Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

χωρίς κανόνα....

είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει.......

είμαι ένα στρώμα από φύλλα πεταμένα........

και αυτό το κίτρινο το χρώμα που με βάζει............

κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα...........

θα πλανηθώ μες τις πτυχές του δέρματος σου.........

θα ακολουθώ κάθε τυχαία χαρακή του........

και όπου με βγάλει θα φωλιάσω τον χειμώνα...........

χωρίς κανόνα.........

είμαι μια δύναμη θλιμμένη και το ξέρω.........


όμως δεν ξέρω τι ζημιά μπορώ να κάνω...........

ζεις σε έναν πόλεμο που τρώει τα σωθικά μου...........

που όμως κάποτε θα φάει και εμένα.......

στην μυρωδιά σου θα μεθάω και θα χάνομαι.......

μόνο το χνώτο της πνοής σου θα αισθάνομαι........

και έτσι ζεστά θα τον περάσω τον χειμώνα.......

χωρίς κανόνα........

είμαι ένα πλάκωμα, μια βάση για πυραύλους........


είμαι ένας πύραυλος που ανέτρεψε την βάση...........

και αυτή η θλίψη μου που δεν μιλάει στους άλλους..........

στα αστέρια βιάζεται μονάχη της να φτάσει..........

που θα με πάνε αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω........

μα αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω.......

σε αυτό το έγκλημα κουρνιάζω τον χειμώνα..........

χωρίς κανόνα.........


http://www.youtube.com/watch?v=NAxmCDbz9-E

3 σχόλια:

Utopia είπε...

που θα με πάνε αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω...

ΤΟ ΓΛΥΚΥΤΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ
Εσύ τραβάς τον δικό σου δρόμο
κι εγώ επίσης θα τραβήξω τον δικό σου
.

L.COHEN/BOOK OF LONGING

Αχ,αυτοί οι δρόμοι!
Πολύ ωραίο το τραγούδι-δεν το΄ξερα!

Καλό βράδυ!...-))))

aKanonisti είπε...

Εγω λεω να προσπαθησω να βρω παραδρομο, ουτοπια... :-)))
οχι τιποτα αλλο...για να ειναι καλο το βραδυ...χαχαχαχαχα

Giousurum είπε...

Ean po "poly kali epilogi.klp" tha einai entelos xeneroto. Opote:

Kairo eixa na to akouso, kai pote den to eixa dei se videaki.

Kalo vrady.