Καμιά φορά…παίζω κρυφτό…
με την ευδαιμονία…
μιας μικρής χαράς….
Σα να κρύβεται…
πίσω από τις σκιές…
Σαν να λαμπιρίζει…
στη γαλήνη…
Να μου ζωγραφίζει στα σύννεφα μυστικά…
….και ξεχνιέμαι…
Πριν από 1 εβδομάδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Ήταν τόσο ωραίο αυτό αυτό που έγραψες,φιλιά ρε φιλενάδα.
Καλώςςςςς το καλυτερότερο ριζότοοοοοοοοοοοοοοο!!!!!
Ριζοτοφιλίιιιιιιιιιι!!!!
ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς
ΕΠΑΝΗΛΘΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
αφού το μπορείς ακόμα ,έστω κι αυτό ,τυχερή είσαι !!
Αρκεί να πεις και κάποια στιγμή ...φτου ξελευτεριά ε??????
Θέλω να με βρει.... γι αυτό δεν θα κρυφτώ καλά.
Καλησπέρα
:-)
κι εγώ,άμα έχω φάει,γιατί άμα δεν έχω ,το στομάχι δεν μ΄αφήνει να ξεχαστώ!
Δημοσίευση σχολίου