Παράθυρα (II)….

Μπορώ και να μας φανταστώ….
σαν ένα παράθυρο….
με ζηλευτή ίσως και ανυπέρβλητη θέα….

. Μέσα σε έναν κήπο…
από μυστικά… για εραστές…
φύσεις και αποκαλύψεις…

Ένα μικρό θαύμα φωτός…
στο συμπαγές που οι αιώνες κατασκευάζουν…

Προσχεδιασμένο θεαματικό συμβάν…
πλαστής επίτευξης, της φρούδης αρμονίας…

.

στο κεκτημένο…ή στο ασφαλές…

.

που δημιούργησε η ένοχη σκλαβιά…

και περικλείεται από έναν τοίχο ...

Όμως προτιμώ πάντα να μας σκέφτομαι…
ανόητα και τρυφερά…

.

σαν μία απλή , όμορφη στάση….

Σαν τη σιωπή που πλαισιώνει…
αρχές…ή ανομολόγητες αλήθειες…
στη αφύσικα επιτηδευμένη φύση…

.

Εξωραΐζοντας την μοναξιά…
ενός άκρατου εγωισμού….
περιχαρακωμένου μέσα σε πύργους…

.

Μα κατά βάθος ξέρω ενοχικά…
πως βιώνουμε μόνο το όριο…
ανάμεσα σε εμάς και στη χαμένη μας φύση….


Όμως είναι τόσο όμορφο…
το μολύβι που περίτεχνα μας ενώνει….

.

.

.

.

.

*Οι φωτογραφίες είναι από παλάτια… στη κοιλάδα του Λίγηρα…
Ονειρικό μέρος… για παραισθήσεις…

.

.

.