Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

Ανεπάρκεια…..

Την ανεπάρκεια
εμείς οι εγωιστές….
την βιώνουμε μόνο….
σε σχέση με τα άτομα που αγαπάμε
Όχι μέσα από την απόρριψη
όπως την βιώνουν οι ανασφαλείς
αλλά μέσα από την αδυναμία μας
να βοηθήσουμε
κάποιον που αγαπάμε
κάποιον που λατρεύουμε

Ανεπαρκής…
έχω νιώσει αρκετές φορές…

Δεν το θεωρώ κακό
το ήξερα
το περίμενα
αλλάπάντα πονάει…..
Την πρώτη και πιο ζόρικη φορά….
δεν θα σας την περιγράψω….
δεν είμαι έτοιμη....
ακόμα πονάει
ακόμα αιμορραγεί

Θα σας μιλήσω
για τώρα….

Ο σύντροφος μου
ο απόλυτα πιστός φίλος μου
σε μία πολύ ζόρικη δεκαετία
είναι άρρωστος
Το κατάλαβα…. από κάτι αθώο
όπως ένας "απλός" βήχας….
και το συνειδητοποίησα μέσα από μία διαβολική σύμπτωση
Όπως πάντα φλύαρη
και πολύ κοινωνική
(εδώ δεν μου φαίνεται….)
μπήκα σε ένα ταξί….
και είπα αστειευόμενη....
για τον βήχα….
και ο ταξιτζήςμε έβαλε σε αμφιβολίες

Μέρες το σκεφτόμουν
και μόλις γύρισα σπίτι
πήγαμε στον γιατρό
Οι αμφιβολίεςκαι το ένστικτο μου
επιβεβαιωθήκαν….

Και τότε….
άρχισε ο εφιάλτης

Να προσπαθείς να βοηθήσεις
και να μην μπορείς….
Να ψάχνεις πληροφορίες
και να μην βρίσκεις
Να σε κοιτάει στα μάτια
και να πονάς
Να προσπαθείς να μαντέψεις
Τι θέλει να πει αυτό το βλέμμα???
Πονάει??? Υποφέρει???
Τι να κάνεις???
Ποιος να σε βοηθήσει???
Αν μιλούσε
Ανήξερε….
Αν μου έδειχνε
Ψάχνεις στα τυφλά….
ρωτάς φίλους.... γιατρούς
ρωτάς το google….
μαθαίνεις νέους ιατρικούς όρους
αλλά δεν ξέρεις….
Ακουμπάει το κεφαλάκι του
στο πόδι σου
και σε κοιτάει στα μάτια
και.... φρικάρεις….
Βήχει και τον χαϊδεύεις....
αλλά δεν σταματά….
Δοκιμάζεις.... όσα κόλπα ξέρεις
προσπαθείς να μαντέψεις
αισθάνεσαι ανεπαρκής
Όχι…. δεν είναι κάποιος ξένος
είναι ο φίλος σου….
ο κολλητός σου
Αυτός.... που ακούει το παράπονο σου
το παραμιλητό σου
που σε ηρεμεί
μόνο με ένα χάδι που θα του δώσεις

Είναι.. ο πιο γλυκός σύντροφος
που είχες ποτέ
Ο μόνος που δεν σε έχει πικράνει
ο μόνος που σου δείχνει καθημερινά
πόσο πολύ σε αγαπάει
και τώρα
σε κάνει να νιώθειςλίγος
ανεπαρκής
ανεπαρκέστατος…


Μιλάωγια την απόλυτα αγνή αγάπη
που σήμερα
την πήγα στον γιατρό
Ο γιατρόςτην εξέτασε
μου είπελόγια ενθαρρυντικά
αλλά….
ήταν αόριστος
αυτό με τρέλανε

-γιατρέ… πες μου…
Τι να κάνω???
Ισως ακούγομαι τρελή…
υστερική…αλλά υποφέρω…
πώς να προετοιμαστώ???
πως να τον βοηθησω???
-τίποτα… να μην κάνετε…
μόνο το φάρμακο….
-μπορεί να πεθάνει ξαφνικά??
-ναι…
-δεν μπορώ να τον βοηθήσω??...
να έχω κάποια ένεση… κάποιο φάρμακο…
κάτι… να μου μάθετε να κάνω μαλάξεις?
θέλω κάτι να κάνω…
-μα… δεν είναι άμεσο…
-άρα προλαβαίνω…
-δεν υπάρχει κάτι…άλλο…
-θα με περνάτε για τρελή….
αλλά.. είναι ο σύντροφός μου…
-όχι… το έχω ξαναδεί….ξέρω…
-σκύλο… εσείς έχετε???
-όχι…
-άρα… δεν ξέρετε…
δεν μπορείτε καν να το διανοηθείτε…
-είχα τον πατέρα μου….άρρωστο με καρδιά….
-ναι… ίσως μετράει το ίδιο….

Αλλά πάλι….
είναι διαφορετικό

Γύρισα σπίτι
οδηγούσακαι τον είχα αγκαλιά
με κοιτούσε με απορία….
από ένα σημείοκαι μετά
δεν ήξερα αν υπέφερε ο ίδιος
ή αν απλά μου συμπαραστεκότανε
στο δράμα που ζούσα….
Ξέρω πως όσοι δεν έχετε ζωάκια
όσοι δεν έχετε σκυλάκια
δεν μπορείτε να με νιώσετε….
Ίσως κοροϊδεύετε

Για μας…. αυτά…. είναι η παρέα μας
η γλυκιά συντροφιά μας
Και όση χαρά μας έχουν δώσει….
τόσο πιο ανεπαρκείς αισθανόμαστε
ότανπρέπει να τα βοηθήσουμε….
και δεν ξέρουμε τον τρόπο

Λένε πως δεν υπάρχει τρόπος
αλλάμπορείς να μείνεις άπραγος
χωρίς να το παλέψεις???

Εγώ όχι
Κάθε που βήχει
ματώνω
αιμορραγώ ψυχικά
Κάθε που λαχανιάζει
υποφέρω
Σήμερα ο γιατρός μας έκοψε...
τις μεγάλες βόλτες στην παραλία...
που μας χαλαρώνανε...
και μας έβαλε να αλλάξουμε...
το kinky λουσάτο λουρί μας...
Το έβαλα στην τσάντα...
και μου ήρθαν στα μάτια δάκρυα...
αλλά δεν με είδε κανένας...

Μέρες έχω να κοιμηθώ κανονικά
Ξυπνάω το βράδυ
και τσεκάρω
αν αναπνέει
αν κτυπάει
η μεγάλη του καρδιά

Είναι τόσο πολύτιμος
και είμαι τόσο ανεπαρκής

που όταν κλαίω
έρχεται και με γλύφει….
και με κοιτά με τις ματάρες του
γιατί ακόμαο χαζός
πιστεύει σε μένα
ενώ εγώ...νιώθω
πως δεν θα τα καταφέρω

















27 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

με έκανες να νοιώσω ανεπαρκής. να σου αφήσω ένα σχόλιο. γιατί το έχω νοιώσει. όταν προσπαθείς να μην πονά. ακόμα και σε ένα απλό κρυολόγημα. όταν δεν μπορεί να σου μιλήσει πού πονά και πώς. και σε κοιτά στα μάτια. και ακουμπά το βλέμμα στο δικό σου. σαν να σου λέει πονώ μα δεν πονώ όταν αισθάνομαι στο χέρι σου στο κεφάλι μου. την αγκαλιά σου. σαν να σου λέει μην πονάς για να μην πονώ περισσότερο. σαν να σου λέει σε ευχαριστώ που είσαι εδώ. μαζί μου.

Green_revenger είπε...

Κάνε την απελπισία δύναμη.
Τα ίδια ακριβώς περνάω κι εγώ και το ξέρεις.
Υπάρχει ένα οξύμωρο σ'αυτές τις σχέσεις, το οποίο στην αρχή δεν το υπολογίζουμε : αυτές οι αγάπες έχουν ημερομηνία λήξης. Όπως και όλες οι αγάπες άλλωστε. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση η λήξη είναι προκαθορισμένη από τη φύση και όχι από μας.
Άντε κουράγιο.
Δυστυχώς υπάρχουν και χειρότερα
:-)

irlandos είπε...

......



......


Δεν σηκώνει σχόλια μια τέτοια ανάρτηση. Ή τουλάχιστον, εγώ δεν ξέρω τι να πω.

Θα πω μόνο ότι σε καταλαβαίνω

Φιλικά,
Ιρλανδός

manetarius είπε...

Όχι ρε πούστη μου..!

mamma είπε...

:(

Dimitris είπε...

κουράγιο...

demetrat είπε...

λυπάμαι που θα στο πω, αλλά μετά από τέσσερα χρόνια, εγώ ακόμα κλαίω όταν θυμάμαι το Σπίθα (http://miadomatadenferneitinanoixi.blogspot.com/2008/11/blog-post_07.html).
Και τον θυμάμαι συχνά.
Δεν έχει κορίτσι μου άλλο σ αυτά.
Και το χειρότερο;
Είναι πως δεν πολυμιλάς γιά την απώλεια, γιατί θα σε περάσουν γιά ζουρλή.Ευτυχώς που καταλαβαινόμαστε εδώ μέσα.
φιλιά και κουράγιο.

thamnos είπε...

Ο λόγος που αποφάσισα να μην ξαναζήσω με κατοικίδια είναι ακριβώς αυτός που σου συμβάνει.
Ισως ακουστώ κότα, αλλά δεν αντέχω απλά.
Περαστικά κ κουράγιο.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ποιός θα ΤΟΛΜΗΣΕΙ να κοροϊδέψει; Μόνο όποιος δεν μπορεί ν' αντιληφθεί τίς έννοιες ΑΓΑΠΗ-ΠΙΣΤΗ-ΑΦΟΣΙΩΣΗ-ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ-ΑΘΩΟΤΗΤΑ. Κ' όποιος δεν αναγνωρίζει τις έννοιες αυτές είναι κρετίνος.
Να σκέφτεσαι μόνο πως είναι ένας σκύλος ευτυχισμένος, γιατί είναι ένας σκύλος που πήρε σε αφθονία το μόνο που χρειάζεται: αγάπη!
Θα συμφωνήσω με τον Green. Αυτές οι σχέσεις πράγματι έχουν ημερομηνία λήξης. Προσπάθησε να το συνηθίσεις καλό μου. Το ξέρω ότι πονάει...

M είπε...

Στο Νησί η οικογένειά μου είχε πολλά γατιά και ήταν μεγάλος πόνος όταν χάναμε κάποιο, οπότε σε καταλαβαίνω... Είχαμε ένα γατί που ζούσε σε απόλυτη αρμονία με τον μπαμπά μου, πήγαινε μαζί του στη δουλειά, έτρωγε μόνο όταν έτρωγε αυτός, και επέστρεφε μαζί του σπίτι, όσο αργά και να ήταν - γατί-σκυλί... Οπότε ναι, χάνεις ένα φίλο, όχι ένα κατοικίδιο... Κουράγιο, τι άλλο να πω; θα συμφωνήσω ότι τουλάχιστον ο φίλος σου είναι ευτυχισμένος γιατί πήρε άφθονη αγάπη!

island είπε...

πάντα όταν δεν μπορείς να κάνεις κάτι νιώθεις ανεπαρκής. Το μόνο που θα σου πω να κάνεις είναι να το δεχτείς. Αυτό θα βοηθήσει και εσένα αλλά και την ψυχούλα δίπλα σου.

gregory είπε...

Ακου τα εγραψες τοσο τελεια τοσο ζωντανα που βουρκωσα ...εχασα μια περση απο γεραματα ..γμτο κλαιω τωρα...που με κοιταγε και μου ελεγε κανε κατι αφου εγω σε πιστευω οτι μου πης..απλα κουραγιο ...εγω εχω τον ρηνο μου τωρα ...αλλα μου την θυμισες
και με στεναχωρησες ..

wilma είπε...

Ειλικρινά δεν μπορείς να φανταστείς πόσο στεναχωρήθηκα για το σκυλάκι που περνά δύσκολες ώρες αλλά και για σένα που περνάς διπλά δύσκολα. Χάιδεψε το κανακεψέ το όσο μπορείς, πέρνα καλά μαζί του και δίνε του την αγάπη σου. Επειδή είχα σκύλο και έχει μείνει στην καρδιά μου ο ένας και μοναδικός σε καταλαβαίνω και σε νιώθω. Το μουδιασμα στα χέρια και η καρδιά που έχει σφιχτεί τόσο που δεν πάει άλλο, όλα τα θυμάμαι σαν τώρα.
Δεν ξέρω αν σε βοηθήσει, εγώ εκείνο το διάστημα επαναλάμβανα στον εαυτό μου "κάνω ότι καλύτερο μπορώ. κάνω ότι μπορώ για να είναι ευτυχισμένος και να μην υποφέρει."
Κι επειδή κι εσύ κάνεις ότι καλύτερο μπορείς, συνέχισε μεν να ψάχνεις πως μπορείς να τον βοηθησεις, αλλά μην ξεχνάς να περνάς καλά μαζί του. Αυτό είναι το καλύτερο φάρμακο που μπορεί να έχει. Και πάλι λυπάμαι όμως που δεν μπορώ να σε βοηθήσω να κάνω κάτι για το μικρό σου φίλο.

Green_revenger είπε...

Χαλαρώστε όλοι σας...
Μια χαρά θα είναι η λούγκρα σκύλος της τίτσερ μου λέμε!!
Τίτσερ άσε τους επικήδειους και πάμε γερά να σώσουμε τον λάκη γαβαλά των σαλονικών σκύλων!
Το ξέρεις πως ο δικός μου έχει καρκίνο αλλά είναι αριστεριστής-αντεξουσιαστής και το παλεύει και θα το παλεύει μέχρι τέλους.
Μην διαβάσω άλλον επικήδειο γιατί θα χακεράρω το μπλογκ και θα διαβάζετε μόνο συνταγές μεσσοποτάμιας μαγειρικής και ποίηση gay σουμερίων ποιητών.
Τέλος!

ATHENA είπε...

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΝΟΙΩΘΩ, ΕΓΩ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΡΘΗ Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ (ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ 8 ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΜΑΖΕΨΑ ΕΝΗΛΙΚΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΡΟΜΟ) ΚΑΙ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΠΑΝΙΚΟΣ!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ!

Masterpcm είπε...

Σε κατανοώ, δεν μπορώ να σου πώ τίποτα άλλο...

Matrix είπε...

Να το παλέψετε μαζί, μπορεί και να τα καταφέρει.

Έχουν πολύ δύναμη αυτά.

Ανώνυμος είπε...

να του τραγουδας και να τον χαλαρωνεις και να τον αγαπας ακομα πιο πολυ, να μη σε νιωθει να ανησυχεις.
του στελνω ενα φιλι και τη θετικη
μου σκεψη αγνωστε φιλε σκυλε !

marios είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
marios είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
κοκκινη κισσα είπε...

ακανόνιστη,
σε νοιώθω.
ας είναι περαστικά,..
φιλιά στο μικρό,καλή δυναμη

marios είπε...

Αντε βρε Μαρια κανεις ετσι για ενα κοπροσκυλο....
....
....
ειπα να σου αλλαξω την λυπη σε θυμο για να ξεδωσεις....
επιασε?

Ανώνυμος είπε...

Κουράγιο...

TeddyBoy είπε...

Κανόνι σε καταλαβαίνω γιατί το πέρασα πριν από πολλά χρόνια. Γιαυτό και δεν ξαναείχα κατοικίδιο από τότε.

Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Βάλε στο mixer της συμβουλές της Βίλμας και του Green 5:27, πρόσθεσε και μια πρέζα αυτοσχεδιασμού και όλα θα πάνε όσο καλά είναι δυνατό να πάνε.

Ο άλλος είπε...

Ανεπαρκής ε; Πάντα είμαστε στην αγάπη και το καταλαβαίνουμε με την πιθανότητα της απώλειας. Και στα ζώα

korinoskilo είπε...

συμφωνω με τον γκριν.... το σκυλι ειναι ζωντανο και εσυ η αδυναμια του.... μην το κανεις να στεναχωριετε επιδη στεναχωριεσε.....

δεν συμφωνω με την νοοτροπια.... δεν περνω αλλο κατοικιδιο για να μην ξαναπληγω8ω.... πολλη εγωιστικο βρε παιδια...
οταν περνουμε ενα ζωακι ξερουμε τι 8α συμβει.
μεσα απο αυτα πολλες φορες μαθαινουμε και μας μαθαινουν πολλα...
αν και μου ξυπνησες τον εφιαλτη μου γιατι η κορινα ειναι 9 τωρα ...
τεςπα πολλα ειπα
καλημερα

eleni είπε...

Εύχομαι περαστικά και καλή δύναμη. Φέτος πέθανε το σκυλάκι της αδερφής μου - στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, έκλεγα ρε γαμώτη μου, ήταν "μέλος" της οικογένειας. Στην αδερφή μου δε το 'χουμε πει ακόμη (δίνει εξετάσεις και φοβόμαστε όλοι την αντίδραση της), της είπαμε ότι το πήρε ένας φίλος για να το ζευγαρώσει. Τώρα που το θυμάμαι κλαίω. Δένεσαι και τα αγαπάς τα άτιμα. Κουράγιο....