Στα Ελτά, αδελφές μου, στα Ελτά….

Βρέθηκα χτες στα ΕΛΤΑ….
έπρεπε να στείλω κάτι χρήματα…
και στήθηκα σε μία φοβερή ουρά….
Ενώ περίμενα χαρμανιασμένη…..
βλέπω μία κοπελιά…
με δύο μωρά….
να πλησιάζει το ταμείο….
και να αρχίζει να τσιρίζει….
«είναι η Τρίτη φορά που έρχομαι!!!
Θέλω τώρα τα λεφτά μου!!!!
Είμαι πολύτεκνη, και έχω αφήσει…
τα άλλα δύο παιδιά μου μόνα σπίτι… »
Η κοπέλα ήταν εκτός εαυτού…
τα μωρά… άρχισαν να κλαίνε….
και η υπάλληλος... σφύριζε αδιάφορη…
«Δεν έχω λεφτά… τι να σας κάνω???»
Η κοπέλα συνέχιζε να φωνάζει….
και δύο κυρίες μπροστινές μου…
με ξανθό πλατινέ μαλλί…
άρχισαν να γκρινιάζουν…
«τι πράγματα είναι αυτά??? Γιατί φωνάζει έτσι….
Τι τρόποι είναι αυτοί… Ας ξανάρθει…»
Τότε… θύμωσα εγώ…..
και γύρισα και τους την είπα…
«άμα είχατε εσείς ανάγκη τα χρήματα…
θα φερόσασταν πιο ήρεμα???
Η κοπέλα έχει δίκαιο….»
Τρόμαξαν… μάλλον…. και δεν απαντήσανε….
Απόλυτη σιωπή στο ταχυδρομείο….
Οπότε.... όλοι μαζί αρχίσαμε να παρακολουθούμε…
τον καυγά… να μάθουμε τι συμβαίνει….
Η κοπέλα περίμενε 4 μήνες το επίδομα πολυτέκνων….
αλλά όταν ήρθε…
πληρωνόταν μόνο μέσω ΕΛΤΑ….
Πήγε… μία φορά…
της είπαν πως δεν έχουν χρήματα….
Πήγε δεύτερη φορά… τα ίδια….
Της είπαν να πάρει τηλέφωνο…. την επόμενη…
και πήρε….αλλά ξέχασαν να της πουν...
πως δεν είχαν χρήματα….
Άφησε η κακομοίρα… τα δύο παιδιά στο σπίτι…
Πήρε τα άλλα δύο τα μωρά μαζί….
και ήρθε να εισπράξει….
Αλλά… τα ΕΛΤΑ…. δεν είχαν χρήματα!!!!
Μαζεύουν τα λεφτά από τα γραμματόσημα…
και τις επιταγές…και πληρώνουν!!!!
Και έπρεπε η κοπελιά... να είναι τυχερή…
Να πετύχει την στιγμή…
που θα έχουν πουλήσει αρκετά γραμματόσημα!!!!

Παρακολουθούσαμε τον διάλογο με το στόμα ανοικτό….
Ο κόσμος από πίσω… δεν πολυκαταλάβαινε τι λεγόταν…
Σε κάποια φάση… εξαγριώθηκα….
εξήγησα στους άλλους τι γινόταν….
Αν δεν το εισέπραττε μέχρι 15 του μηνός…
το έχανε!!!!
Ήταν δικαιολογημένα εξαγριωμένη!!!!
Αρχίσαμε να φωνάζουμε όλοι μαζί….
και βγήκε μία προϊσταμένη…. να μας ηρεμίσει…
Είπε στην κοπελιά… να περάσει μέσα στο γραφείο της….
και εκεί να περιμένει… μήπως μαζέψουν λεφτά….
Γυρνάει προς το μέρος μας... και λέει….
«Είναι πολλά τα λεφτά… που να τα βρούμε???
Ξέρετε πόσα πληρώνουμε κάθε μέρα???»
Οι ξανθιές… τώρα είχανε μπει δυναμικά στον καυγά….
ρώτησαν πόσο ήταν… το μεγάλο ποσό….
Η κοπέλα απάντησε δειλά…
ήταν 700 ευρώ…..
Οι ξανθιές δυσανασχέτησαν….
«σιγά τα λεφτά….»
Γύρισε η υπάλληλος…και τους την είπε…
«Ίσως για εσάς να μην είναι πολλά…
αλλά εμείς δεν έχουμε μία….»
Τότε εγώ πετάχτηκα…
και ρώτησα αν θα της δώσουν τα λεφτά μου….
Μου απάντησε θετικά….
και γύρισε η μια ξανθιά….
και με ρώτησε πόσα θα δώσω….
«επτακόσια πενήντα ευρώ!!!! φτάνουν!!!!»
φώναξα χαρούμενη....

Το κοινό πανηγύριζε, οι υπάλληλοι χαμογελούσαν…
και η κοπελιά… ησύχασε…..
Τότε ένας παππούς…. φώναξε….
«να περάσει η κοπέλα!!! να δώσει τα λεφτά!!»
και όλοι χαμογελάσανε… και επαναλάβανε…
«να περάσει η κοπέλα!!!»
Πέρασα ωσάν νικήτρια….
ωσάν κεφαλαιούχος….
έδωσα τα λεφτά…..
και όλοι πανηγυρίσαν….
οι υπάλληλοι… η προϊσταμένη…
ο κρυμμένος διευθυντής….
οι ξανθιές…και η κοπέλα….

Το θέμα… όμως…δεν λύθηκε…..
και δεν λύνεται… με τίποτα….
παρά μόνο με αγώνα….

Άμα δεν μπεις… στη θέση του άλλου…
άμα δεν τον ακούσεις όταν φωνάζει για το δίκιο του…
άμα δεν πάρεις θέση….
Θα είσαι ο επόμενος….

Και τότε… τι θα γίνει????

Υ.Γ. Η παραπάνω ιστορία… είναι καθόλα αληθινή….
και συνέβη στις 8 Απριλίου στα ΕΛΤΑ Καλαμαριάς….
στο υποκατάστημα Βυζαντίου….

απλά δεν σας μετέφερα... όλα τα μπινελίκια....