Η ψήφος της φύσης…

Η ομορφιά βρίσκεται τελικά…

βαθειά μέσα στην πράξη….

Εγκλωβίζεται στην ουσία της…
διαλύοντας τη σήψη…

όπως υπαγορεύει η φύση μας…
τα πρωτογενή ένστικτα μας …

πέρα από τους πρωταγωνιστές…

πέρα από τις καταστάσεις…

Στο δίκαιο της επιβίωσης….
ο στόχος δίνει τον ρυθμό…

αέναης αρμονίας…

.

ακόμα και στους πιο ανίδεους…

τους πιο άσχημους…

τους πιο ποταπούς…

κατατρεγμένους ή παρεξηγημένους…

και τους απογειώνει μαγικά….

χαοτικά μέσα στα άστρα….

σε μιά συμπαντική αγκαλιά…

που εκφράζεται παράφορα…

από ένα αγνό φιλί …
αληθινής αγάπης….

Υπερπηδά τον θάνατο…

στεφανώνοντας τον με το μέλλον…

σαρκοφάγος τροχός ζωής…

παράλογης συνέχειας…
αειφόρου ευφορίας ….

. με μία λέξη …έρωτας…

*

*

*

Υ.Γ. Τώρα ξέρω τι θα ψηφίσω….
και θα το ρίξω παράφορα….
όπως το κάνουν τα σκουλίκια….