Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Σ'έναν κλειστό κήπο ονείρων....

SE VIVESSI ALMENO UN GIORNO,

SE POTESSI VIVERE,

SE IO VIVO,

NON SAPRÒ MAI SE ERA VERO

CHIUDERÒ GLI OCCHIE

MI VEDRANNO MORIRE,

NON CI SARÀ NÉ PRIMA NÉ DOPO,

LASCERÒ LA MIA PORZIONE

IN UN CHIUSO GIARDINO DI SOGNIE

IN TUTTI I POSTI,

IN TUTTE LE VIE,

STARANNO A RACCONTARE

IL ROVESCIO DELLA MIA VITA

DOVE MUORE LA MORTE

NON SAPRANNO MAI SE ERA VERO.




































MARIO GIACOMELLI (κλικ!)

.

.

.

.



6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΛΕΥΚΗ ΚΟΛΛΑ...SO WHAT?
http://anisixos.blogspot.com/2011/02/so-what.html

Drmakspy είπε...

Squisita poesia.... Non sapranno mai se era vero... Al rovescio della mia vita muore la morte!!!! Meraviglioso... Grazie di questa magnifica inserzione...

manetarius είπε...

Αν και καταθλίφθηκα ολίγον (πως το μιλάω το ελληνικό αδερφάκι μου;) με τις φωτό... τα Ιταλικλα με αποτέλειωσαν!
Μα βαλτοί είστε όλοι; :Ρ

(Αυτός ο πρώτος, γιατί κάνει διαφήμιση σε όλα τα βλογς μη τα πάρω;)
Γκρρρ...

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Ελα ρε άτιμη!!!!
Ναι είστε βαλτοί όλοι..
Κι αυτές οι άδειες κούνιες στην τελευταία φωτό..μέχρι εδώ ..μέσα μου ο ήχος τους..

Sourountι είπε...

Την καλησπέρα μου..

aKanonisti είπε...

Ορισμένες σκέψεις ειναι πανανθρώπινες... σαν τους πρωτόγονους φόβους....
Πιστεύω πως βρίσκονται στη φύση μας κυκλοφορούν στα γονίδια μας...
Και αυτός ο ιταλός μάγος κατόρθωσε να τις φωτογραφίσει...

Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε....
και καλωσορίζω τον sourounti....

¨-))))