Δυνατές οι αλυσίδες…σαν την ορμή…
που πάντα σε τραβούσε…
τόσο κοντά...
μα πιο μακριά…
από την αγκαλιά μου...
.
Η θάλασσα ανέντιμα προσέφερε…
ουτοπίες και σειρήνες…
όνειρα ανυπόταχτα…
ανεύφικτης ελευθερίας…
για να μας κερδίσει…
ή να σε αποπλανήσει…
Και το λιμάνι ποτέ δε φάνταζε…
σαν το ενδεδειγμένο τέλος...
θλιμμένο σαν τις ομίχλες του…
θαμμένο στην υγρασία...
Για μια στιγμή όμως…
μες τη βροχή…
απρόσμενα ήρθε η ηρεμία…
…τόσο ήσυχη…
τόσο λιτή…
σαν τίποτα νη μην μας λείπει…
αντέστρεψε τη θλίψη…
σε βουβή γιορτή …
Η θάλασσα ανέντιμα προσέφερε…
ουτοπίες και σειρήνες…
όνειρα ανυπόταχτα…
ανεύφικτης ελευθερίας…
για να μας κερδίσει…
ή να σε αποπλανήσει…
Και το λιμάνι ποτέ δε φάνταζε…
σαν το ενδεδειγμένο τέλος...
θλιμμένο σαν τις ομίχλες του…
θαμμένο στην υγρασία...
Για μια στιγμή όμως…
μες τη βροχή…
απρόσμενα ήρθε η ηρεμία…
…τόσο ήσυχη…
τόσο λιτή…
σαν τίποτα νη μην μας λείπει…
αντέστρεψε τη θλίψη…
σε βουβή γιορτή …
χοή κρυφά συγκινημένη...
.
του τιμημένου κάματου…
της ατελούς μας εκστρατείας…
8 σχόλια:
το μόνο που μπορώ να προσφέρω είναι ενα ριζότο βρε φιλενάδα ...τα υπόλοιπα μπλοκέ τα έκανε η ρημάδα η ζωή...φιλιααααα
για μια στιγμη μες τη βροχη ερχεται παντα η ηρεμια,γεματη υγρασια..
Καλημέρααααααααα ,
εγώ βλέποντας τις αλυσίδες , συνειρμικά , σκέφτομαι άλλα πράγματα , πιό πεζά , πιό καθημερινά , πιό επίγεια .
Αλλά , δεν τα "λέω" , θα μείνω στις γραμμές σου και πιστός θαυμαστής των φωτογραφικών σου εικόνων !!!!
σ.σ.: αλλά ήθελα κι άλλες , πειράζει ;
Χωρίς λόγια.
ωραίο.
Η ποίησή σου είναι κάτι το εξαιρετικό... Αλλά και οι εικόνες που την συνοδεύουν έξοχες και απαραίτητο συμπλήρωμα... Μένω πάντα άφωνος και προβληματισμένος... Και σχεδόν πάντα βρίσκω κομμάτια από μένα μέσα της...
!
Κοίτα... Με άγγιξες αλλά δε λέω άλλα. Εντάξει;
Τις εικόνες σου τις βρίσκω όμορφες, αλλά για να σου πω την αλήθεια, αντέγραψα τους στίχους στο χαρτί και τους διάβασα χωρίς να βλέπω τις εικόνες. Το προτιμώ έτσι...
εδω τρολλαρουμε; ; ;
:)
Δημοσίευση σχολίου