Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Séduisants climats!....

On dirait ton regard d'une vapeur couvert;
Ton oeil mystérieux (est-il bleu, gris ou vert?)




Alternativement tendre, rêveur, cruel,
Réfléchit l'indolence et la pâleur du ciel.

Tu rappelles ces jours blancs, tièdes et voilés,
Qui font se fondre en pleurs les coeurs ensorcelés,
Quand, agités d'un mal inconnu qui les tord,
Les nerfs trop éveillés raillent l'esprit qui dort.

Tu ressembles parfois à ces beaux horizons
Qu'allument les soleils des brumeuses saisons...
Comme tu resplendis, paysage mouillé
Qu'enflamment les rayons tombant d'un ciel brouillé!
Και σ'αγαπώ γιατί μ'αρέσει να χάνομαι...
εκεί που οι βεβαιότητες με τα όρια ατονούν....


Χάνονται μέσα στην τρυφερή ομίχλη....
με απόλυτη πυξίδα...
την ενστικτώδη μοναξιά....
Μία ακόμα προδοσία...
που η χαοτική μας υπερθέση ...
θα μετατρέψει σε γιορτή....
Με άξιο κέρασμα τον ήχο του ανέμου...
ενώ ένα άκυρο αδιάβροχο μας επιτρέπει....
το άγριο χάδι της βροχής....



*Τα "κόκκινα" αποσπάσματα ανήκουν στο:
Ciel brouillé...
του Charles Baudelaire
(μετάφραση θα βρείτε στο πρώτο σχόλιο)



10 σχόλια:

aKanonisti είπε...

ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Με ατμούς το βλέμμα σου κανείς θα έλεγε σκεπασμένο,
το μάτι σου αίνιγμα (σταχτί, πράσινο ή γαλανό?)
Πότε γλυκό, πότε σκληρό και πότε ονειρεμένο,
το ράθυμο και το χλωμό αντανακλά ουρανό.

Η όψη σου τις αχνόθερμες λευκές μέρες θυμίζει,
όπου οι παθιάρικες καρδιές σε κλάματα ξεσπούν,
όταν τα νεύρα, που άγνωστο σαράκι τρικυμίζει,
ξύπνια πολύ, το πνεύμα που κοιμάται αναγελούν.

Κάποτε μοιάζεις με όμορφο ορίζοντα ενός τόπου,
που στις ομίχλης τους καιρούς λαμπροί ήλιοι το φωτούν…
Πόσο λαμποκοπάς, καθώς τοπίο ολόβρεχτο, όπου
οι αχτίδες μες απ’τα πυκνά νέφη πυρπολούν!

(μετάφραση:Γ.ΣΗΜΗΡΙΩΤΗΣ)

Ανώνυμος είπε...

Για επίπεδο μπάτσελορ το Πήλιο είναι ό,τι πρέπει. Για παραπάνω σπουδές, όμως, βουνο-μάστερς ή βουνο-διδακτορικού, θα πρέπει να κινηθείς βορειοδυτικότερα, στο Πανεπιστήμιο της Πίνδου. Παρόλα αυτά, η περίπτωσή σου θα εξετασθεί με τη δέουσα σοβαρότητα.
Σκυλούμπαααα, για κοίταξε σε παρακαλώ τα πιστοποιητικά της υποψήφιας!
Σλς
(υγ: το δικό μου μάτι είναι καφεπράσινο, κάνει;)

aKanonisti είπε...

@Σλς....
Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην πόλη... (δυστυχώς)
Το Πήλιο είναι το βουνό των παιδικών μου εκδρομών... και του Αγαπητότατου...
Η ομορφιά υπάρχει εκεί που αγαπάς...

(υ.γ. δεν παιζει ρόλο το χρώμα.. αλλά το βλέμμα...χαχαχαχχααχαχα
εγώ πχ έχω μικρά καστανά μάτια.. αλλά έχω το βλέμμα του προπάππου μου του Τουρκοφάγου....
Οποιον κοιτάξω άγρια.. τρομάζει!! Χαχαχαχαχαχαχα)


Καλημέραααααααααααααααααα!!!!!!

ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
aKanonisti είπε...

@Αερικόοοοοοοοο.....
δώσε ένα μειλ... να στο στείλω!!!!
Είναι το ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ... με Αφροδίτη Μάνου, Παπακωνσταντινου και Α.Δήμα...
από τον δίσκο "Τα φεγγάρια του χειμωνα είναι λίγο παλαβά"

Υπέροχο ε???
Και εγώ τρελάθηκα όταν το πρωτοάκουσα....
(είχε και τις τελίτσες μου...)

manetarius είπε...

Τι να την κάνουμε τη μετάφραση; Εδώ μέσα έχουμε μάθει να ΄παίζουμε στα δάχτυλα την γαλλικήν ... απ' όλες τις απόψεις! χαχαχααα...
Τι ωραίες φωτογραφίες!!! :)

b|a|s|n\i/a είπε...

πόσο λαμποκοπάς!
και συννεφιασμένη ακόμα.
καλησπέρα! :)

ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ είπε...

Ευχαριστω πολυ.....το ειχα αλλα ουτε καν το ηξερα....εχω 2 cd του Δημα...
και το ενα ειναι αυτο που λες....
:)))))))))))))

kostaslogh είπε...

...και να φανταστείς υπάρχουν και κάποιοι που την έκαναν από κει ψάχνοντας λέει παραδείσους
combien imbéciles

korinoskilo είπε...

καλα το καταλαβαμε οτι εχεις τσακιρικα ματια .... που βλεπουν τετοιες ομορφιες :ρρ


καλημερααααα καλο μηνα....

μου εφτιαξες πιο πολυ την διαθεση απο οτι ηταν :)