Αυτοκριτική....μέρος 1ο....

-Θέλω να γράψω ένα ποστ για την αλλοίωση της ψηφοφορίας….
-Όχι….. γράψε … για κάτι που ξέρεις καλύτερα….
Η πολιτική δεν είναι το φόρτε σου…Μιλάς σαν πολιτικός….
Δεν ξέρεις από πολιτική….
-Μα τι ξέρω????
-Να βλέπεις… να περιγράφεις… να μιλάς….
- Για ποιο θέμα???
-Γιατί θες????…Τι ξέρεις καλά????

Και έτσι άρχισαν τα δύσκολα…Τι ξέρω καλά????

Θυμήθηκα μία συζήτηση με έναν λατρεμένο φίλο….
στο αντιρατσιστικό, φέτος τον…δεν θυμάμαι μήνα…
δεν τα έχω καλά με τον χρόνο…..
Καθισμένοι…στο γκαζόν….
προβληματισμένοι…κουρασμένοι…τσακισμένοι…
από το ανεκπλήρωτο...
να ψάχνουμε τι θα μας ευχαριστούσε….
-Πρέπει να γίνεις πιο κάθετη….
Να μην αναλώνεσαι…. οριζόντια…
Η ουσία είναι στο βάθος….
-Ποιο βάθος βρε μουρλαμένε???
-Διάλεξε τι σε ενθουσιάζει…και άρχισε να σκάβεις….
Μην μοιράζεσαι…..
-Μα είμαι πολυσυλλεκτική…. με ξέρεις τόσα χρόνια…
είμαι βουλιμική… τα θέλω όλα…
-Όλα δεν μπορείς να τα έχεις… διάλεξε…
για να μην είσαι σαχλή….
-Είμαι σαχλή….
-Δεν είσαι… είσαι αγαθή….
Με κουράζεις…γαμώ τον μπελά σου….
-Καλά κάνω… σε κουράζω…
γιατί είσαι φίλος μου….και με αγαπάς..
παρόλο που πάντα με βρίζεις ..και δεν με αντέχεις…
- Διάβασα ένα άρθρο.. για την Τελόγλου…
Εχεις πάει στο Τελόγλειο ε???
Μου είχες πρήξει τα αρχίδια με την έκθεση του Πικάσο…
Μάθε για αυτήν… και κάνε τα ίδια….
-Αυτή μοιράστηκε ένα πάθος… με τον έρωτα της…
-Μη τα γαμάς όλα….
Πάντα… ότι κουβέντα κάνουμε... εκεί καταλήγει…
στο σεξ και στο πάθος…
-Μα αυτό δεν είναι το παν???
-Είσαι τελικά χαζή….. Τζάμπα ήρθα ως εδώ…
-Αλλά σε αγαπώ…και με αγαπάς…
και είμαι η καλύτερη σου φίλη…
Χαχαχαχαχαχα
-Δεν έχω πολλούς φίλους… ή φίλες….
για αυτό είσαι η καλύτερη…
-Γαμιέσαι… αλλά…
δεν θα με καταφέρεις να θυμώσω….
-Το ξέρω… μαζί σου….
ποτέ δεν καταφέρνω τίποτα…

Τι ξέρω λοιπόν καλά???
Δεν ξέρω….
Ίσως να καταστρέφω….
ίσως να προδίδω την πίστη των ατόμων που πιστεύουν σε μένα…
Χμ….
ίσως τελικά να ξέρω πώς να δημιουργώ
και να καταστρέφω την ψευδαίσθηση των μεγάλων προσδοκιών…
Η ουσία??? Ποια είναι???
Τι λείπει???
Δεν ξέρω…..

-Υποσχέσου μου πως δεν σταματήσεις να μου μιλάς…
-Εσείς θα σταματήσετε.. θα σας κουράσω…
-Όχι… δεν είναι αλήθεια….
-Είναι… μετά από λίγο καιρό…
πάντα αυτό συμβαίνει… και το καταλαβαίνω…
Είμαι κουραστική… σχεδόν εξαντλητική…
-Θα δούμε…
-Ναι… θα το δούμε…
αλλά δεν με πειράζει….σας είπα…
το καταλαβαίνω… και εγώ με κουράζω…
Αλλά να θυμάστε… πάντα.....

θα σας συγχωρήσω και θα σας αγαπάω…