Τα ύπουλα όνειρα…
ήταν κάποτε σιωπηλά...
όπως και η αγωνία…
Τώρα κρύβεται η φωνή...
πίσω από βαριά ανάσα...
Σου θυμίζει πως ακόμα ζεις…
ήταν κάποτε σιωπηλά...
όπως και η αγωνία…
Τώρα κρύβεται η φωνή...
πίσω από βαριά ανάσα...
Σου θυμίζει πως ακόμα ζεις…
κινεί ρυθμικά το αίμα…
αποφεύγοντας όμως την πληγή…
φουντώνοντας στην ανάγκη…
Το βλέμμα θριαμβεύει στο κενό…
των εφιαλτικών διαλόγων…
συνωμοτώντας με τη σιωπή…
στρέφεται μακριά, αλλού…
πέρα από τον εφιάλτη…
Και κάπως έτσι θα περνάει ο καιρός…
μέχρι να μην υπάρχει μέρος…
η κραυγή μας να πνιγεί…
το βλέμμα ν’ ανασάνει…
τα όνειρα να ξεχάσουμε…
για να ενδώσουμε στον Εφιάλτη…
αποφεύγοντας όμως την πληγή…
φουντώνοντας στην ανάγκη…
Το βλέμμα θριαμβεύει στο κενό…
των εφιαλτικών διαλόγων…
συνωμοτώντας με τη σιωπή…
στρέφεται μακριά, αλλού…
πέρα από τον εφιάλτη…
Και κάπως έτσι θα περνάει ο καιρός…
μέχρι να μην υπάρχει μέρος…
η κραυγή μας να πνιγεί…
το βλέμμα ν’ ανασάνει…
τα όνειρα να ξεχάσουμε…
για να ενδώσουμε στον Εφιάλτη…
12 σχόλια:
respect...
Χαθήκαμε...
Καλημερα και καλο σου χειμωνα, που ειναι οι ωραιες σου φωτο?
Οπωσδηποτε δεν θα ενδωσουμε στον εφιαλτη και τα ονειρα μας θα τα κανουμε πραγματικοτητα, με οποιο ''κοστος''.
Και δεν μου λες μαρή,
αφού θα ενδώσουμε που θα ενδώσουμε για δε το κάνουμε από την αρχή να μην ταλαιπωριόμαστε κιόλας; :)
σκοτεινό σχεδόν μαύρο!!μου αρέσει.
τέλεια όπως πάντα η Bjork.
@dimitris....
καλο φθινόπωρο ωρέ....
μη βιάζεσαι....
θα είναι ζόρικος ο φετινός χειμώνας...
Θα βάλω φωτογραφίες μου, ξανά στο μελλον.. για την ώρα γράφω ξορκίζοντας ό,τι νιώθω...
@Φοραδίτσα μου...
είπαμε πως είμαστε αδύναμοι...
όχι ομως και ΄λάπατα...
πρώτα το παλεύουμε....
:-))
@κισσα μου....
πολύ μαύρο....
:-)))
Με εφτιαξε το τραγουδι. Οτι πρεπει για μια δευτέρα βραδυ στα τέλη Σεπτέμβρη
Λατρεύω την Bjorg αλλά δεν μπορώ να αφήσω την Billy Holiday...
εγώ δεν ενδίδω!!όχι όσο υπάρχουν τραγουδάρες κι εκτελέσεις σαν κι αυτήν!
Που νά'ναι άραγε αυτό το μέρος όπου τα όνειρα είναι ακόμη εφικτά και οι εφιάλτες δεν μπορούν να πατήσουν...
Κάπου εκεί συναντιόμαστε.....
Καλησπέρα και...
μπράβο ξανά!
"Και κάπως έτσι θα περνάει ο καιρός…
μέχρι να μην υπάρχει μέρος…
η κραυγή μας να πνιγεί… "
τι ωραίο...ωραία θλιμμένο δηλαδή...
Δημοσίευση σχολίου