Ο ήλιος είναι ζωντανός...
τα πόδια του πατάνε στη γη...
Με τα χρώματά του φτιάχνει τα μάγουλα
που κοκκινίζουν απ' τον έρωτα....
.
.
(από το Παρθένο Βουνό του Paul Eluard)
.
.
.
.
.
Υ.Γ. Συμβαίνουν τόσα πολλά...
που δυσκολεύομαι πια, να τα εκφράσω...
Κυρίως φοβάμαι κάθε λογική επεξεργασία...
ή πιθανό εξορθολογισμό....του παράλογου....
Οπότε αφήνω τον νου να ταξιδέψει...
σε πρωτόγονες πηγές αισιοδοξίας....
όσο ακόμα καταφέρνει...
να αναγνωρίζει τον Ολυμπο...
πίσω από τα σύννεφα...
.
.
.
9 σχόλια:
Καλή εβδομάδα και σε εσένα, χάθηκες..., σίγουρα όχι αδικαιολόγητα αφού είναι πασιφανές και δίκαιο το υστερόγραφό σου..
Σήμερα ξεκινά κάτι για το φόβο, ρίξε μια ματιά και ακολούθησε αν θέλεις. Όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα.
http://grfear.blogspot.com
φιλιά και καλή εβδομάδα.
υπέροχες φωτογραφίες
όσο για το υψιλογάμα,... ουδέν σχόλιον...
τουλάχιστον μοιάζει αυτές οι πρωτόγνωρες πηγές αισιοδοξίας να είναι αστείρευτες.
πολύ καλή σου εβδομάδα. όμορφο χαμογελαστό μήνα. φιλιά πολλά.
Καλή εβδομάδα :-)
κι ο ήλιος σα σκαντζόχοιρος φυτρώνει...
και καλα κανεις και αφηνεσαι,..σε πρωτόγονες πηγές αισιοδοξίας.
Όλοι έτσι κάνουμε πια λίγο-πολύ, κοριτσάρα!
:-(
Τίποτα δεν μπορει να κρυψει τον Ολυμπο...
Δημοσίευση σχολίου