Les corbeaux brûlés...

de Eric ALLARD

*

*

Et si le désir se consumait jusqu’au bout.
Cendres pour la terre et fumées pour le ciel.
Les ailes chargées de souffles.
Les pattes ancrées dans un charnier.
Avec les brûlures qui ravivent les anciennes morsures du feu
et la peau dont on peine à ranimer les senteurs,
même bénie, même aspergée d’eau de mer.
Et les caresses désormais absentes sous les doigts,
et le vent des images emporté dans le grand brasier éteint du passé.
Tout coule pour déformer ce qu’on a vu droit, plein, dense,
ce qu’on a modelé de nos mains
et respiré comme la fleur immortelle de l’instant.
En se défaisant des corps par les flammes,
ne garantissons-nous pas l’avenir du verbe ?
De foyers de fables.

Des mots-étincelles pour une dernière flambée des souvenirs...

*

*

Τα καμένα κοράκια…

Και αν η επιθυμία καταναλωνόταν ως το τέλος?
Στάχτες στην γη και καπνός στον ουρανό…
Τα φτερά φορτωμένα ξεφυσήματα….
Οι πατούσες καρφωμένες σε έναν τάφο ομαδικό ….
Με καψίματα αναβιώνει το αρχαίο δάγκωμα της πυρκαγιάς…
και του δέρματος τις μυρωδιές αγωνιζόμαστε να θυμηθούμε ….
είτε ευλογημένο, είτε ραντισμένο με θαλασσινό νερό…
Και τα χάδια που λείπουν κάτω από τα δάκτυλα…
και η αύρα των εικόνων που παρασύρονται….
στο μεγάλο σβησμένο καμίνι του χθες…
Όλα ρέουν να παραμορφώσουν…
το κάποτε σωστό, πλήρες , έντονο…
που από τα χέρια μας δημιουργήθηκε…
και ανάσα μας έδωσε σαν το αθάνατο λουλούδι της στιγμής….
Καταστρέφοντας τα κορμιά μέσα στις φλόγες…
δεν εγγυούμαστε το μέλλον της δράσης?
Εστίες μύθων….
Λέξεις- σπινθήρες για μια τελευταία αναλαμπή των αναμνήσεων…

.

.

Υ.Γ. συγνώμη για την ακανόνιστη μετάφραση….μα ήθελα πολύ να το μοιραστώ….

πληροφορίες για το ποίημα θα βρείτε ΕΔΩ!
.

.

.