Η γοητεία του Φασισμού …..

Δεν πιστεύω στις παρθενογενέσεις…
Όλα έχουν ειπωθεί και γίνει…

πριν από εμάς....
Όπως και η πολιτική κατάσταση που ζούμε τελευταία…

Περιγράφεται τέλεια στη ταινία
της Λιλιάνα Καβάνι
«Ο θυρωρός της Νύχτας»....

Η υπόθεση της έχει ως εξής…
(αν και ελπίζω να την έχετε δει… γιατί τι στο διάολο βλέπετε?)

Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 50, στην μεταπολεμική Βιέννη, με το πρόσφατο παρελθόν ακόμα να βαραίνει. Η Λουτσία (Σαρλότ Ράμπλινγκ), σύζυγος επιτυχημένου διευθυντή ορχήστρας και παλιά κρατούμενη σε Ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, καταλύει σε ένα κλασσικό μπαρόκ Βιεννέζικο ξενοδοχείο. Εκεί, θυρωρός στη νυχτερινή βάρδια είναι ο μεσόκοπος, χαμηλών τόνων Μαξ (Ντερκ Μπόγκαρτ). Ο Μαξ, κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας των Ναζί, υπηρέτησε ως υψηλόβαθμος αξιωματικός στον Γερμανικό στρατό, όντας ένας από τους βασανιστές στο ίδιο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου βρέθηκε η Λουτσία, αναπτύσσοντας μαζί της μια ιδιαίτερη σεξουαλική σαδομαζοχιστική σχέση. Οι δυο τους, θα ξαναζήσουν ως το τέλος τη σχέση τους, με τους ρόλους θύτη και θύματος να εναλάσσονται.

.

Πρώτα δημιουργήσανε το σύμβουλο εξουσίας…
μία αυστηρή Γερμανική κυβέρνηση…
που θέλει να μας τιμωρήσει….

Χρησιμοποίησαν δημοσιεύματα και Ναζιστικά σύμβολα…

προκειμένου να το νιώσει και ο πιο κουτός….
Και μετά ήρθε ο αγνός πρωθυπουργός μας…
να δηλώσει με στόμφο…

πως θα τιμωρηθούν οι ένοχοι….
και θα μας κόψει τον 14ο μισθό…..
.

Kαι δεν άνοιξε μύτη….
Το βρίσκουμε και λογικό!!!!…..

Και αν αυτό δεν είναι σαδομαζοχισμός…
τι είναι???
Τι κάνει τους έλληνες να νιώθουν ένοχοι
και να δέχονται την υποτιθέμενη «τιμωρία» των Γερμανών?

Απλούστατα είμαστε διεστραμμένοι….
Ηλίθιοι διεστραμμένοι στα χέρια των ισχυρών….
Η πολιτική εφαρμόζεται σαν παιχνίδι εξουσίας….
Σχέση κυρίαρχων και υποταγμένων ενοχικών….

«…Ο Σαδομαζοχισμός ήταν πάντα το απώτατο άκρο της σεξουαλικής εμπειρίας, με το σεξ να γίνεται καθαρά σεξουαλικό, δηλαδή να αποκόπτεται από πρόσωπα, σχέσεις, έρωτα, αγάπη. Το γεγονός πως ο σαδομαζοχισμός πρόσφατα άρχισε να εμφανίζεται ως μέρος των συμβόλων του Ναζισμού δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Ήταν η πρώτη φορά που η σχέση κυριάρχων και υποταγμένων αισθητικοποιήθηκε τόσο συνειδητά. Ο Σαντ, στην προσπάθειά του να δημιουργήσει ένα θέατρο της τιμωρίας και της απόλαυσης, κατέφυγε σε ντεκόρ, σε κοστούμια, σε βλάσφημες τελετές. Τώρα πια υπάρχει ένα σενάριο κυριαρχίας διαθέσιμο στον καθένα. Το χρώμα είναι μαύρο, τα ρούχα δερμάτινα, η σαγήνη είναι ομορφιά, η δικαίωση είναι εντιμότητα, ο στόχος είναι η έκσταση, η φαντασίωση είναι ο θάνατος.»

Σούζαν Σόνταγκ, «Η γοητεία του Φασισμού» , 1974

Και αν αυτό δεν σας χαλάει…..
τουλάχιστον…

να συμφωνήσουμε ...

πως παίζουμε τον ρόλο συνειδητά….
Χωρίς να βρίζουμε τους Γερμανούς....

που μας «φτιάχνουν»…
παρά μόνο εμάς….

Παραδεχόμενοι ,πλήρωςπαραδομένοι….

και προσθέτοντας….
στη γνωστή ρήση του Ντε Σαντ…

το όνομα μας…..

....
"Ε, λοιπόν, καλή μου Ελλάδα!

Μόνο γαμώντας θα μείνεις στη μνήμη της ανθρωπότητας''

Η φιλοσοφία στο Μπουντουάρ