα 2, 5 μέτρα. Από το βάθος όρμησαν τα ΜΑΤ. Στην πλάτη μου έσκασε η πρώτη μολότοφ, και διαγώνια προσπέρασα τους επιτιθέμενους ένστολους.
.......
Την έκανα από τα στενά. Σε ένα γκρουπάκι από κατατρομαγμένες Φιλιπινέζες στην κυριακάτικη έξοδό τους, συμβούλεψα να μην κατέβουν στην Αλεξάνδρας «Thank you Sir!» μου είπαν σχεδόν με ευγνωμοσύνη. Η μοναδική φωτογραφία που πήρα, ήταν αυτό το μαγαζί που «χτυπάει» τατουάζ, στην Καλιδρομίου. Νομίζω πώς ταιριάζει απόλυτα στη μέρα, γιατί:
......
Τατουάζ είναι η αριστεροσύνη των μπαχαλάκηδων. ΔΕΝ ήταν στο μετρό, και από τα ρούχα τους φαινόντουσαν παιδάκια μεσαίας τάξης. ΔΕΝ έχουν τραβήξει στη συνείδησή τους ούτε ένα εκατομμυριοστό από την οδύνη που τράβηξε ο Δαβίδ.
......
Τατουάζ είναι η υπεράσπιση της «διαφορετικότητας» που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Απειθάρχητα, πολύχρωμα και πολύφωνα τάχα μου τα θέλει τα πράγματα, αλλά μια σθεναρή υπεράσπιση της οργανωτικής επάρκειας μιας διαδήλωσης δεν έχει τ' αρχίδια για να κάνει. Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν με περιφρούρηση και απώθηση έφθαναν τελικά στη ΓΑΔΑ και την περικύκλωναν επί μια ώρα, φωνάζοντας συνθήματα. Ο Γκάντι του 1948 ρίχνει φάπες στον Λαφαζάνη του 2008.
.....
Τατουάζ είναι και η ένοχη συνείδηση μου. Θέλω, αλλά βαράω σε αδιέξοδα. Καθώς πέρναγα –με μια παγωμάρα μυαλού που μου φάνηκε αφύσικη- ξυστά από τη διμοιρία, σκέφτηκα ότι θα ήμουν πρόθυμος ακόμη και να σκοτωθώ, αλλά όχι έτσι. Όχι τυχαία, χωρίς σχέδιο, στρατηγική, στόχο. Κι αν την έπαθε ο άτυχος μαθητής, όποιος επέζησε πέρα από τα 30 δεν δικαιολογείται να την πάθει.
.....
Να κινδυνέψουμε όσο πρέπει, για να πετύχουμε πολιτικούς στόχους, που θα ήταν πχ. ένα νομοσχέδιο για την απαγόρευση της οπλοφορίας στους αστυνομικούς. Αλλά όχι από την καύλα ενός τύπου που αν δεν είναι πράκτορας, ζει από το εισόδημα των γονιών του, καβαλάει τη μηχανή του (ποτέ μέσα μαζικής μεταφοράς), αμολάει τα μπουκαλάκια του, τα σπάει με τους λοστούς του, και μετά γυρίζει σπίτι για να φάει το αυγό που του ετοίμασε η μαμά του.
......
Σοβαρός βετεράνος ανένταχτος αριστερός, με βαρύτητα γνώμης και κρυστάλλινο βιογραφικό στο χώρο -συγγενής μου- μου είπε ότι όλα αυτά τα «αβάσταχτα» στο κλίμα των τελευταίων μηνών (και με το Βατοπαίδιο μέσα) είναι για να επανέλθει η Αμερικανοκρατία, που το φυσάει και δεν κρυώνει από τότε που ο Καραμανλής τα βρήκε με τον Πούτιν για τον ενεργειακό εφοδιασμό.
.........
Τατουάζ κι αυτό;
.........
Μυαλό που δεν παίρνει τους μη προφανείς δρόμους δεν αξίζει να «φωτίζει» τους υπόλοιπους, αυτό λέει η δαρμένη –σαν άλλη μη πληρωμένη σεξουαλικότητα- συνείδηση του πεισματάρη τσαγκού. Προσυπογράφω.

Υ.Γ. Μία κατάπτυστη στυγνή δολοφονία έγινε.... Ολοι σε αυτό συμφωνούμε.... Οι αντιδράσεις μπορούν να είναι διαφορετικές... αρκεί να είναι τίμιες... και αυθόρμητες.....Μπορούμε να το συζητήσουμε.... πάντα με βάση την καλή πρόθεση....και την κοινή αγωνία για το μέλλον... Ολοι πιστεύω το ίδιο θέλουμε.... Ισως να το επιζητούμε με διαφορετικό τρόπο....

Ας το συζητήσουμε.....

12 σχόλια:

Αntidrasex είπε...

Κάπου εκεί με το φίλο σου κινούνται και οι δικές μου θέσεις... Και ο Γκάντι ήρθε και στο δικό μου μυαλό σήμερα... Τα λέμε αργότερα...

b|a|s|n\i/a είπε...

χθες τα ξημερώματα βρέθηκα μοναστηράκι. μαζί με χιλιάδες άλλους που είχαν βγει. είχαμε ήδη μάθει τι είχε γίνει στην πορεία της βραδιάς. ήμασταν αποκλεισμένοι στην καρδιά της αθήνας. βρεθήκαμε στην φωτιά στο κτίριο της ερμού, δίπλα στο σταθμό στο μοναστηράκι, την ώρα που προσπαθούσαν να την σβήσουν. δεν είχαν καν αποκλείσει την περιοχή για τους πεζούς. σκέφτηκα πόσο εύκολο ήταν να γίνει ένα ατύχημα. ακόμα και να πέσει το κτίριο που καιγόταν. σκέφτηκα ότι την ώρα που βάζανε φωτιά, οι δρόμοι αυτοί ήταν γεμάτοι με χιλιάδες νέους σάββατο βράδυ.
στις ειδήσεις είδα σήμερα να καίγονται τράπεζες και εκθέσεις αυτοκινήτων που βρίσκονται σε ισόγεια πολυκατοικιών. που ζουν απλοί άνθρωποι. και πόσο εύκολο είναι να χαθούν και άλλες ζωές. τόσο άδικα και χωρίς λόγο.
χρόνια τώρα θυμάμαι την αθήνα να καταστρέφεται συνέχεια. δεν θυμάμαι ποτέ να έχει σπάσει τζάμι στο κτίριο της βουλής. όταν το θύμα μετατρέπεται σε θύτη ο έλεγχος συνήθως χάνεται. και είναι επικίνδυνο πολύ. για τις ζωές όλων. αν οι άγνωστοι είναι γνωστοί, γιατί τόσα χρόνια δεν έχουμε μάθει κανέναν;

kostaslogh είπε...

Δέν ήταν αναμενόμενο;
θα μου πείς το λέω εκ του ασφαλούς, αφού έγινε το κακό.Εντάξει
αλλά πώς γίνεται ρε γαμώτο κάτι τέτοια να γίνονται πάντα όταν η εκάστοτε κυβέρνηση
είναι στριμωγμένη;
Το σίγουρο είναι πάντως ότι ο μικρός είναι θύμα σε λάθος πόλεμο,όχι τον δικό του!
Κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους όταν καίγονται οι πόλεις και σκοτώνονται παιδιά!

aKanonisti είπε...

@antidrasi+sex....
Πολύ ρομαντική η σκέψη του Γκάντι....μόνο που δεν ταιριάζει με το νικ σου...
Χαχαχαχαχαχαχαχαχα


@b|a|s|n\i/a...
τα συγκεκριμένα επεισόδια πιστεύω πως ήταν αυθόρμητα....
οπότε... δεν ξέρω αν είναι τα ίδια άτομα...
δυστυχως καμία φορά η οργή ξεχειλίζει....
ευτυχώς...την γλύτωσες...


@kostaslogh....
καποιοι τρίβουν τα χέρια τους όταν δεχόμαστε παθητικά αυτά που μας κάνουν....
:-))))

Orestis είπε...

Στεναχωριέμαι τόσο για τον άδικο χαμό του παιδιού όσο και για το γεγονός ότι πολλοί, (από τα "αναρχικά" κεφάλια των Εξαρχείων, τους πολιτικάντηδες που θα τολμήσουν να κάνουν τέτοιες ώρες αντιπολίτευση, τα φασιστοειδή που οραματίζονται ολοένα και περισσότερη αστυνομοκρατία, και άλλους) θα χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους τον άδικο θάνατό του. Δεν ξέρω αν η "εξέγερση" αυτή ήταν προετοιμασμένη καιρό και απλά περίμενε τη σπίθα, αν πράγματι ήταν αυθόρμητη ή αν εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία γιατί το παιδί πέθανε. Όλα αυτά που δικαιούται να ζήσει και να βιώσει ένας άνθρωπος, να αγαπήσει και να μισήσει, οι εμπειρίες, τα συναισθήματα, οι ευκαιρίες, μια ολόκληρη ύπαρξη ακυρώθηκε γιατί ένας καυλωμένος αστυνομικός αποφάσισε ότι θίχτηκε. Γιατί ένας κολόμπατσος δεν κατάφερε να κρατήσει τον επαγγελματισμό του, να δώσει τόπο στην οργή και να πάει σπίτι του, στη γυναίκα του και στα παιδιά του. Στεναχωριέμαι γιατί αισθάνομαι ότι όλη αυτή η καταστροφή ακυρώνει το πένθος για το ίδιο το παιδί.

Βλαχοκυριλές είπε...

μια χαρά είναι το προηγούμενό σου ποστ. κι εγώ τον Γκάντι σκέφτηκα. αλλά πολύ αργότερα. πρώτα σκέφτηκα αυτά που γράφεις στο προηγούμενο ποστ. είναι η πρώτη αυθόρμητη ανθώπινη αντίδραση.

Green_revenger είπε...

Λυπάμαι πολύ που χρειάζεται να σχολιάσω μια τέτοια ανάρτηση σε μια τέτοια μέρα.
Υπάρχει όμως και το ανήθικον του πράγματος : το να χρησιμοποιείς την παρουσία σου σε μία πορεία πένθους-διαμαρτυρίας, για την εν ψυχρώ δολοφονία ενός μικρού παιδιού, για να βγάλεις ότι αποθημένα έχεις για τον πολιτικό πλουραλισμό του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αλλοπρόσαλλο.
Ήμουν κι εγώ στην πορεία, με δεκάδες φίλους και συντρόφους. Είδα μητέρες δακρυσμένες, νέους οργισμένους, πατεράδες με σφιγμένα δόντια. Θα είμαι και απόψε, θα είμαι και αύριο.
Δεν έπιασα ποτέ στη ζωή μου πέτρα για να πετάξω σε αστυνομικό, δεν πέταξα ποτέ μολότωφ και δεν πυρπόλησα ποτέ τράπεζα αλλ'ούτε κι έκθεση αυτοκινήτων. Τούτο όμως δεν με κάνει κριτή. Ούτε και μου δίνει το δικαίωμα να συγχέω στελέχη κάποιου κόμματος με ιστορικούς ηγέτες. Εύχομαι ο φίλος που έστειλε την ανάρτηση να γνωρίζει τον Λαφαζάνη, τόσο καλά όσο να του επιτρέπεται να έχει μια τόσο απαξιωτική γνώμη. Αλλιώς, τζάμπα πολιτικολογία πάνω από τον τάφο του πιτσιρικά, όσες δόσεις εβραικού κατατρεγμού κι αν διαθέτει, είναι τουλάχιστον άστοχη, και, πάντως, εντελώς άκαιρη.

island είπε...

Στην κατάσταση που είμαι θα δώσω συγχαρητήρια για το προηγούμενο ποστ με χέρια και με πόδια. Για τα άλλα απλώς το παιδί (τα παιδιά) δεν χωρούσε πουθενά.

aKanonisti είπε...

@orestis....
Τίποτα δεν ακυρώνει το πένθος.. πίστεψε με....
Ηταν τόσο άγριο αυτό το περιστατικό.. που άγγιξε όλες τις συνειδήσεις... εκτός βέβαια από τις ανύπαρκτες....


@Βλαχοκυριλέ....
Είμαι παρορμιτική... αλλά νομίζω πως αυτή η αντίδραση... ήρθε σαν συνέχεια... σε ένα σωρό μικρά καθημερινά γεγονότα... για αυτό πιστεύω πως ήταν αυθόρμιτα και τα επεισόδια...



@greenάκο....
καταλαβαίνεις πως έπρεπε όμως να την αναρτήσω ως αντίβαρο... στην ακραία προσωπική μου αντίδραση...
Συμφωνώ μαζί σου... πως ο τελευταίος που φταίει είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.... αλλά νομίζω πως ταυτόχρονα είναι και η μόνη παράταξη που θα δεχόταν και θα προεβαλε έναν αντίλογο...


@Island...
δυστυχώς δεν είναι μόνο το καημένο παιδί που δεν χωράει πουθενά...
δυστυχώς αυτό την πλήρωσε....
:-))))

Unknown είπε...

Παιδιά σιγά μην τρελαθούμε. Όλη η υπόσταση του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, από την εποχή του "Εσωτερικού" και του "Ρήγα" πρόσφερε πάρα πολλά, η ύπαρξη και μόνο της ΑΥΓΗΣ και της ΕΠΟΧΗΣ (λιγότερο του σταθμού που είναι κατά τη γνώμη μου εξυπνακίστικος) είναι μια όαση στο άθλιο χαρτομάνι που κυκλοφορεί. Όμως όπως έχει γράψει και ο Ελεφάντης ("Η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε: ΚΚΕ και αστισμός στον μεσοπόλεμο") οι ευσεβείς πόθοι μικροαστών-αστών που συγκροτούν κατά πλειοψηφία μια οργανωτική δομή, αποτελούν και προδικασία για την αποτυχία της, όταν έλθει η στιγμή του επαναστατικού εγχειρήματος. Καταλαβαίνω γιατί είναι πολιτισμικά ορθό το "εγώ δεν κάνω τον μπάτσο και δεν αποκλείω κανέναν", ωστόσο να’ χετε σίγουρη την προβοκάτσια από όσους αποφεύγεις να ελέγξεις. (Το ΚΚΕ το κάνει με επιτυχία, και ακόμη πρέπει να με πείσουν ότι πρέπει να είσαι ιδεολογικά αγκυλωμένος για να είσαι επιχειρησιακά αποτελεσματικός). Όταν λες ότι θέλω να φτάσω στη ΓΑΔΑ πρέπει να σου βγαίνει ο κώλος για να το πετύχεις, και όχι έχοντας διαλυθεί άδοξα να λες «Τι να κάνουμε; Ο κατατρεγμός των δυνάμεων καταστολής κλπ». Αντιτίθεμαι με μένος σ’ αυτήν την μοιρολατρική κλάψα, και θα θυμηθώ τον μακαρίτη τον πατέρα μου, που έχοντας ζήσει τα προ 64ετίας "Δεκεμβριανά" στην πρώτη γραμμή κούναγε στο τέλος της ζωής του λυπημένα το κεφάλι του λέγοντας: «δυστυχώς δεν καταλαβαίναμε ότι πολλοί από τους ηγέτες μας προτιμούσαν ηρωικούς μάρτυρες παρά ζωντανούς». Όσο για τα περί «εβραϊκού κατατρεγμού» προσοχή, μην επαναληφθεί άθελα και από άλλη πόρτα το παραλήρημα του «Αλεξήνορα» στο προηγούμενο post, θυμηθείτε ότι σ’ αυτήν τη φυλή υπάρχουν παιδιά που απεχθάνονται την CIA και την MOSSAD όσο κι εσείς.

Green_revenger είπε...

Τίτσερ μου,
καλό είναι να ακούγονται όλες οι γνώμες.
Αυτό που εμένα με ενοχλεί είναι όταν η (επιβεβλημένη) αυτοκριτική για την ανεπάρκειά μας ή την απροθυμία μας, ή το βόλεμα μας γίνεται πρώτο πληθυντικό.
Στο τσουβάλιασμα λέω όχι.
Τώρα αν ο φίλος σου ήθελε οπωσδήποτε να ρίξει τη χολή του σε κάποιο αριστερό κόμμα, δικαίωμά του και γούστο του.
Μόνο που τέτοιου είδους βερμπαλιστικές εκσπερματώσεις ποτίζουν το δέντρο του συστήματος.

aKanonisti είπε...

@mano a mano....
πολλές φορές έχουμε διαφωνήσει ως προς την απόλυτη στάση που κρατάς γενικώς... εγώ είμαι πολυ πιο χύμα..(δεν το λέω με το γαμω-υφος μοιραίας χαζογκόμενας, το λέω αυτοκριτικά). Καταλαβαίνω τι λες.. από την άλλη... βρίσκω λίγο παράλογο μέσα στο μυαλό μου το να αστυνομευσω μια πορεία κατά της αστυνομίας...
Την πρακτική αυτή την ακολουθεί το ΚΚΕ.. και την βρίσκω απαράδεκτη γενικώς...
Γιατί πρέπει να υπερασπιστεί την πορεία το ΣΥΡΙΖΑ?
Ηταν δικιά του η πορεία???
Ηταν μία αυθόρμιτη εκδήλωση πιστεύω όλων των πολιτών... μέσα σε αυτούς υπήρχαν και σαματατζίδες... Γιατί πρέπει κάποιος να απολογηθεί για αυτό?



@greenάκο....
Εχουμε και εμείς διαφωνήσει πολλές φορές.. σε πολλά θέματα...αλλά στον καταστροφικό ρόλο του τσουβάλιασματος ...συμφωνούμε απόλυτα.....


Λυπάμαι ρε παιδιά που όλα τα πράγματα δεν είναι ασπρο μαύρο...
αυτό θα τα έκανε όλα πιο εύκολα...
Εγώ δεν είμαι του γκρίζου... είμαι του πουαν... Ολα τα βλέπω μαύρα.. και επικεντρώνω το βλεμμα σε όποια άσπρη κυλίδα πέσει το μάτι μου...
Μακάρι να είχα την ευφυία ή την καθαρότητα της δικιάς σας ματιάς..
Καταλαβαίνω πως αυτό είναι εκνευριστικό.. και νομίζω πως έχω αποδείξει πως δέχομαι καλόπιστα κάθε κριτική.. αλλά... κακά τα ψέματα... ο άνθρωπος δεν αλλάζει... και δεν βλέπω να αλλάζω ούτε εγώ, ούτε κανένας μας...


Ας επικεντρώσουμε λοιπόν το βλεμμα σε μία άδικη κυλίδα αίματος που έβαψε τα Εξάρχεια... και στο θετικό της αντίδρασης του κόσμου...
Στην τελική για μένα λευκή κυλιδα αποτελεί.. πως στην πορεία που δεν μπόρεσα να πάω στην Αθήνα ήταν όλοι οι φίλοι μου...
(με το ΣΥΡΙΖΑ, εκτός του ΣΥΡΙΖΑ και στις ομάδες των σαματατζίδων...)

Ολα τα άλλα είναι μέρος του κυρίαρχου μαύρου...