Ενα εικονικό τοστ....

Σήμερα δεν θα γράψω νέο ποστ…
Αποφάσισα να σας κάνω ένα τόστ…..

Πρώτα θα φτιάξω το ψωμάκι….

Το νερό θα είναι από ένα βαθύ πέτρινο πηγάδι…
Το σιτάρι θα μαζέψω από τα ταραγμένα χωράφια του Van Gogh
παρέα με τα κοράκια…

και θα το αλέσω στους νερόμυλους
που με ταξίδεψαν τα Όνειρα του Κουροσάβα...

Το αλάτι θα έρθει από μια κρυφή αλυκή …
της πιο ψηλής κορφής των Ιμαλάϊων…

Η προζύμη θα ζυμωθεί τρεις νύκτες μοναξιάς…
και θα φουσκώσει με μέλι από θυμάρι…

Θα το ψήσω σε φούρνο με ξύλα…
που θα κοπούν από το δάσος του Cézanne

Όταν ψηθεί το ψωμί…
Θα κόψω δύο τέλεια τετράγωνες φέτες....
Θα τις αλείψω με βούτυρο…του Antoine Vollon

και απάνω τους θα στύψω ντοματίνια Σαντορίνης.....

θα ψιλοκόψω λίγο φρέσκο βασιλικό…
από την γλάστρα στον κήπο μου….
λίγο αλατοπίπερο….

και θα τις σκεπάσω με γραβιέρα Κρήτης…
από τα Ανώγια….

και στο κέντρο θα βάλω εκλεκτό καπνιστό ζαμπόν...
κομμένο σε φέτες τριών χιλιοστών….
φτιαγμένο από τον Josep Maria Sert i Badia …

Και θα το βάλω να ψηθεί… σε μέτρια φωτιά....
τόσο όσο να γίνει τραγανό το εξωτερικό…
και να ενωθεί μαγικά το εσωτερικό....

Καλή όρεξη… λοιπόν….