You, Darkness...

 

You, darkness, that I come from...

 I love you more than all the fires
that fence in the world...

 for the fire makes a circle of light for everyone

 and then no one outside learns of you...

 But the darkness pulls in everything-
shapes and fires, animals and myself ...

 how easily it gathers them! -
powers and people-

 and it is possible

a great presence is moving near me...

 I have faith in nights...

 Rainer Maria Rilke

 Οι φωτογραφίες είναι από μαγικά...

 μυστήρια πλάσματα του βυθού της Λευκής Θάλασσας...

που φωτογραφήθηκαν για πρώτη φορά από τον

Alexander Semenov(κλικ!)

 

Το ποίημα δυστυχώς...

 δεν μπόρεσα να το βρω σε καλή ελληνική μετάφραση...

οπότε το έβαλα στην αγγλική... 

που το πρωτοδιάβασα...

Για όσους ξέρουν γερμανικά ιδού (κλικ!) το πρωτότυπον...

Υ.Γ. Αν νομίζετε πως ...

δεν είναι πολιτική η παρούσα ανάρτηση... 

είσαστε βαθειάαααα νυκτωμένοι!!!!

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Μια εφηβεία που πέθανε...

Μία παράξενη μελωδία σηματοδότησε…

το τέλος της παιδικής μου ηλικίας…

Μία απίστευτη γυναικεία φωνή…

που ακούγονταν λαθραία από την ντισκοτέκ…

κάτω από το φροντιστήριο αγγλικών…

Υποσχότανε ξεδιάντροπα…

 όλα τα δώρα της εφηβείας και του μέλλοντος…

<object width="420" height="315"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/h1ArZEFwRsY?version=3&amp;hl=el_GR&amp;rel=0">

Και μετά…

ήρθαν οι πρώτοι έρωτες…

και τα πρώτα νυκτοπερπατήματα…

Μαλλί φουσκωμένο…

σιδερωμένος ταφτάς και βάτες…

μπαλαρινέ παπούτσια…

και τα πρώτα καμάκια…

Το χορεύαμε όλη η κοριτσοπαρέα…

με τις τσάντες στο κέντρο της πίστας…

μαζί με τα ποτά…

για να μην μας ρίξουν μέσα ναρκωτικά…

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

κοιτάζοντας λοξά…

τους όμορφους τεκνούς…

που φυσικά και κώλωναν να την πέσουν…

σε ένα κοπάδι  από άγρια κοριτσόπουλα στην εφηβεία …

Μα η φύση πάντα βρίσκει τον τρόπο…

και ο έρως άνθιζε…

με ένα φιλί στα σκοτεινά πατάρια …

μία κουβέντα, μια ματιά που σε κοκκίνιζε…

με κάτι απλό χαζό παιδικό…

πανέμορφο…

και οι… "τυχερές"…

τραγουδούσαμε…

πάντα με την υποστήριξη της κολλητής…

που ήξερε όλες τις φοβερές λεπτομέρειες…

Τα ζόρια τότε ήταν όμορφα…

και οι υποσχέσεις άρχιζαν…

με «διφορούμενες» αφιερώσεις …

σε πειρατικούς σταθμούς της πόλης…

Και ο μύθος εκλογικεύονταν…

και όταν ο έρως βαρούσε κόκκινο…

και γινόταν αβάστακτος…

το τραγούδι που χόρευε η παρέα…

που συμπονούσε και στήριζε την άτυχη καψουριά…

γινόταν … το…

Και μετά…

μεγαλώσαμε…

αλλά … πάντα είχαμε μέσα μας…

αυτή την υπέροχη κυρία…

που μας συντρόφευσε στην "άγρια δύση"…

Και σήμερα στεναχωρεθήκαμε…

στεναχωρεθήκαμε πολύ…

κλάψαμε…

για τον θάνατο της…

και για την παρέα…

που διαλύθηκε…

που χάθηκε…

Ακανόνιστη Κυβερνητική Πρόταση...

Μετά από φοβερόννν προβληματιΖμό...

Εντατικότατηνννν...

και σοβαροτάτηνννν...

μα κυρίως ακανόνιστηνννν έρευνα...

σας βρήκα τον ΑΠΟΛΥΤΟ...

ΘΕΟ-ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ...

Γιατί κακά τα ψέματα...

η προσωπικότητα μετράει...

και αυτοί είναι...

Αρχίδια captains...

Χααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχα

Συρματοπλέγματα…

 

Γαντζώνεται το μυαλό…

ξεσκίζοντας  αξιοπρέπειες...

Μάτια και κορμιά ηττημένα...

 «φιλοξενούνται»...

στην αγωνία...

Ο κουρελής «εχθρός» μας...

νικήθηκε...

μαζί με την υπόληψη μας...

Κάποτε ίσως μάθεις...

  να μην ντρέπεσαι...

να μην νιώθεις...

να μην σκέφτεσαι...

Θα συνεχίζεις τη ζωή σου «ελεύθερος»...

εγκλωβισμένος σε «ευνομία»...

Θα περιστρέφεις συρματοπλέγματα...

σε όλα τα προβλήματα...

εξαφανίζοντας...

την ουσία...

Η φτώχεια που εκπορνεύεται...

κίνδυνος  δημόσιας υγείας...

Θα εκλείψει τότε η ντροπή...

η συμπόνια...

και κυρίως η  αγωνία...

Ως τότε όμως...

άρχισε να σκέφτεσαι...

ποιόν ή τι  βλέπουνε...

οι εχθροί σου...

πίσω από τον φράκτη...

Υ.Γ. Καλό μήνα....