Ζωή και θάνατος…
απελπισία ή ελπίδα…
ανεξάντλητα προσωρινά…
Αδυνατότητα δύναμης…
ματαιότητα άμυνας…
όλα κρίνονται στο τυχαίο…
απελπισία ή ελπίδα…
ανεξάντλητα προσωρινά…
Αδυνατότητα δύναμης…
ματαιότητα άμυνας…
όλα κρίνονται στο τυχαίο…
Φυσούσε δυνατά όλη μέρα σήμερα…
τόσο που ίσως θα μας έπαιρνε μακριά…
Ακούστηκε ένας δυνατός κρότος…
και φοβηθήκαμε…
Βγήκαμε ανέτοιμοι στο μπαλκόνι….
και αντικρίσαμε…
μία πεσμένη χελιδονοφωλιά….
Πέντε μικρά χελιδονάκια….
έκθετα στο παγωμένο μάρμαρο…
της βίαιης έξωσης σ’ έναν εξώστη…
τόσο που ίσως θα μας έπαιρνε μακριά…
Ακούστηκε ένας δυνατός κρότος…
και φοβηθήκαμε…
Βγήκαμε ανέτοιμοι στο μπαλκόνι….
και αντικρίσαμε…
μία πεσμένη χελιδονοφωλιά….
Πέντε μικρά χελιδονάκια….
έκθετα στο παγωμένο μάρμαρο…
της βίαιης έξωσης σ’ έναν εξώστη…
Το ένα σκοτώθηκε από την πτώση….
το άλλο πέθανε λίγο μετά…
Η μάνα τους πετούσε απελπισμένη στον αέρα…
έψαχνε τη διαιώνιση της χαράς…
Τα πήρα στο χέρι μου χωρίς να δειλιάσω...
σίγουρα και τρυφερά…
Ήθελα να της τα επιστρέψω…
όμως ήταν πολύ αργά…
Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ τον Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ ,
το άλλο πέθανε λίγο μετά…
Η μάνα τους πετούσε απελπισμένη στον αέρα…
έψαχνε τη διαιώνιση της χαράς…
Τα πήρα στο χέρι μου χωρίς να δειλιάσω...
σίγουρα και τρυφερά…
Ήθελα να της τα επιστρέψω…
όμως ήταν πολύ αργά…
Μέχρι αύριο…
Αύριο αν επιζήσουν…
θα τους φτιάξω μία μικρή φωλιά…
και θα τα επιστρέψω στο τυχαίο…
στον άνεμο που δεν σταμάτησε να φυσά…
Ίσως κάποτε να παρασύρει…
τα υπό διαμόρφωση φτερά…
Αύριο αν επιζήσουν…
θα τους φτιάξω μία μικρή φωλιά…
και θα τα επιστρέψω στο τυχαίο…
στον άνεμο που δεν σταμάτησε να φυσά…
Ίσως κάποτε να παρασύρει…
τα υπό διαμόρφωση φτερά…
Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ τον Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ ,
και τον κ.Σπύρο Ψύχα για την βοήθεια και τις οδηγίες τους….
19 σχόλια:
Σ΄αγαπάω που τ΄αγαπάς, μ' αγαπούν που σ' αγαπάω.
Γ... την ατυχια τους γ..., ξερεις τι κ...κουνουπα θα ετρωγαν ετσι και μεγαλωναν, γραψε αν τα ''καταφερει'' κανενα τους.
Σαν τα μωρά στη θερμοκοιτίδα...
Να δω την φωλιά τους θέλω!!
Με συγκίνησες...
Περιμένουν όπως και εμείς το αύριο.
Καλημέρα.
στέλνω ριζοτο-ριζόγαλο για σένα και καναβούρι κρέμα για τα μωρά.:-)))
Μην κοιτάς που είναι τα ματάκια τους κλειστά. Μια χαρά είναι, μόνο τυφλωμένα απ΄τα χρώματα της χαρτοπετσέτας. Με άσπρη δοκίμασες;
Μπράβο ρε παπαρολόγε.
Φιλί σου και Φιλί τους
Έχουν καλή πρόγνωση τα χελιδόνια, ο καθένας μπορεί να τα φροντίσει και να τα μεγαλώσει..Σου έδωσαν οδηγίες τί να τα ταϊσεις και πως; Επειδή πολύ φοβάμαι πώς δεν θα αντέξουν σε μια πήλινη φωλιά χωρίς τη μάνα τους...
Δεν προσφέρθηκαν να τα πάρουν;
καλή τους τύχη ............
αλλά μη φοβάσαι. θα επιστρέψουν.
κι ο άνεμος θα επιστρέψει :)
Είναι άτυχα που έπεσε η φωλιά τους από τον αέρα, τυχερά όμως που τα βρήκες εσύ και τα βοηθάς να επιβιώσουν.
Μακάρι να τα καταφέρουν.
Δυστυχώς ακόμα δύο πεθάνανε...
Τα πήρα το πρωι στη δουλειά...
και περίμενα εναν επιπλοποιό να μου φτιάξει μία φωλιά...
Ομως φυσάει πάρα πολύ εδώ..και η μητέρα τους έχει εξαφανιστεί...
Ο επιπλοποιός με έριξε.... αλλα είχα εναλλακτική φωλιά...άμα φαινόταν η μάνα....
Δεν βλέπω να έχουμε καλό τέλος....
Δυστυχώς.....
σου στέλνω χίλια φιλιά :)
αλέκος
αχ. τουλάχιστον προσπάθησες. και προσπαθείς.
ακόμα θυμάμαι μία σκηνή στην αυλή γατί να αρπάζει ένα μικρό κοτσύφι που μάθαινε να πετά και είχε πέσει στην δίπλα αυλή και στο δευτερόλεπτο το κυνηγήσανε όλα τα κοτσύφια του δέντρου με κάτι απίστευτες κραυγές.
φιλιά σου πολλά!
δυστυχώς είναι πολύ μικρά για να αντεπεξέλθουν. Μπράβο σου όμως που προσπάθησες.
μακάρι να επιζήσουν,..και εμείς εδώ στο νησί μια παρέα συνάδελφοι περιθάλπουμε μέρες τώρα τέσσερα σπουργιτάκια που εριξε ο αέρας απ το δέντρο!!δύσκολο να τα καταφέρουν πάντως..
Πικρή και όμορφη ανάρτηση... Στην αρχή χάρηκα, μετά όμως τα νέα στα σχόλια... Έζησε κανένα;
Bravo akano!! Εύχομαι να πάνε όλα καλά!! Να μας δίνεις τα νέα τους!!
(και στενοχωρήθηκα και συγκινήθηκα)
Φιλιά!!
Καλημέρα...
ΙΑΤΡΙΚΟ ΧΕΛΙΔΟΝΟΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ:
Χθες στις 5.15 ήρθε η φωλιά...
αλλά ακόμα φυσάει δυνατά...
Το βράδυ μας πέθανε ακόμα ένα χελιδονάκι... και έτσι έχουμε μόνο ένα...
Το θετικό στιχείο είναι πως είδα δύο χελιδόνια να κάνουν βόλτες πολυ κοντα στο μπαλκόνι μου... οπότε...άμα κόψει ο αέρας θα βγάλω λίγο έξω το μικρούτσικο...να το ακούσουν τουλάχιστον οι γονείς του...
Ελπίζω πως άμα το ακούσουν...θα γυρίσουν όταν σταματήσει ο γαμω-αέρας (μιλάμε για 7 μποφόρ..ίσως και παραπάνω!) και θα το βάλω στη φωλιά....
Ως τότε τρώει βρασμένο κρόκο(!!)... και δυναμώνει...
από ένα άτυχο κοτόπουλο...
:-))
Μα πού μένεις πια;
Τόσος αέρας...
Τέλος πάντων, επειδή σημασία έχει και το πού πέφτεις, αυτά καλοπέσανε, έστω κι αν δεν πήγαν, τελικά, καλά τα πράγματα.
Εύχομαι τα καλύτερα για το ένα και μοναδικό, που έχει επιζήσει...
:-(
μακάρι να ζήσει. το πρώτο ακανόνιστο χελιδονομωρό. το φαντάζομαι σε πορείες να κουτσουλάει μπάτσους
Δημοσίευση σχολίου