Το υποσυνείδητο φυγείν αδύνατον....

Είμαστε άτομα ενήλικα…

σοβαρά….

Υποτίθεται δεν κάνουμε μαλακίες….

ή έστω τις αποφεύγουμε…

Όμως… κάποιος μας την έχει στημένη….

Ποιος???

Μαντέψτε !!!!

Όχι… δεν είναι μπάτσος…ούτε οι Νεφελίμ…

Ούτε ο ηλίθιος συνάδελφος…

που ψάχνει τρόπο να μας «την πει»…

Ούτε το σύστημα…

που μας έχει γενικότερα γραμμένους…

εκεί που δεν πιάνει μελάνι…

....

Μας την έχει στημένη…. το υποσυνείδητο μας…

Έρχεται ύπουλα στην ύπνο μας…

και μας ξεσηκώνει…μας προκαλεί…

μας υποδεικνύει τι θέλουμε…

μας δελεάζει…

και εμείς πίνοντας τον πρωινό καφέ … γελάμε πονηρά…

το ζήσαμε στο όνειρο…και το πνίγουμε…

Εύκολα…χωρίς πολλές δικαιολογίες...

τις έχουμε σκεφτεί τόσες φορές…

τις ξέρουμε από έξω…

και τις επαναλαμβάνουμε συχνά…

με την ελπίδα… κάποτε να τις εμπεδώσει…

και να κάτσει φρόνημα…

να γίνουμε νοικοκυραίοι…

Όμως…δεν….

Δεν πνίγεται…

Δεν ξεχνιέται…

Δεν ξεγελιέται….

μόλις βρει ευκαιρία…

μας την κάνει…

την ζημιά….

.....

Έτσι και σήμερα…

Ξύπνησα ιδρωμένη… χαρούμενη…

ανανεωμένη… από ένα υπέροχο όνειρο…

που μου χάρισε το κακιασμένο…

για να με βάλει πάλι σε πειρασμό…

Και αφού ενέδωσα… το απόλαυσα…

και το έπνιξα… στην τελευταία γουλιά καφέ…

Η μέρα μπήκε στο ρυθμό της…

κύλησε ήσυχα... ξενέρωτα... χαλαρά…

με διάβασμα... και κωλοβάρεμα…

μέχρι να έρθει η στιγμή…

να πάρω το γαμω-αεροπλάνο…

του γυρισμού…

Είδα πάνω από 10 φορές…

τις πληροφορίες της πτήσης…

και ήμουν σίγουρη…

Χα! Πόσο χαζή είμαι !!!!

Το υποσυνείδητο... έδρασε ύπουλα και μεθοδικά…

Κάθε φορά… διάβαζα τις πληροφορίες.. λάθος!!!

-Τι ώρα φεύγεις?

-Στις 9.00…..

-Στις 9…ακριβώς?

-Κάτσε να δω…Ωχ! Λάθος!!!!

Στις 9 και κάτι φτάνω!!!

-Τι ώρα φεύγεις???

-Δεν ξέρω αλλά άργησα!!!!

Μαζεύω τα πράγματα μου, άρον άρον…

"Χμ... να φορέσω καλτσόν…προλαβαίνω???

Κάνει κρύο... γάματο…δύο λεπτά δεν με σώζουν…

Τίποτα δεν με σώζει…."

-Έλα sis…

-Έλα Γιαννιώ…Τρέχω…Άργησα…

-Πάλι??? Κάθε φορά τα ίδια…

-Είναι που δεν θέλω να φύγω…

-Ε μείνε!

-Μη το λες αυτό.. γιατί σήμερα.. μάλλον θα χάσω το αεροπλάνο..

και θα σου γυρίσω!! Χαχαχαχαχαχα

Ο ταξιτζής… κλασσικό καλό παιδί….αφού με άφησε να καπνίσω…

μπήκε στην αγωνία μαζί μου…

-Τι ώρα φεύγεις?

-Δεν ξέρω…ακριβώς.. αλλά έχω αργήσει…

-Πάρε την AEGEAN να σου πει….

-Δεν ξέρω το τηλέφωνο…

-Πάρε το 11880….

-Άσε θα πάρω αλλού…σιγουριά…

Εσύ τρέχα!!!!!

Νέο τσιγάρο….γέλιο…αγωνία….

ναζιάρικη φωνή…ενοχική….

-Έλα! Μπες στην σελίδα της AEGEAN να δεις τι ώρα είναι η πτήση…

-Ακόμα δεν έφτασες???

-Όχι…άσε την γκρίνια… δες την ώρα!

-8.30….Που είσαι???

-Αθήνα…

-Αττική οδό???

-Όχι…

-Εθνική οδό???

-Όχι…δεν ξέρω…

-Ρώτα τον ταξιτζή…σε πόση ώρα θα φτάσετε…

-Στην Αθήνα ποτέ δεν ξέρεις…ουφ…(γυναικεία υπεκφυγή..)

Δώσε το τηλέφωνο της AEGEAN…

-210 6261000

-Οκ… κλείνω…

Δέκα λεπτά στην αναμονή…τσιγάρα απανωτά…

τραγούδια φρικτά…και απαντάει….

-Γεια σας… λέγομαι Ακανόνιστη..

και πετάω για Θεσσαλονίκη σήμερα…

-Τι ώρα?

-Δεν ξέρω…μήπως μπορείτε να μου πείτε?

Η τηλεφωνήτρια νομίζει πως αστειεύομαι…

ή πως θέλω πληροφορίες απαγορευμένες για άλλη…

-Δεν μπορώ να βρω την κράτηση σας…μόνο με το όνομα…Λυπάμαι..

-Αμα σας δώσω τον αριθμό της κάρτας που έκανα την κράτηση?

-Την έχετε???

-Ναι!

-Πείτε μου μόνο τα 4 τελευταία νούμερα…

(εδώ καρφώθηκε…χαχαχαχαχαχα)

-1234…

-Πετάτε σε 10 λεπτά…

-Α…δεν προλαβαίνω…

-Ναι..η πτήση έχει κλείσει…

-Μπορώ να κλείσω.. σε άλλη πτήση?

-Πότε θέλετε???

-Ποτέ! Χαχαχαχαχα αλλά πείτε μου την επόμενη διαθέσιμη πτήση…

-Στις 11.15… και θα κοστίσει 15 ευρώ…

-Ωραία…

-Να το κλείσω? Θα φύγετε?

-Ναι… δεν μπορώ να μείνω….(απογοητευμένο)

Ακολουθούν οδηγίες... από την ευγενέστατη τηλεφωνήτρια…

κλείνω το τηλέφωνο... γυρνάω στον ταξιτζή… και λέω…

-Φίλε… χαλαρά…μην τρέχεις… Έχω 3 ώρες να σκοτώσω…

-Ε θα βρεις κανέναν να πιάσεις κουβέντα…και θα χάσεις και την επόμενη….

-Χαχαχαχαχαχαχα τσάκαλος είσαι!!!!

Αχ… το υποσυνείδητο…. φυγείν αδύνατον….

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΝΑΩ… ΤΕΛΟΣ!!!!!!