Κι αν πω την ιστορία
τα ενδιάμεσα αν πω
τα κόλπα
Κι ολόκληρες τις πράξεις τις αισχρές
αν περιγράψω επακριβώς
με των χεριών μου την ευκρίνεια
εάν διαπλάσω τις γραμμές και τις καμπύλες
με όλη μου τη μαστοριά
στη γλυφή και τη γλώσσα
την άλλη τέχνη, της αφής
αποσιωπώ
και στους τριγμούς της κλίνης -
πόσων και πόσων κρεβατιών φωνή –
δεν επιτρέπω να ενοχλήσουν
τα αυτιά των κυριών
Το βράδυ εκείνο
που ολόκληρο το ύποπτο ξενοδοχείο θορυβούσε
κι εσύ, η πρώτη, αέρινη
η πιο γυμνή κι απ’ το γυμνό φως
που άφησα επίτηδες για να σε βλέπω
διηύθυνες ολοζώντανη
τη μουσική των δωματίων
Από τη ποιητική συλλογή
«Στην εκταφή οι εραστές αναγνωρίζονται από τα δαχτυλίδια»
2001 του Γ. Βέλτσου.....
Όσα έλεγε ο Χειμωνάς....
θα μπορούσαν να συνοδέψουν το σχολιασμό του ποιήματος...
και την υποκειμενική μου πραγματικότητα....
για την παρούσα εκλογική διαδικασία...
«Η αντίθεση γεννά την παραφορά της ένωσης και της καταπάτησης, οδηγεί στην συνάντηση των εσωτερικών, των πιο κρυφών (και εννοώ μιαν αιδώ που συγκοινωνεί με τον κίνδυνο, όχι με το ήθος) και αντεστραμμένων μερών των σωμάτων, απεργάζεται την συναρμολόγησή τους, φθάνει στην ευφορική άλωση, στην καταστροφή του ενός από το άλλο- με μικρούς σπασμώδεις κυματισμούς, που μοιάζουν με την κατάποση, συντελείται η απορρόφηση του ενός από τον άλλο, ακολουθεί το χόρτασμα, η έκπτωση, επέρχεται η μελαγχολία, εγκαθίσταται η ερημιά. Το σώμα κείται στο τίποτα».
Γιατί για μένα είναι πάντα ερωτική....
μία εκλογική διαδικασία...
και τώρα.. δηλώνω ανέραστη....
χαμένη στο χάος των πιστεύω μου...
και στην διαπιστευμένη πραγματικότητα του νου μου....
Απόλυτα χαμένη......
απόλυτα μη παραμυθιασμένη....
ρεαλιστική....
ανέραστη... ως γριά...
αφόρητα κουρασμένη....
και παραδομένη...
στο γαμω-πεπρωμένο....
και αύριο ο Πέτρος με περιμένει....
να συζητήσουμε...
ίσως και να κλάψουμε...
ποτέ όμως για να γκρινιάξουμε....
απλά... να διαλεχθούμε...
Και ο Άνδρας μου ο δυνατός...
ο Άνδρας που πάντα με αγαπούσε....
όταν του το είπα.. χαμογέλασε...
και είπε γλυκά... και στωικά....
"πάνε... ίσως να ηρεμήσεις..."
ενώ ξέρω... πως ποτέ δεν βιώσε...
τον αέναο Λαβύρινθο του νου μου...
12 σχόλια:
"Σίγουρα είμαι περήφανος που γεννήθηκα έλληνας. Σίγουρα πως είμαι περήφανος γιατί είμαι κομμουνιστής. Όμως σίγουρα, είμαι το ίδιο περήφανος κι’ ευτυχής, Ακανό μου, γλυκειά μανούλα, αδελφή κι’ αγαπημένη, που βρήκα εσένα εδώ, όταν όλα ήταν λυπημένα και φτωχικά για μένα..."
()
ΥΓ: Εκείνος ο Άνδρας ο δυνατός πρέπει νάναι βόρειος, αυτό το "πάνε..." ακούγεται πολύ μακεδονίτικο.
μα την αληθεια ηθελα να το καταλαβω αλλα λιγο η ωρα λιγο το ποτηρι διπλα, με απορυθμισαν. θα επανερθω για δευτερη αναγνωση. καλημερα
δηλαδή άμα ψηφίσω μετά θα είμαι ένα τίποτα;...το φοβόμουν
αλλά δε βαριέσαι ,θεία η δάφνη ,μια φορά (το εννοώ)κανείς ψηφίζει!
έ ρε τι διαβάζει και τι γράφει ο άνθρωπος στις 2.20 τα χαράματα!!!!
@Κώστα
θεία η δάφνη δε λές τίποτα... άσε που νοστιμίζει και τις φακές!
Κι η ώρα είναι 5.25 το πρωί.. είχα μια λιγούρα και σηκώθηκα! :Ρ
@αΚΑνόΝισΤη
τελικά... η πολιτική είναι ποίηση!!
(πάω να φάω λίγο κορμό τώρα που είπα την εξυπνάδα μου!)
Η ψήφος είναι το υπέρτατο (και μοναδικό, ίσως) δικαίωμα και είναι τόσο μυστική, ώστε δεν φαίνεται ούτε στη νεκροψία.
Ο παππούς μου έλεγε "την ψήφο, μαζί με την υπογραφή σου και..."το άλλο", να προσέχεις που τα βάζεις".
Σαν να'χε δίκιο...
Καλή σου μέρα και καλό Σ/Κ
και εγω περιμενω να ολοκληροσουμε :Ρ
καλημερουδια
και συ εξίσου καλτ είσαι, αλλά στο πιο φλύαρο...
@συμφωνολάτρη...
συμφωνείς με το κλίμα των ημερών... της ωραιοποίησης..και της υπερβολής....
αλλά οκ....
όλοι είμαστε "κάπως" αυτές τις μέρες...
@ασετονούχα....
αμα καλή μου δεν σε αποσυντόνιζε ο Βέλτσος..θα έπρεπε να πας σε γιατρό!!!
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
@kostaslogh...
δεν υπάρχει κενό ή τίποτα....
μόνο η αίσθηση του....
οπότε...
ΠΑΝΕ ΝΑ ΨΗΦΊΣΕΙΣ , ΛΕΜΕ!!!!!!
(έλεος...με γάνιασες για να σε καταφέρω...)
@ΔΥΣΠΙΣΤΕ....
εγώ σπάνια την κρατάω μυστική... γιατί συνήθως νιώθω σίγουρη για αυτήν....
και έτσι αρχίζουν τα δύσκολα...
:-))))
@korinoskilo....
ε βέβαια... με τόσα λουλούδια που μάζεψες...πως να μην ολοκληρώσεις... μουρλέγκω....
:-))))
@aerostatik.....
(κακιασμένε...)
:-)))
χε χε χε... αυτή τη φορά δε μέπιασες. Βλέπεις, δεν τα βρίσκει όλα μόνο του το γκούγκλ...
φιλιά...
(σμφνλτρς)
Τραγουδάρα των Muse!!!
πολιτική απάντηση.:)
Εραστές,ζιγκολό, νταβατζήδες...δεν ξέρω...Θα δω με τί διάθεση θα ξυπνήσω...
Διαφωνώ πλήρως στο "ποτέ δεν βίωσε". Στην κάθε ανησυχία , στην κάθε "γκρίνια" είναι η αγάπη του που ξαγρυπνάει δίπλα σου.Αλλιώς πως θα ζούσε μαζί με ένα ποτάμι που ξεχειλίζει από συναισθήματα, από πάθος, από "λόγο", συχνότατα.
Δημοσίευση σχολίου