Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

Αξιοπρέπεια και Δικαιοσύνη...

Ως άτομοέχω ορισμένες φοβίες….
θα μπορούσατε να τις πείτε εμμονές….
ίσως και υστερίες….
Μία από αυτές….
είναι η πιθανότητα….
να ζήσω ως άτομο με ειδικές ανάγκες….
Δύο φορές έμεινα σε καροτσάκι λόγω τραυματισμού….
και από τότεεκείνη η αίσθηση αποκλεισμού….
και αναπηρίας…. με κυνηγάει….


Κάποτε συμμετείχα σε μία μελέτη κοινόχρηστων χώρων….
Λίγο πριν την τελική παρουσίαση….
πρόσεξα πως δεν είχαν προβλεφθεί ράμπες
για τα πεζοδρόμια….
Με έπιασε πανικός…..
Άρχιζα να φωνάζω….
να μην την παραδώσουμε
καλύτερα να χάναμε την προθεσμία….
όλοι τότε οι συνάδελφοιμε βγάλανε τρελή….
υπερβολική….ψιλοΰστέρω….

«Σιγά το πράγμα… ένα σκαλοπατάκι….
15 πόντων είναι….
Όποιος θέλει να βγει…. θα βρει τον τρόπο…»

Αφού με παρακάμψανε…..
χρειάστηκε να πάμε επίσκεψη….
στο μέρος της επέμβασης….
και
ενώ κοιτούσαμε την διαμόρφωση….
ήρθε ένας νεαρός…..
καθισμένος σε ένα καροτσάκι….
και ζήτησε βοήθεια από τον συνάδελφο….
να ανέβει στο κράσπεδο του πεζοδρομίου….
Τότε εκείνος κοκκίνισε…..
έσπρωξε το καροτσάκι…. και τον βοήθησε….
ενώ με κοιτούσε…..
Όχι δεν του χαρίστηκα….
Του την είπα αμέσως…..
«Αυτός είναι ο τρόπος….. που προτείνουμε.....»
Απάντηση δεν πήρα…..

Και ο πιο χαζός θα καταλάβαινε….
πως ήταν η απόλυτη ντροπή…..
η απόλυτη ξεφτύλα…..
Όχι για το παιδί που την πάλευε….
αλλά για όλους εμάς
που δικαιολογούμε την απραξία….
Κάνουμε πως δεν το βλέπουμε….
προσπαθούμε να το υποβαθμίσουμε….
Λέμε πως δεν μας αφορά….
αλλά…..
είναι αδιανόητο
να ανεχόμαστε τέτοια αδικία….
Σήμερα ήταν ο νεαρός....
αύριο η μητέρα μας....
μεθαύριο ο γιος μας....
ίσως ο κολλητός μας...
γιατί όχι και εμείς????

Ασφαλώς και γυρίσαμε και ξενυχτίσαμε….
αλλάζοντας την μελέτη…..
χωρίς να πούμε καν κουβέντα….
Ήταν τέτοια η ντροπή που νιώσαμε…….
βλέποντας ένα νέο παιδί να ταπεινώνετε
που πόνεσε σαν δυνατό χαστούκι…..

Είμαστε όλοι συνένοχοι…..
Πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι……





ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ από το www.disabled.gr :

« Η φετινή Διεθνής Ημέρα για τα Άτομα με Αναπηρία εορτάζεται μόλις μια εβδομάδα πριν την 60η επέτειο της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Ο ΟΗΕ τιμά τις δύο Hμέρες έχοντας και για τις δύο το ίδιο θέμα: «Αξιοπρέπεια και Δικαιοσύνη για όλους μας».

Είναι χαρακτηριστικό πως η χώρα μας έχει τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες υγείας, (53%) τον υψηλότερο δείκτη τροχαίων ατυχημάτων, το υψηλότερο ποσοστό ατόμων με αναπηρία στην ανεργία, (85%) το υψηλότερο ποσοστό μαθητών με αναπηρία αποκλεισμένων από την εκπαιδευτική διαδικασία (90%). Πρόκειται για μια πάγια κυβερνητική πολιτική που ακολουθείται με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια ανεξάρτητα από το πιο κόμμα ασκεί την κυβερνητική εξουσία.




10 σχόλια:

kostaslogh είπε...

Επαναλαμβάνω,δεν είμαι δεξιός ούτε αριστερός ούτε κεντρώος , να γιατί!
Άν περιμένουμε από κυβερνήσεις και από
αυτούς που τίς ψηφίζουν, καήκαμε!

b|a|s|n\i/a είπε...

σ' αυτό το θέμα είμαστε πολύ πίσω. απελπιστικά πίσω. και μαθαίνουμε με αργούς ρυθμούς από τα μαθήματα που μας δίνουν οι άνθρωποι αυτοί με την ψυχή τους. ενώ θα 'πρεπε να τα είχαμε κάνει όλα ήδη εμείς. και κυρίως αυτή που θέλει να λέγεται πολιτεία. η όποια πολιτεία.

Matrix είπε...

Σε αυτό το θέμα όσο πίσω και να είμαστε χρειάζονται ανάλογες κραυγές, για να σοκαριστούν κάποιοι.

Και δεν είναι θέμα μόνο των πολιτικών, είναι και θέμα δικό μας.

Dimitris είπε...

Προσβασιμότητα για ΟΛΟΥΣ, παντού. Από το πεζοδρόμιο μέχρι το διαδίκτυο...
Έχουμε όλοι ευθύνες, ο καθένας από το πόστο που του αναλογεί...

aKanonisti είπε...

@kostaslogh.....
η ουδετερότητα και η απάθεια είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ!!!!!!
με το να βγάζεις την ουρά σου έξω... και να κλείνεις τα μάτια.. δεν γίνεται τίποτα...
:-)))))


@b|a|s|n\i/a...
για να δείξουμε σεβασμό στον αγώνα τους.. μπορούμε τουλάχιστον να μην παρκαρουμε στις ράμπες...
Από κάτι τόσο απλό ξεκινάμε...
:-)))))


@Matrix....
εσύ και σχεδιάζεις.. και κυκλοφορείς... και ξέρω πόσο ευαίσθητος είσαι....
Κανόνισε!!!!!!!


@Dimitris....
εσύ πρόσεχε... πρώτα που παρκάρεις....
γιατί ως γνωστόν... θα σου κόψω την καλημέρα...άμα παρκάρεις πάνω σε ράμπα....
:-))))

tantoguanto είπε...

Από το www.disabled.gr :
"Το 1959 η Σουηδική κυβέρνηση άρχισε να χρηματοδοτεί την κατασκευή ειδικά προσαρμοσμένων διαμερισμάτων για ανθρώπους με κινητικές αναπηρίες. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, χτίστηκαν 60.000 διαμερίσματα, και μεταξύ του 1965-1975, 1 εκατομμύριο διαμερίσματα επιπλέον. Το 1977 η προσβασιμότητα έγινε υποχρεωτική σε όλα τα διαμερίσματα για πρώτη φορά.
Προσπελάσιμα σπίτια και υπηρεσίες: αυτά είναι τα δύο ζητήματα-κλειδιά για όσους θέλουν να αποφύγουν τα ιδρύματα ή να δημιουργήσουν μια ζωή πέρα από τα όρια της οικογένειας". Δυστυχώς στην χώρα μας δεν έχουμε κάνει σχεδόν τίποτα και κάποιοι Δήμοι που έκαναν κάτι ψεφτώ ράμπες στα πεζοδρόμια αυτές εμείς οι "ξύπνιοι" τις φράζουμε με τα αυτοκίνητα μας.
Την Καλησπέρα μου!

gregory είπε...

πισω απλα ειμαστε?ακομα και της ραμπες καληπτουνε.περα απο της ευθηνες του κρατους,φταινε και οι μηχανηκοι που κανουν της κατασκευες και ακομη και εσεις οι αρχητεκτονες με τα σχεδια σας...πρεπη σε ολα τα νεα σπιτια να εχουν τετιες κατασκευες.ας μην εχουνε αναπηρο.τωρα καθε μερα ανακαληπτω πολα μα παραπολα στραβα..ακομα και απο τους αστηνομικους που μπροστασου του λες αυτο καλυπτη θεση αναπηρου και δεν τον νιαζη...εδω μωρε πρεπη να περνας επιτροπη καθε 2 χρονια για να αποδηξεις οτι εχεις κομενα ποδια οπως το λεω....

κοκκινη κισσα είπε...

είμαστε όλοι μας συνένοχοι!! θα συμφωνήσω απόλυτα ακανόνιστη.
Αγνοούσα την πρωτοβουλία της σουηδικής κυβέρνησης πού μάς μεταφέρει ο tantoguanto..ζητήματα παιδείας ,ευαισθησίας και κρατικής μέριμνας..αλλά σέβεται αυτό το κράτος τούς πολίτες του για να λειτουργήσει και η αντιστροφή??
θλίβομαι για τίς "πρωτιές" πού αναφέρεις....

Dimitris είπε...

σε ράμπα ποτέ! Προτιμώ να ψάχνω μία ώρα ή να το αφήσω 3 τετράγωνα πιο κάτω παρά να παρκάρω μπροστά σε ράμπα. Αν θες το πιστεύεις...

Αntidrasex είπε...

Δυστυχώς, κάποιοι άνθρωποι πρέπει να έρθουν στη δύσκολη θέση ή έστω να φανταστούν τη δύσκολη θέση για να καταλάβουν. Για να τους "νοιάξει" που έλεγες και παλιότερα...