Shall we dance????…..

Μεταξύ δύο άκρων…
γιορτής και θανάτου….
τι μένει???
Η αποβλάκωση της τιβι…
και να…
σου προσφέρει ένα όνειρο παιδικό…
και κάθεσαι να μην σκέφτεσαι…
μόνο να αναβιώνεις… et cetera
Shall we dance????
Και παίζει ο αγαπημένος σου κινέζος…
και τα σκηνικά είναι εξαιρετικά…
Την υπόθεση την ξέρεις….
και απλά περιμένεις…
χωρίς αγωνία…..Et cetera
Shall we dance????
Ναι!!!…
Θα χορέψει η ψυχή μας…
με το ονειρικό φόρεμα των παιδικών μας χρόνων…
με τον πρίγκιπα…
που όλες μεγαλώσαμε να περιμένουμε…
και θα πεθάνουμε την στιγμή…
που θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν θα έρθει… et cetera
Όχι γιατί είναι ταξικός εχθρός…
αλλά γιατί δεν υπάρχει…
Shall we dance????
Θα χορέψουμε στο όνειρο…
σε έναν πεθαμένο ρυθμό, βαλς…
και θα ξεχάσουμε…
την μιζέρια της πραγματικότητας… et cetera
Shall we dance????
Και θα πιάσουμε τον ξυρισμένο φαλακρό πρίγκιπα…
και θα κυλίσουμε στο υπέροχα γυαλισμένο μάρμαρο…
του υπέροχα γυαλιστερού ονείρου…
και όλα θα ρέουν….
Όλα τα βήματα θα είναι εύκολα και γνωστά…
και.. θα στριφογυρίζουμε…
τόσο ταιριαστά... τόσο όμορφα…
με την λαμπερή τουαλέτα μας… et cetera
Shall we dance????

Και πάνω στο καλύτερο...
έρχεται ο παπάρας σεναριογράφος...
και ορθολογικεύει το γαμω-όνειρο…
Shall we dance????
Όχι… γιατί είμαι remake…et cetera

....
Τελικά η ζωή είναι πολύ σκληρή…
για τις καθωσπρέπει κοπέλες…
και το όνειρο μια φορά μόνο πιάνει…
όταν είσαι αρκετά μικρός/ή να παραμυθιαστείς…
μετά όλα είναι μετριότατα remake….
και δεν χορεύεις… απλά λικνίζεσαι…et cetera
....

-Shall we dance????
-Στο ταψί, ξανά????
Ουφφφφφφφφφφφφφφφ…..
-Γάμα με, ρε πρίγκιπα….
Εσύ και το γαμω-βαλς σου…..
after all I am not a dancing girl……
(απάντησε η καθωσπρέπει «αγγλίδα»…et cetera)