Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Σαλιγκαροπαραμύθι…..

*κατά παντός θλίψης….
****
Ήταν κάποτε ένα σαλιγκάρι….
όμορφο, μοναδικό….
και ο τρόπος του να ταξιδεύει
ήταν τεμπέλικα εφευρετικός….

Στον ήλιο καθότανε για να ρεμβάσει
ή γλυκά να ονειρευτεί
και διάλεγε επιδέξια τον τοίχο
με το χρώμα της στιγμής

Διάλεγε τον κόκκινο του πάθους
να μην νιώθει μοναξιά
Θυμότανε παλιούς έρωτες του
και ζουρλαινόταν η καρδιά….


Όμορφες αναμνήσεις πάθους
το φιλούσανε γλυκά….
Ένιωθε τον έρωτα να το πλανεύει
και μετά ροχάλιζε ρυθμικά


Διάλεγε το πράσινο της ελπίδας….
όποτε μπούχτιζε από το μπετόν
και το μεταμόρφωνε ευτυχισμένο
σε λιβάδι με γκαζόν….


Όταν αισθανότανε λιγούρα….
πήγαινε στο σκούρο ροζ
για να νιώσει στη σαλιγκαρογλώσσα
διπλονόστιμο και φραουλένιο
χωνάκι παγωτό


Άμα πολυζεσταινόταν
λαχταρούσε μία βουτιά
στα νερά της μυστικής ακτής του
και κολυμπούσε στα βαθιά….

Μόλις όμως κουραζόταν
ξαπόσταινε σε βράχια μαγικά


Μόνο που αν αργούσε….
γινόταν τα χείλη του μπλαβιά


Τις ρομαντικές στιγμές του….
απολάμβανε λευκά κρασιά….
και μονάχο του κερνούσε
τα ηλιοβασιλέματα τα δραματικά….


Το μωβ του, το κρατούσε….
για τα δύσκολες στιγμές….
όταν έσβηνε ο ήλιος
και κυριαρχούσαν οι σιωπές


Όταν αργούσε να ξυπνήσει
πήγαινε σε ένα καφέ….
και έπινε ένα καπουτσίνο….
με άσπρη ζάχαρη, ποτέ


Καμιά φορά όταν βαριόταν
να μιλάει Ελληνικά
διάλεγε τα ιδεογράμματα
για να πει όλα τα πράγματα…..


Όταν έβλεπε διαφημίσεις
του παμπόνηρου ΕΟΤ
άραζε στο λουλακί των Κυκλάδων
και έψελνε σε μια εκκλησιά….
πριν πλακώσουν οι τουρίστες
και το μεθύσουν σε ένα μπαρ

Τον Δεκέμβρη λαχταρούσε
να νιώσει γιορτάσει οικογενειακά
και έτρεχε στο πράσινο
των Χριστουγέννων ….
και έπαιρνε δώρα μαγικά….





Τα χρώματα ποτέ δεν τελειώνουν….
όπως και οι όμορφες στιγμές….
Αρκεί να ψάξεις να βρεις το χρώμα ….
μέσα στη γκρίζα καταχνιά….



Υ.Γ. Αν έχετε κάποια σαλιγκαροεμπειρία...

να προτείνετε.... ευχαρίστως....

να την προσθέσω.....


29 σχόλια:

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Τους αρέσαν τα μπαράκια
στέκι ψάχνουν για ποτά
μα μέχρι να ξαναπάνε
πάντα τα έβρισκαν κλειστά

Τα αγαπούσε όλος ο κόσμος
ξέρω σίγουρα τι γράφω
τα μισούσε ένας σκύλος
με αφέντη φωτογράφο

Κι όταν έπεφταν για ύπνο
πέντε χρόνια σαν ένα βράδυ
ξύπναγαν και ίδια όλα
με νομάρχη Ψωμιάδη.

aKanonisti είπε...

Καλημέρααααααααααα!!!!

Τι και αν κλείναν τα μπαράκια...
διάθεση πάντα υπάρχει....
για καλές μπυροποσίες...
εις το θρυλικό Γκάζι...

Και εκεί που θα γελάνε...
τη μιζέρια θα χαλάνε...
και θα ακυρώνουν ψήφους...
από τους δεξιούς τους μπούφους...

Γιατί η ουσία είναι μία...
δεν υπάρχει αρχηγία...
που να κόβεται στα τρία...
στην περιπτωσή μας όμως...
ο Πανίκας είναι ο δρόμος...

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Από τον 'Ελιοτ και τον Σαλβατόρε ... στις σαλιγκαρομαντινάδες!
Οποία μετάπλασις...
Σμφνλτρς

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Στης Σαλόνικα τα μέρη
μια φορά κι έναν καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι
δεν υπήρχε ούτε μετρό
Στα Λαδάδικα, στην Τούμπα
στην παλιά την αγορά
είχαν πέσει όλοι στη λούμπα
μόνο λύπη, όχι χαρά

Κι ένας μάγκας απο σόϊ
και γενιά ποντιακή
σαν ακούει το μοιρολόϊ
είναι σε επιφυλακή
τον κοιτάν οι μπαοκτσήδες
οι "γριές" και οι αρειανοί
και βαρύ όρκο τους δίνει
άσπρη μέρα να φανεί

Σαν το μάθανε τα τζάκια κι ένας "φτερωτός γιατρός"
τα έκαναν μαζί πλακάκια
στυγερός μηχανισμός
οι εγκάθετοι τον βρίζουν
απ΄το βράδυ ως το πρωί
τα παράθυρα ανοίγουν
πνευμονία να τον βρεί

Με αντιβίωση δυό κούτες
κι ένα μαγικό χαλί
ο Πανίκας ξεκινάει να βρεί τον Καραμανλή
να χτυπάει στο μαχαίρι
έχει μάθει τη γροθιά
Τσάμπασιν μεσ΄τα γουώκμαν
του κρατάει συντροφιά

Σ΄ένα μήνα σ΄ένα χρόνο
βλέπει μπρός του τον χοντρό
που με δάκρυα και πόνο
λέει τον λόγο τον πικρό

Νικημένο μου ξεφτέρι
αρχηγία δεν θα δείς
κοίταξε στη Νομαρχία
πάλι να επανεκλεγείς

Καληνύχτα Πανίκα
αυτό το κόμμα, δεν θ΄αλλάξει ποτέ.

Sally Finkenstein είπε...

:DDDDDDDDD

Nα 'στε καλά και οι δύο, μου φτιάξατε τη μέρα!

Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι 'σαλιγκάρια bourguignon'!

φιλάκια aKanonistiiiiii!

aKanonisti είπε...

@Σμφνλτρ...
Εφριξες έ????
(τελικά δεν είμαι κουλτουριάρα...)
:-)))))


@ΚΥΠ....

Από του πόνου το κρεβάτι ....
ενώ έβλεπε τιβι....
από το πολύ οξυγόνο...
είχε μία αναλαμπή....

Επρεπε λοιπόν ν'αλλάξει...
την τιμημένη του στολή....
και να διαλέξει άλλη...
παρασάγκας πιο ζεστή....

Μα ποιά τάχα να διαλέξει...
που όλα τα είχε ντυθεί...
και τότε ξαφνικά εσκέφτη...
του Τζεκινγκ Χαν την γούνινη περιβολή...

Θα φορούσε το καπέλο...
θα έπαιρνε και το σπαθί...
και για πόλο θα τραβούσε..
στις ΝΔ το μαγαζί....

Είχε και τη Σουμελά μαζί του...
μυστικά να βοηθά...
του Αντώνη το κεφάλι...
για να χώσει στο ντουρβά...

Της Ντόρας το ύψος...
ήταν προβληματικό....
μα για αυτό εκρεμάσθει...
από ένα λάστιχο παλιο...

Και έτσι έπαιξε το πόλο...
και βγήκε αρχηγός....
και... άφησε τη νομαρχία....
στο οικολογικό Πασοκ...

aKanonisti είπε...

Καλώς το έταιρο ΚΥΠ-ήμισυ...
που του έχω μεγάλη εκτίμηση...
Sallyyyyyyyyyyyyyyyyyy!!!!!!!!!
Παίξε μαζί μας!!!!!!!!!!!!!!!

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Σαν του Σάββα Τσιτουρίδη
το κεφάλι μου βαρύ
η Παρθένα Φουντουκίδου
πρέπει λίγο να χαρεί
τον kill τίδη να μου φέρεις
να του κάνω πλαστική



Σου το ΄πα μιά
και δυό και τρείς
κι εφτά κι οχτώ
και δέκα
αν εκλεγείς
θα το χρωστάς
στον οίστρο του Γκιουλέκα

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Κεν έκαεν καεμανιεν
Ο τρανός ο ανήρ
Κεν εκεί τιδέν και επέμνεν
Μονάχον σιχτίρ!

aKanonisti είπε...

Χωρίς εγκάθετους μες τη ΝουΔού
απ' το μηδέν ξεκίνησα
πήρα τη μάσκα του Ζορρό
και τον Κωστάκη φίλησα.

Εγώ δεν ήμουνα ονεδίτης
νομάρχη μ' έκανες εσύ
εγώ ήμουνα σκυλο-ξενύχτης
δεν ήμουνα αρχομανής.

Εγώ δεν ήμουνα από τζάκι
ερωτεύτηκα μόνο τον Κωστάκη..
εγώ δεν ήμουν Μητσοτάκης
ήμουνα φτωχό πατριωτάκι.

Μες στης ΝουΔου τη μοναξιά
για την αρχηγία έψαξα
εγώ δεν λύγισα ποτέ
όμως για τον Αντώνη έκλαψα.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Μια νύχτα θα ΄ρθει απο μακρία
νομάρχης πεχλιβάνης
να μην μπορείς ν΄αντισταθείς
σαν τραγουδάει, τα χάνεις
θα ΄χει το σήμα του Ζορό
πρώτος στην ξιφασκία
και για μεζέ στο ούζο του
ποντιακά χαψία

Θα κατεβεί σαν άρχοντας
θα κατεβεί σαν λύκος
να πάρει σβάρνα τη Νου Δου
σε πλάτος και σε μήκος
της Ντόρας όλοι οι πιστοί
θα ψάχνουνε κρυψώνες
κι ο Σαμαράς προσεύχεται
στου Άνθιμου τις εικόνες.

Νομάρχη να ΄σαι τιμωρός
είσαι και παιχνιδιάρης
κι αν δεν φτουράει το Αμοξίλ
δυό Ταμιφλού να πάρεις
τη μπέρτα ρίξε πάνω σου
και στ΄άλογο καβάλα
κράτα ψηλά, περήφανη
την ποντιακή κεφάλα.

aKanonisti είπε...

Ο Νομάρχης μας αγκομαχεί κι η κλινική τρομάσσει
βροντά κι βήχει ο Ζορρό και σειέτ' ο δεξιός ο κόσμος
το αθηνοκεντρικό κόμμα άνοιξε και τρίζουν τα θεμέλια,
κι η μπέρτα τον ανατριχιά πώς θα τόνε σκεπάσει,
πώς θα σκεπάσει τον αητό, της ΝουΔου τον αντρειωμένο.
Νομαρχία δεν τον εσκέπαζε, η Θεσσαλονίκη δεν τον εχώρει,
τα κανάλια εδιασκέλιζε,του Αυτιά εκπομπές επήδα,
σχόλια αμαδολόγαγε και γκαντεμιά ξεκούνιε.
στο βίτσιμά πιανε Σαμαρά, στο πέταμα Μητσοτάκη,
στο γλάκιο κ' εις το πήδημα τη Ντόρα και τον Καρατζαφέρη.
Ζηλεύγει ο εγκάθετος με χωσιά μακρά τόνε βιγλίζει,
κ' ελάβωσέ του την καρδιά και την αρχηγία του πήρε.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Εκεί που δυό δεν προχωρούν
μον΄τρείς δεν συζητάνε
παρά πενήντα κι εκατό
και πάλε φόβον έχουν
αυτός μονάχος πέρασε
καβάλα αρματωμένος
με οκταπίθαμο σπαθί
με εφτά οργιές κοντάρι.

Sally Finkenstein είπε...

βρε τι να παίξω;
Δεν παίζεστε εσείς...

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι
βγάλε το θερμόμετρο αδελφή
το παιδί ξανάρχισε να παίζει
ο νομάρχης πάλι κελαηδεί.

aKanonisti είπε...

Μου λες αυτή τη Κυριακή θα πάμε Αθήνα να μείνουμε εκεί
έχεις στηθεί απ' τις εννιά μπρος στη κάλπη και μετράς

Κι εν τω μεταξύ κι εν τω μεταξύ
ήρθαν οι εγκάθετοι όλοι με ταξί
Κι εν τω μεταξύ κι εν τω μεταξύ
έπεσε το σύστημα, κόπηκε η ΔΕΗ...

Σαν αρχηγόπουλο έχεις ντυθεί από τα νύχια ως τη κορφή
τις κάμερες όταν κοιτάς τις ψήφους μας αναζητάς

Κι εν τω μεταξύ κι εν τω μεταξύ
μας δείρανε οι εγκάθετοι μέσα στο ταξί...
Κι εν τω μεταξύ κι εν τω μεταξύ
μας έπιασε ο Αντώνης μέσα στο ταξι...

Βαρέθηκες τη νομαρχία κι πήγες να παίξεις μπαγλαμά
στη νέα δημοκρατία να πας μακρυά
κι όλο μου λες πάμε ψηφοφόρε μου όπου θες

Κι εν τω μεταξύ κι εν τω μεταξύ
δεν φόρεσες την μπέρτα ούτε στο Κιλκίς...
Κι εν τω μεταξύ κι εν τω μεταξύ σε εκλείσαν τόσες μέρες μες τη κλινική...

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Κάποιος περνάει τώρα
για τον Αντώνη τρέχει
κάπου μιλάει η Ντόρα
κανείς δεν με προσέχει
κι εμένα τι με νοιάζει
νομάρχης δεν είναι λίγο
αυτό που με πειράζει
ότι είχα πει θα φύγω
είχα πει θα φύγω
είχα πεί...

Κι όμως είμαι ακόμα εδώ
μεγάλο το χουνέρι
λιωμένο αντιβιωτικό
κολλάει στο χέρι

Κάποιος χτυπάει την πόρτα
κι ο νοσοκόμος τρέχει
είμαι ακόμα εδώ

aKanonisti είπε...

Δεξιό μου φαντασμένο δε βαστώ.
Σ' ένα δωμάτιο αρρωστημένος να κλειστώ.
Και να σκέφτομαι τα βράδια
όσα του Σαμαρά τα κρίματα.
Με κουτιά συρόπια άδεια.
Να κατρακυλώ.

Να 'ταν η νουδου οικόπεδο
κι άλλη μια φορά σαν καλόπαιδο
κι άλλη μια φορά βρε μάγισσα.
Να κυβερνούσα εκεί.

Να 'χα κι ένα μπλε χαρτάετο
να 'πιανα το φως κι άντε φύλα το.
Να 'πιανα το φως και να 'βγαινα
στην Αμερική.

Τον κατήφορο θα πάρω
και θα βγω.
Μεροκάματο στη Ντόρα
δεν χρωστώ.

Με τον Αδωνη παζάρια
μέσα στου Λάους τα βλήματα
την καρδιά την κάνω ζάρια
κι όλα τα πουλώ.

Να 'ταν η ΝουΔου οικόπεδο
κι άλλη μια φορά σαν παλιόπαιδο.
Κι άλλη μια φορά βρε μάγισσα
να γυρνούσα εκεί.

Να μη γυρνούσα εκεί που σ' άφησα
κι άλλα στη ζωή να έκανα.
Κι άλλα στη ΝουΔου περίμενα
κι όχι κλινική.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Με το ίδιο μακό
βλέποντας το Ντεπό
φύγαν μέρες

Η πνευμονία απ΄τη μιά
και μιά κάλπη ζημιά
βάλαν΄βέρες

Τι να κάνω λοιπόν
το κουτί τα ντεπόν
ο πυρετός έχει πέσει
μα κανείς μη με δεί
μια εκπομπή στην Τ.V
πάλι θα με πονέσει

Κι όλο εσένα θέλω μόνο
Κώστα γι΄ άλλον δεν σηκώνω
τώρα πιά, το ακουστικό
μόνο εσένα κι είμαι εντάξει
κάνε την καλή σου πράξη
κι άσε πιά το φαγητό.

aKanonisti είπε...

Εκεί να μείνεις, να σε κρατήσουν μακριά, να μη μας κολλήσεις
της πνευμονίας τα φιλιά τι μας τα δίνεις
δε φεύγεις πάλι κι απ' τ' αμάξι δε θα βγεις
κι αν έχεις τίποτα με τη νομαρχία να συγκρίνεις
εκεί να μείνεις, να γλυτώσουμε κι οι δυο

Εκεί να μείνεις, εκεί να μείνεις
της πνευμονίας τα φιλιά μη μας τα δίνεις

Εδώ και τώρα, γιατί ειν' ο Αντώνης αρχηγός και όχι η Ντόρα
της πνευμονίας τα φιλιά δεν είναι δώρα
δε φεύγεις πάλικι απ' τη ζωή μας δε θα βγεις
κι αν ειν' η αρχηγία σου μισή τα λόγια φόρα
εδώ και τώρα, στου Αυτιά το θυμό

Εκεί να μείνεις, εκεί να μείνεις
της Νομαρχίας τα φιλιά μη μας τα δίνεις

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Του Πόντου τ΄αγρίμι
δεν τρώει, δεν πίνει,δεν ξαποσταίνει
πονάει τα βράδια
γιατί έχει σημάδια
η ελπίδα χαμένη

Σε θέλω στο πλευρό μου
ακοίμητο φρουρό μου
με μάσκα μαύρη και σπαθί
τον Τράγκα να σκοτώσεις
και στην ΝΔ να δώσεις
την αίγλη της απ΄την αρχή

Τι δεν θα ΄δινα
το γύρο όλης της πόλης
να ξανάκανα
κι ας βρισκόμουνα
με υπερκόπωση
και να κοιμώμουνα
κι αν προτιμάς
να μου το πείς
τους ψήφους να μαζεύω ολημερίς

Τι δεν θα ΄δινα
το γύρο όλης της πόλης
να ξανάκανα
κι ας σφαζόμουνα
τους αντιπάλους μας
δεν τους φοβόμουνα
κι αν προτιμάς
να μου το λες
κι εγώ για σένα θα χτυπήσω
όλους τους διεκδικητές.

aKanonisti είπε...

Τον Τράγκα μου ρωτάω και μόνη μου απαντάω
οι ψήφοι αν αξίζουν όταν δεν σε ψηφίζουν.
Δεν ξέρω πώς μετράνε και Αθήνα δε σε πάνε
μα πάλι με φοβίζουν όταν νομάρχη χρίζουν.

Κι εσύ του χτες δεσμώτης ανήμπορος στρατιώτης
στο πανηγύρι του Αρχηγού είσαι εκλογής χαρμάνι
μα δε σε λένε Αντώνη, μα δε σε λένε Αντώνη
κι μπήκες μες την κλινική, να κοιτάζεις το ταβάνι.

Δε θέλω στην εκπομπή να κρύβεται το δάκρυ
κι ούτε στον πηγαιμό σου να`μαι εδώ για το καλό σου.
Τη νομαρχία δε δίνεις μα πίσω μας αφήνεις
και στις δικές μας πλάτες έχουμε δυο ψήφους φευγάτες.

Κι εσύ του χτες καραγκιόζης πουντιασμένος στρατιώτης
στο πανηγύρι του Αρχηγού είσαι εκλογής χαρμάνι
μα δε σε λένε Αντώνη, μα δε σε λένε Αντώνη

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Μέρες βαριές χοντρές ψιχάλες
όχι δημοσκοπήσεις άλλες
δεν θα γυρέψω νοσηλεία
παρόλο που έχω πνευμονία

Πάω ν΄αδειάσω το τασάκι
και τα παιδιά του Μητσοτάκη
σαν με κομπλάρουν παίρνω δρόμο
γιατί τους φτάνω ως τον ώμο
κι εγώ

Θα βάλω μπέρτα του Ζορό
πόσο μου πάει
μπροστά στον Πύργο τον Λευκό
στη νομαρχία πλάϊ
να αφήσω πίσω μου την ήττα
στος τοίχους να χαράξω ζήτα
και στη φουφού του καστανά
στάχτη να γίνεις Σαμαρά.

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Δεν θέλω πιά να σκέφτομαι
τα ίδια και τα ίδια
πως όλη η προσπάθεια
θάφτηκε στα σκουπίδια
θέλω ανοιχτά παράθυρα
να με φυσάει αέρας
μα έχω στο νού μου το γιατρό
που μου είπε ότι δεν μπορώ

Δεν θέλω πιά να σας μιλώ
για όσα έχω ζήσει
μπορεί να έφτασα ψηλά
και πάντα έχω μιά λύση
το όνομα μου έχει ψυχή
κρατάει απ΄τη Σαμψούντα
μα κάθησα στα ρεύματα
και άρπαξα μια πούντα

Δεν θέλω να πικραίνομαι
τις Κυριακές τα βράδια
άλλος το κόμμα κέρδισε
έμεινε η κάλπη άδεια.

aKanonisti είπε...

Σου το 'χα πει
πως αν τύχει κι εσύ να με προδώσεις
καλύτερα να με σκοτώσεις
δε θα 'θελα να ζω

Τώρα μου λες
πως τα πλάνα που μου 'χες πια τελειώνουν
σαν τις ψήφους στην Ντόρα με πληγώνουν
μα σε παρακαλώ

Σώσε με...
Δώσ' μου να πιω το δηλητήριο
θα 'ναι η ζωή μου ένα μαρτύριο
τώρα που βγήκε ο Σαμαράςςςςςςς

Φεύγεις κι εσυ
και δεν έχω ελπίδα πια καμία
στης Νουδού την αρχηγία
κάποτε να βρεθώωωωωω

Φύγε λοιπόν
και πίσω μην ξαναγυρίσεις
μα κάνε κάτι πριν μ' αφήσεις
για χάρη στο ζητώ

Σώσε με...
Δώσ' μου να πιω το δηλητήριο
θα 'ναι η ζωή μου ένα μαρτύριο
τώρα που βγήκε ο Σαμαράςςςςςςς

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Να βρούμε τώρα χορηγούς για την κυκλοφορία του δίσκου.

korinoskilo είπε...

χαχααχχαχαχαχαχααχ
ρε ταλενταρεεεεεεςςςς!!!!

πρεπει να βρουμε εκδοτη ... ιμιντιατλι :Ρρρ


καλησπερες

kostaslogh είπε...

όπου και να ταξιδέψω
η Ελλάδα με πληγώνει
δεν έχω τόποδεν έχω ελπίδα
και τη Ντορούλ ΄αρχηγό δεν είδα
απ ΄τον Κυριάκο; χαρτί καμένο
σ αυτόν τον κόσμο στιγμή δε μένω
..μπάμ!