Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Σχεδόν Πανσέληνος…

Το μυαλό φυλακίζει τα πάντα….
και φυλακίζεται στον φόβο ….
Το βράδυ τα προβάλει στον ύπνο
και η ανάσα κόβεται….
το σώμα ιδρώνει
το κρεβάτι τότε αδειάζει
Ένα τσιγάρο στο σκοτάδι ημερεύει
τη βουβή αγωνία….
Είναι παράλογη…. ή όχι????
.
Παλιά όποτε με έπιανε αυτό
έβρισκα μία καύτρα να λάμπει στο σαλόνι
ήταν ο πατέρας μου και καθόμουν δίπλα του
χωρίς να μιλάωκαι κάναμε ένα τσιγάρο μαζί
Χθες το σαλόνι ήταν έρημο
αλλά φωτισμένο….
σαν να ήταν μέρα….
Σήκωσα τα μάτιακαι είδα το φεγγάρι….

Χλωμό υγρό….
δακρυσμένο όπως το λένε….
Μία όμορφη και καθησυχαστική παρέα
Κάθισα στο μπαλκόνι γυμνή
και ας έτρεμα….
Όλοι κοιμόταν….
και αναρωτιόμουν για ποιους αναβόσβηνε ο φάρος
.

.
Το φεγγάρι για μένα
είναι πάντα αυτό το τραγούδι….
το αγαπημένο μου….
Έτσιγια ένα σιωπηλό διάλειμμα
για μία ανάσα…..από το Chaos…..

18 σχόλια:

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Στο μπαλκόνι...;
Για όνομα... έλεος, δηλαδή... είμαστε μερικοί από μας μεγάλοι άνθρωποι και δεν αντέχουμε τέτοια!
Μας κολάζεις μεγαλοβδομαδιάτικα, στην κόλαση θα πάμε... Μιαν ώρα αρχύτερα κιόλας!
Σε καλό σου... Άσε δε που θα πουντιάσεις!!!
;-)

Θεία Θ είπε...

Μαζί αγναντεύαμε ανηψούλα τη φωτεινή τρύπα στον ουρανό χθες βράδυ και ονειρευόμαστε να μπορούσαμε να δραπετεύσουμε. (Χωρίς Piovani εγώ δυστυχώς).

dimitris είπε...

Μπραβο ακανονιστη και στην στεναχωρια σου γραφεις ποιητικα, το ειπες ομως το μυστικο σου, οτι εισαι το χρωστας στον μπαμπα σου.

b|a|s|n\i/a είπε...

μερικές φορές είναι το σχεδόν που κάνει κάθε πανσέληνο ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ. έτσι απλά! φιλιά σου πολλά!

aKanonisti είπε...

@Asteroid....
άμα καλέ μου άνθρωπε...κινδυνεύεις να κολαστείς από εμένα... χρειάζεσαι γυαλιά....
Χαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχα



@Θεία μου....
Μπορείς να το κατεβάσεις...άμα πατήσεις επάνω....
(αν δεν τα καταφέρεις να στο στείλω με μέηλ...)
Γιατί θα ακολουθήσουν πολλές μελαγχολικές πανσέληνοι....
να μην την βγάλεις στη μούγκα...
:-))))




@dimitris....
δεν είναι μυστικό βρε....
όσοι με ξέρουν γνωρίζουν πως είμαι η κόρη του μπαμπά....
(ήμασταν αχώριστοι...)
:-))))



@Βασίλη μου...
εσύ ξέρεις... το ξέρω...
Φιλιά....
:-)))

kostaslogh είπε...

συγκίνησες ακόμα κι εμένα

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Αυτές τις στιγμές περισυλλογής τις έχουμε όλοι, ειδικά αυτές τις ημέρες, για διαφορετικούς ο καθένας λόγους.
Μετά οι "άλλες" σκέψεις φαίνονται καλύτερες.
Καλή Ανάσταση, σε όλα τα επίπεδα!

Schrödinger's Cat είπε...

Καλησπέρα Μαρία. 'Αρρωστος από φεγγάρι, τι υπέροχη μουσική...

aKanonisti είπε...

@kostaslogh....
εσένα???
Εναν δεξιό καλικάντζαρο???
Μπα.....


@ΔΥΣΠΙΣΤΕ...
Eίνει δύσκολες αυτές οι μέρες...
Δεν ξέρω να υπάρχει ανάσταση...
Μακάρι....


@Φίλιππε!!!!!
..και τι υπέροχα ποιοτικός αυτός που μου έστειλε.......το μαγικό mp3....
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Το μυαλό φυλακίζεται από το φόβο...
αλλά δραπετεύει στην ομορφιά της φύσης.
Τυχερή, που βλέπεις τέτοιες εικόνες από το μπαλκόνι σου.

Ourbax είπε...

Το ότι κάποια πρόσωπα έχουν φύγει από κοντά μας δεν σημαίνει ότι έχουν πάψει και να υπάρχουν. Δεν υπάρχουν στον υλικό κόσμο που ζούμε, υπάρχουν όμως στην σκέψη και στην συνείδηση μας. Μην βιαστείς να με κατηγορήσεις ότι σου πουλάω φιγούρα και εξυπνάδα. Η συνείδηση είναι αυτή που μας κάνει ιδιαίτερους και ξεχωριστούς αλλιώς θα ήμασταν μόνο σάρκα και κόκκαλα. Κάτσε κάτω από το φεγγάρι, κλείσε τα μάτια και θα ξαναδείς τον Πατέρα σου. Μίλησε του θα σου απαντήσει. Χαμογέλασέ του θα σου χαμογελάσει και αυτός. Εάν το θεωρήσεις αυτό ότι είναι μία ψευδαίσθηση τότε ψευδαίσθηση είναι και όλες σου οι ιδέες, οι σκέψεις και αισθήσεις που διαμορφώνουν την συνείδηση σου και σε κάνουν να νιώθεις ότι είσαι άνθρωπος. Ο υλικός μας κόσμος είναι απάνθρωπος.
Smile.

aerostatik είπε...

μπαίνει σε κάδρο το φεγγάρι ωρέ ??
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.......

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Πολύ ωραίο κείμενο.
Η συγκεκριμένη σου επιλογή στο μπαλκόνι, φανερώνει ότι το φεγγάρι αξίζει για σένα πολλά και με τη βοήθεια του Ανέμου μιας παγωμένης νύχτας τα βιώνεις πιό έντονα.

Λi είπε...

...Και είμαι που λες χθες πάνω στο μαρικάκι το κατακόκκινο (μον μπισικλέτ!) και διασχίζω τον ποδηλατόδρομο για να πάω σε μια εξωτερική δουλίτσα... ε! και όπως πάω να πάρω μια στροφή, μαγνητίζεται το βλέμμα από ένα φεγγάραρο ναααΑΑΑΑ!!! Πωωωω.... θέαμα από τα λίγα...
Παρα τρίιιχα την γλίτωσε η μαντάμ που εντελώς ασυνείδητα έκανε τον περίπατό της ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ του ποδηλατόδρομου (με ακριβώς από δίπλα ένα πεζοδρόμιο τεράστιο!!!
Ίσα που πρόλαβα να πατήσω το κλάξον και να μην σαβουριαστώ πάνω της!!!

ΨΨΨψψψψψ.... Για ιμάτζιν σκηνικό!!!
ΙΙιιιιι...!!!
Χααααχαχαχαχαα...

...Μα έεεενα φεγγάρι σου λέω!!!
Το μεγαλύτερο που έχω δει έβερ!
Μεγαλύτερο από μια αγκαλιά!

Φιλίιιι από Λιιι!!!

aKanonisti είπε...

Καλημέρα!!!!

@houlk....
δραπετεύει για να κάνει μία μικρή στάση...
μετά ξαναγυρνάει...στα ζόρια....


@Ourbax...
μα δεν διαφωνώ καθόλου....
:-)))


@aerostatik....
Μπαινει και παραμπαίνει...
σε ειδικό κάδρο όμως...
και καλά θα κάνεις να μην το σχολιάσεις...γιατί μετά δε σε σώνει τίποταααααααααααααα
(ως το πρωί στο κλαμπ θα σε έχω...)
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα


@ΚΥΠ.....
κρίμα που δεν είχα και κεριά....
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα


@Τιγρίτσα....
"Μαρικάκι" το ποδήλατο????
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Ετσι με φώναζε ο παππούς μου.....
και μου είχε κάνει δώρο... το πρώτο μου ποδήλατο...που ήταν φυσικά....Κόκκινο!!!!!!!!!!!!
Φοβερή σύμπτωση?????
Χχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Αντίλογος είπε...

Αναρωτιόμαστε τι θα κάναμε χωρίς το φώς του ήλιου. Κι όμως αν το φώς του ήλιου είναι ζωτικής σημασίας για την ίδια μας τη ζωή, το φεγγάρι είναι εξίσου σημαντικό για τα συναισθήματα που μας προσφέρει η θέα του και για τις στιγμές που μοιραζόμαστε μόνο μαζί του. Ένα φώς που διαλύει το σκοτάδι. Και είναι πιστό και πάντα εκεί..

Ανώνυμος είπε...

"... Όταν έχει φεγγάρι μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,
αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,
ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου
λησμονημένα λόγια - δε θέλω να τ ακούσω. Σώπα.

Άφησε με να ..."

Από τον Τίτο στον Γιάννη...
Εμπνέεις...

Σμφνλτρς

aKanonisti είπε...

@Αντίλογε....
χωρίς το φεγγάρι... ίσως ήταν πιο ξεκούραστη η νύκτα....ή πιο τρομακτική και ατελείωτη....
Σίγουρα πάντως δεν θα ήταν η ίδια...
Ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα προκύψει από μία αφαίρεση....
:-))))


@Σμφνλτρ....
Γιατί ἐπιτέλους, πρέπει νὰ βγῶ ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ τσακισμένο σπίτι. Πρέπει νὰ δῶ λιγάκι πολιτεία, -ὄχι, ὄχι τὸ φεγγάρι - τὴν πολιτεία μὲ τὰ ροζιασμένα χέρια της, τὴν πολιτεία τοῦ μεροκάματου, τὴν πολιτεία ποὺ ὁρκίζεται στὸ ψωμὶ καὶ στὴ γροθιά της τὴν πολιτεία ποὺ ὅλους μας ἀντέχει στὴν ράχη της μὲ τὶς μικρότητές μας, τὶς κακίες, τὶς ἔχτρες μας, μὲ τὶς φιλοδοξίες, τὴν ἄγνοιά μας καὶ τὰ γερατειά μας,-ν᾿ ἀκούσω τὰ μεγάλα βήματα τῆς πολιτείας, νὰ μὴν ἀκούω πιὰ τὰ βήματά σου μήτε τὰ βήματα τοῦ Θεοῦ, μήτε καὶ τὰ δικά μου βήματα.

Καληνύχτα......

:-))))))