Ο σωστός τρόπος.....

Διάβασα ένα όμορφο ποστ….
και καρφώθηκε στο μυαλό μου….
Αφορούσε τις σφαγές…. και σχολίαζε τις εκλογές….
πολύ δύσκολο(?) θέμα, λέμε….

Είμαι λίγο περίεργη…

αλλά έχω την δουλειά μου να το εκτονώνω….
Kάποτε λοιπόν… με κάλεσε ένας φίλος μηχανικός…
να κάνουμε μία μελέτη...

για ένα σφαγείο στρουθοκαμήλων στο Κόσσοβο…
και φυσικά δέκτηκα με ενθουσιασμό….
Σφαγείο στην εμπόλεμη ζώνη!!!
Το όνειρο κάθε παλαβού… που λατρεύει τα όρια….

Στην αρχή νόμιζα πως μου κάνει πλάκα….
γιατί με ήξερε… ότι ήμουν τρελαμένη….
μετά κλείσαμε ένα ραντεβού… με έναν έμπειρο σφαγέα….
Ενώ μου έβγαλε όλα τα τσιγκέλια και μου περιέγραφε…
όλη την αιματηρή διαδικασία….
γύρισε…και με ρώτησε….
«Τρόμαξες κοριτσάκι μου???»
Τι να πω εγώ, πως σχεδόν είχα καυλώσει???

Μου άρεσε… η λεπτομέρεια του θανάτου….
η αγωνία του σφαγέα… να μην ακούει η στρουθοκάμηλος…
την άλλη που σφάζουν, να τσιρίζει….
Λάτρεψα τα φρεάτια που μαζεύανε το αίμα….

για να μην μυρίζει και τρομάζουν...

....

Την διεστραμμένη λεπτομέρεια…

και τον κρυμμένο ερωτισμό…
στον σωστό τρόπο θανάτου….

....
Γύρισα στο γραφείο μου… και σχεδίαζα μέρα νύχτα….
Σε τέσσερις μέρες… είχα έτοιμη ολόκληρη μελέτη…..
Την έκανα και ένα τευχάκι… με εξώφυλλο του Μπέικον…..
και περίμενα να υλοποιηθεί…
ώστε να πηγαίνουμε για επίβλεψη...

με την Αλφα Ρομέο…
ανάμεσα στις νάρκες….

...

....

...
Που δένουν οι εκλογές, ίσως εύλογα ρωτήσετε….
και όμως… οι πουτάνες δένουν….

Ξέρουμε όλοι πως ίσως(?) μας σφάξουνε….
Ξέρουμε όλοι… τι παιχνίδι παίζει….
αλλά μπορούμε να το παλέψουμε…

...

....
Έστω ζητώντας καλύτερες συνθήκες σφαγής….
Ζητώντας να μην βιώσουμε την απόλυτη αγωνία του θανάτου….

...

....

....

Γιατί… δεν με τρομάζει τίποτα….
όσο ένα σποτάκι στην τηλεόραση….
που γελοιοποιεί τις αγωνίες ενός νέου ανθρώπου…

....

....

....
Δεν υπάρχει πιο σκληρό θέαμα…

από τα μάτια ενός πεινασμένου….

...

....

....

Υ.Γ. Εγινε νέος πόλεμος μετά...άλλαξε η κυβέρνηση...

και δεν πήγαμε....

Φυσικά είχαμε εργοδότες... κυβερνώντες....