Because I do not hope to turn again...

.

Because I do not hope

Because I do not hope to turn

.

..

Lady of silences

Calm and distressed

Torn and most whole
.

.

Rose of memory

Rose of forgetfulness
.

.

Exhausted and life-giving

Worried reposeful
.

.

The single Rose

Is now the Garden

Where all loves end

.

.
.
Terminate torment

Of love unsatisfied
.

.

The greater torment

Of love satisfied
.

.
End of the endless
Journey to no end
.
.
.
Conclusion of all that Is inconclusible
.
.
.
Speech without word and

Word of no speech
.

.

Grace to the Mother

.

For the Garden

Where all love ends.
....

....

...

T.S. Eliot - Ash Wednesday

.

.

.

και ας μην είναι Τετάρτη.....

συνήθως οι Δευτέρες είναι πιο ζόρικες....

.

.

.

.

Ενας τρυφερός θάνατος....

Ne laisse pas le soin de gouverner ton coeur à ces

tendresses parentes de l’automne

auquel elles empruntent

sa placide allure et son affable agonie.

L’oeil est précoce à se plisser.

La souffrance connaît peu de mots.

Préfère te coucher sans fardeau:

tu rêveras du lendemain et ton lit te sera léger.

Tu rêveras que ta maison n’a plus de vitres.

Tu es impatient de t’unir au vent,

au vent qui parcourt une année en une nuit.

D’autres chanteront l'incorporation mélodieuse,

les chairs qui ne personnifient plus

que la sorcellerie du sablier.

Tu condamneras la gratitude qui se répète.

Plus tard, on t’identifiera à quelque géant désagrégé,

seigneur de l’impossible.

Pourtant.

Tu n’as fait qu'augmenter le poids de ta nuit.
Tu es retourné à la pêche aux murailles,
à la canicule sans été.
Tu es furieux contre ton amour
au centre d’une entente qui s’affole.
Songe à la maison parfaite
que tu ne verras jamais monter.




A quand la récolte de l'abîme?

Mais tu as crevé les yeux du lion.

Tu crois voir passer la beauté

au-dessus des lavandes noires...
Qu’est-ce qui t’a hissé,

une fois encore, un peu plus haut,

sans te convaincre?



Il n’y a pas de siège pur.


J’HABITE UNE DOULEUR

RENÉ CHAR (1907-1988)

Το παραπάνω ποίημα δεν θα σας το μεταφράσω...

Τον Σαρ τον λατρεύω ....

αλλά μόνο ο Βέλτσος μπορεί να τον μεταφράσει....

Οι εικόνες όμως έχουν συναισθήματα...

για όλους....

Εγώ βλέπω έναν τρυφερό θάνατο....

Εσείς άραγε τι βλέπετε???

Θα ήθελα να μάθω....

ΣμφνλΤΡΟΠΕΣ....

ταξίδι

.
ξεφεύγοντας την άβυσσο

.
νόστοι και περιπλάνηση

.

περίπου πλάνη

.

μια νοσταλγία

.
για ένα αύριο

.

που δε φθάνει
.

.
και να γεμίσει πως

.

άδειο από νόημα

.
αντλώντας

.
απ’ τις πηγές του κόσμου

.

.

ροή και χρόνο

.

μύθο για έργα και ημέρες

.
κι ολόγυρα

.
απέραντη

.
η σιωπή μονάχα
.

η σιωπή

.

που σφύζει

.
μ’ όλα τ’ άστρα

.
μια μουσική

.

που κορυφώνεται

.
και σταματά

.

καθώς η ξάστερη

.

ματιά σου

.
με διαπερνά

.
από μιαν άλλη ήπειρο

.
μακριά πολύ κοντά

.

ασάλευτη σιωπή

.
που πνίγει

.
όλα τ’ άστρα

.
ασφυκτική

.

μα σαν ακούγεται

.

να τραγουδά

.
φωνή αστείρευτη

.
η φωνή σου

.
λυτρωτικά

.

από μιαν άγρια μνήμη μου

.

κοντά πολύ μακριά

.
ξανά

.
με λευτερώνει

.

και λευτερώνει

.

κι όλα τ’ άστρα

.

.

Τροπές 27
του Αντρέα Παγουλάτου
.

.

.

Υ.Γ. Για τον Σμφνλτρ και τις καμάρες, ρε γμτ......

(αν και με σαλιγκάρια...θα απέδιδα καλύτερα... το ποίημα...)

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Ό,τι....

Ό,τι έμεινε απ’ τον καυγά….
παντού διασκορπισμένο…

Έμοιαζε διαμάντι αστραφτερό…
τυχαία εριμένο…

Λαμπίριζαν προκλητικά…
οι όμορφες στιγμές τους…

Μαγευτικά πολύτιμο…

ό,τι είχε απομείνει…

.

Ίσως και να ξέχναγες…
την αληθινή του φύση…
και να σε χαράζε βαθειά…
να ξέσκιζε την ψυχή σου …
πιο εύκολα από την σάρκα σου...

και τον εγωισμό σου....