Μέσα σε έναν απόλυτο πανικό....
τρέξιμο και γαμω-πράσινη ανασφάλεια.....
έρχεται ένα μήνυμα...
γλυκό.....
μελωδικό....
που με έκανε να δακρύσω...
(αν και το έκρυψα καλά...)
και βγήκε ήλιος....
Γιαννιώ μου.....
Σε ευχαριστώ.....
Τρίτη 20 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
η φωτογραφία είναι απίστευτη...
Τι υπέροχο τραγούδι.
Ο ήλιος πάντα να σου χαμογελάει και να σε ζεσταίνει.
@Aerostatik...
ναι...δεν έχω αλλάξει καθόλου....
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
@Οurbax....
ναι...είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!
σαν τον αδερφό μουυυυυυυυυυ...
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Τελικά, όσο κι αν φωνάζεις κι αν τα παίρνεις στο κρανίο, είσαι ένα ζυμαράκι!!!
Κι εσύ!
;-)
....ακανόνιστον.....
:-)))
αααχχχχ με έλιωσες φιλιά πολλά στέλνω.
Τι γλυκό ... και πόσο τρυφερό!
(Αχ! μπορώ να έχω ελπίδες για τα παιδιά μου τελικά...)
Ine kapies fores pu taftizese toso poli me kapia tragudia kai eki pu den to perimenis ginonte ta agapimena su giati efxese na ta ixes grapsi esi
Και δε μου λες....
Είναι κι αδελφός σου παπαρολόγος σαν εσένα, η μόνο εσύ τόσο όμορφη όσο κι εκείνος; :))))))))
Φιλιά πολλά
γαμώτο μου , εσύ δεν είσαι ακανόνιστη , μια χαρά κανονική είσαι με ...και με ...και με ...
Τ΄αγγλικά μου δεν είναι καλά , αλλά εκείνο με τον ήλιο τόπιασα :)))
Μακάρι να σου χαμογελάει έτσι ο ήλιος και νάναι πάντα έτσι φωτειν΄ςο και ζεστός :))))
Ε, όχι!!!!!! Οι χαοτικές συμπτώσεις; Μπα, μάλλον όχι. Μάλλον η Θεσσαλονίκη και η κοντινή ηλικία.
Μόλις είδα τη φωτογραφία είπα "Φωτό Αστόρια". Κοινώς έχω μια παρόμοια σειρά επιχρωματισμένων φωτογραφιών στο ίδιο στιλ....
Δημοσίευση σχολίου