Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

Η ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ ΩΔΗ




Τίποτα .Δε θέλω τίποτα
Το ξαναείπα πως δε θέλω τίποτα
Μη με ζαλίζετε με συμπεράσματα!
Το μοναδικό συμπέρασμα είναι ο θάνατος.

Μη με σκοτίζετε με αισθητικές!
Μη μου μιλάτε για ηθική!
Πάρτε από δω τη μεταφυσική!

Μη μου εκθειάζετε τέλεια συστήματα,μη μου απαριθμείτε τις κατακτήσεις
Των επιστημών ,των τεχνών ,του σύγχρονου πολιτισμού!

Τι κακό έκανα εγώ σε όλους τους θεούς;

Αν κατέχετε την αλήθεια, κρατείστε την!
Είμαι τεχνικός ,αλλά η τεχνική μου αφορά μόνο την τεχνική,πέραν αυτού είμαι τρελός,δικαίωμά μου .


Δικαίωμά μου ,μ’ακούτε ;
Μη με πρήζετε, για τ’ όνομα του Θεού!
Με θέλατε παντρεμένο,ματαιόδοξο,καθημερινό και φορολογήσιμο ;
Με θέλατε το αντίθετό του, το αντίθετο του οτιδήποτε;
Αν ήμουν άλλος θα σας έκανα το χατίρι.
Αλλά τέτοιος που είμαι πάρτε το απόφαση!

Πηγαίνετε στο διάβολο χωρίς εμένα,

Ή αφήστε με να πάω μοναχός μου στο διάβολο!
Γιατί θα πρέπει να πάμε παρέα;
Μη με πιάνετε απ’ το μπράτσο!
Δε μου αρέσει να με πιάνουν απ’ το μπράτσο .Θέλω να είμαι μόνος.
Το ξαναείπα πως είμαι μόνος,μόνος!
Αχ τι μπελάς και αυτός να με θέλουν κι εμένα μαζί τους
....

Τίποτα δε μου δίνετε ,τίποτα δε μου παίρνετε,δεν είστε τίποτα που να αισθάνομαι.
Αφήστε με ήσυχο! Δεν θ’ αργήσω,εγώ ποτέ δεν αργώ...
Και όσο αργεί η Άβυσσος και η Σιωπή θέλω να είμαι μόνος.



ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ
Απ’ το «Η θαλασσινή ωδή» και άλλα ποιήματα


Μετ. Μαρία Παπαδήμα.

8 σχόλια:

skoinovatis είπε...

Κι είναι τότε, την ώρα που σφύζει η ζωή, που το όνειρο ξετυλίγει τον μεγαλόπρεπο κινηματογράφο του. Κατεβαίνω μια ανύπαρκτη οδό της Κάτω Πόλης, και η πραγματικότητα ζώων που δεν υπάρχουν, μου τυλίγει τρυφερά το μέτωπο μ' ένα άσπρο μαντίλι ψεύτικων αναμνήσεων. Είμαι θαλασσοπόρος στις άγνωστες θάλασσες του εαυτού μου. Έφυγα νικητής από παντού όπου δεν πήγα. Κι είναι μια νέα αύρα, αυτή η υπνηλία που μέσα της προχωρώ, γερμένος μπροστά σε μια πορεία προς το αδύνατο.
Ο καθένας έχει το δικό του αλκοόλ. Το γεγονός της ύπαρξής μου μου προσφέρει αρκετές δόσεις αλκοόλ. Μεθυσμένος από αισθήσεις, περιπλανιέμαι βαδίζοντας ίσια μπροστά μου. Αν δεν είναι η ώρα, πηγαίνω μέχρι το ποτάμι, να δω το ποτάμι, σαν όλους τους άλλους. Είμαι ίδιος μ' αυτούς. Και πίσω από όλα αυτά, ο ουρανός μου, όπου το άστρο μου ακτινοβολεί κρυφά στο δικό μου άπειρο.

Την Καλημέρα μου, πολύ καλή η επιλογή τραγουδιών!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ποιός σου είπε να αναπαράγεις το μέσα μου?
Ποιός σου το είπε πως περπατώ στην κόψη της μοναξιάς?
Πες σ' όλους αυτούς που κοιτάζουν παράξενα προς τους λόφους , πως το βλέμμα τους δεν είναι συντροφιά , μα μαχαιριά στην πλάτη μου.
Ακανόνιστη που είναι η ζωή!!!

aerostatik είπε...

χαίρομαι που σε ανακάλυψα...

aKanonisti είπε...

Είχα ένα δύσκολο Σαββατοκύριακο συντροφιά με τον Πεσσόα...
Λίγο η θάλασσα....
Λίγο το αλκοόλ...
Λίγο η αίσθηση πως ¨το έχουν νιώσει και άλλοι"...

Και η εβδομάδα ξαναρχίζει....

Σας ευχαριστώ για τα σχόλια και την επίσκεψη...
και θα σας γράψω ενα ακόμα απόσπασμα απο τον Πεσσόα...
(απο το βιβλίο της Ανησυχίας,2ος τόμος-Μετάφραση Μαρία Παπαδήμα, εκδόσεις Εξάντας)
Ειναι κάτι που διάβασα..και δεν ξέρω γιατί...αλλα..από εκείνη την στιγμή....γυρίζει συνέχεια μέσα μου...

Ω νύχτα, όπου τα άστρα ψεύδονται με το φως τους, ω νύχτα, μοναδικό πράγμα στο μέγεθος του Σύμπαντος, κάνε με να γίνω, ψυχή τε και σώματι, μέρος του σώματος σου, για να χαθώ, απόλυτο έρεβος, και να γίνω νύχτα και εγώ, χωρίς όνειρα που να είναι αστέρια μέσα μου, ούτε ήλιο που η προσδοκία του φωτίζει από το μέλλον.

Ελπίζω να το απολαύσετε και εσείς..
και ας μην είναι σαν αισιόδοξα στιχάκια που συνηθίζουμε να άκουμε στην αρχή....της εβδομάδας... ή της εποχής...

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Η νύχτα έχει τον δικό της τρόπο να είναι αισιόδοξη.
Γι' αυτό χάνομαι μέσα της.
Γι' αυτό την αγαπώ.
Καλή εβδομάδα ΑρχιΤεκΤόνισσα.

κοκκινη κισσα είπε...

Τι υπέροχη αυτή η φυλή τών ανθρώπων που ζούν σαν τα σκυλιά,
Εξω από κάθε σύστημα ηθικής.
Γι αυτούς καμιά θρησκεία δέν ιδρύθηκε,
Καμιά τέχνη δέν δημιουργήθηκε,
Καμιά πολιτική δέν καταστρώθηκε!
Πόσο σας αγαπώ,όλους σας,επειδή είστε έτσι όπως είστε.
ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ (Πίσω από τίς Μάσκες).

καλό απόγευμα!!

Ένας εκ των Δυο! είπε...

Όσα δεν μου δώσατε σας ειστρέφω.
Σημείο μέθεξης...
ή στροφής.

Χρυσούλα Βακιρτζή

Την καλησπέρα μου :)

Ανώνυμος είπε...

Χώρια από μας ο Πλάτωνας. Την ψυχή μου δεν θέλω να την δώ να γυρίζει θέλω να την βλέπω να διαλύετε από το δικό μου χέρι.Οι πόλεις μικρά παράθυρα να προβάλλουν οι ποντικοουρές, ποντικουπόλεις.Το αλκοόλ μποτίλια της θάλασσας. Γι αυτό ζώ στη Σαλονίκη.Δεν είμαι ίδιος με κανέναν είμαι μοναχός μου. Γελοιοποιημένος από όλους ψάχνω το χρησμό να αφήσω το αίμα μου.