Le Pèse-Nerfs....

Οι περιφράξεις προστατεύουν…
τις ενοχές των «λογικών»….
στις εισόδους πάντα σε μετράνε…
με ένα βλέμμα κοφτερό….

και όταν ήρεμος θα πάρεις …
επίφαση επιστροφής…
προχωράς… καταπίνοντας θλίψη…
ωμή στοιχειωμένη ενοχή….

σε υποδέχεται ένας φαφούτης…
καλοσυνάτη υποταγή…

«έχεις κυρά μου, ένα τσιγάρο???»
τα χέρια σου εκλιπαρεί…
και εσύ δεν μπορείς παρά να δώσεις…
ξεπληρώνεις την επιστροφή…

προχωράς πιο βιαστικά, τώρα …
κοιτώντας πάντα χαμηλά…
ξένα βλέμματα καρφώνουν…
κατευθείαν στην καρδιά…

όμως… όταν τα έχεις χάσει όλα…
ξέρεις να παρακαλάς….
«θα μου δώσεις ένα τσιγάρο???»
«έχεις μήπως και φωτιά???»

κοίτα τότε μόνο τα χέρια…
στόχοι εύκολοι…
απλοί…
τώρα θα πάρουν σήμα να ζυγώσουν…
και άλλοι, πιο ντροπαλοί….

ένα τσιγάρο… μία ψυχή….
η αξιοπρέπεια που έχει χαθεί….
η εξουσία στα αθώα θύματα της…
τώρα πια θα εκφραστεί…
ένα αρχίδι… που έχει αιώνες...
να καλογαμηθεί…
ένας τσόγλανος… γαμω-αριστούχος…
στις πανελλαδικές..
και μία αγάμητη καριόλα…
ματωμένη στη χλωρίνη…
πλαστά λευκή η γαμω-στολή …
ανέραστο φετίχ για αδαείς….
δεν ξεχάσαν απορρίψεις…
λίγο πριν να εγκλειστούν….
στο άσυλο με τις ψυχές μας…
που από βίτσιο τυραννούν….
.

.
ένα τσιγάρο…
δεν αρκεί…
στον καπνό του να κρύψει…
μίας κοινωνίας την ενοχή….

.

.

.

.

Υ.Γ. Σήμερα έμαθα πως απαγορεύεται στους ασθενείς ψυχιατρείων...

να έχουν τσιγάρα....και λύθηκε μία απορία χρόνων....

με ένα ακόμα αντάλλαγμα στην κόλαση....