Παραμιλητό…

Και όταν ο εφιάλτης τελειώσει???

.

Ο ηρωισμός ακολουθεί τον πρωταγωνιστή???

,

Ερμηνεύονται όλα λογικά και ωραία…
με μία βαθειά αναπνοή???

Εγκλωβισμένοι ή περιχαρακωμένοι…
στην καθαρότητα του πρωινού???

.

Θέλεις να ξυπνήσεις ή να φύγεις???

.

Διαλύεται το σύννεφο που μας παρασέρνει???

.

Ματώνει άραγε η γη???

.

Ή γίνεται πιο εύφορη…
απ΄ τα δάκρυα των ζητιάνων???

.

Και ο καρπός θα είναι πάντοτε πικρός???

.
Ή θα έχει γεύση βραδινού ιδρώτα …
αλμυρός με μνήμες αμαρτωλών ???
.

...
Θέλεις να ξυπνήσεις ή να φύγεις ???
.

Πρέπει άμεσα να γειωθείς…
.
Για να προφυλαχτείς από την καταιγίδα….
που το όνειρο σου προκαλεί…
.

.

.

.

Οι φωτογραφίες είναι των Robert και Shana ParkeHarrison
από τη συλλογή «The Architect's Brother»
(κλικ στο όνομα για ένα μαγικό ταξιδάκι….)

.

.

.

Η Οδύσσεια ενός Συριζωμένου....

In girum imus nocte et consumimur igni.....

“κάνουμε κύκλους μέσα στη νύχτα και η φωτιά μας καταβροχθίζει”

...

.

...

*Ευχαριστώ πολύ....

τον κύριο Αμ.... για τη βοήθεια....

I hate days like this....

More than this...
Whatever it is....
Baby, I hate days like this....
Caught in a trap...
I can't look back...
Baby I hate days like this....

..

When it rain, rain, rains
It rain, rain, rains
When it rain, rain, rains
It rain, rain, rains
When it rain, rain, rains
It rain, rain, rains
When it rain, rain, rains
It rain, rain, rains

...
More than this...
Baby I hate days like this!!!!!!!!!

.

.

.

Υ.Γ. Μόνο εδώ βρέχει άραγε,

απογοήτευση, μαυρίλα

και απαισιοδοξία????

Notre Fantaisie....

Ηταν κάποτε μία βαρώνη....

που αγαπούσε πολύ τα ζώα....

Οταν πέθαιναν...

τα έθαβε...και έγραφε στίχους...

..

Είπαν πως τρελάθηκε...

..

..

...

Εδώ ο τάφος της κυρίας Pudl....

μιας μικρής ελεφαντίνας...

....

....

Γράφει....

O triste que nous sommes...

Notre fantaisie ici enfuie....

(Πόσο δυστυχισμένοι είμαστε...

Εδώ κείτεται η φαντασία μας...)

.....

Δεν ξέρω αν ήταν πράγματι τρελή....

Ξέρω πως αυτοί οι στίχοι...

είναι απόλυτα αληθινοί...

...

Η φαντασία

είναι πάντα μόνο καλή....

...

σαν ένα άκακο πλάσμα...

σαν ένα ζωάκι....

....

και αν είχα την οικονομική δυνατότητα...

θα έφτιαχνα έναν τέτοιο τάφο...

....

για τα μικρά χελιδονάκια...

και όχι μόνο....

...

για κάθε άκακο πλάσμα...

που συνθλίβουν οι αριθμοί των στατιστικών...

και η σκληρή νομοτέλεια της φύσης...

Επιβιώνοντας....

…και φτάσαμε στο κρίσιμο σημείο…..
έξω έχει κρύο….και δυνατό αέρα….
Το έβαλα στη νέα φωλιά για μία ώρα…
μήπως έρθει η μάνα του….

Δεν ήρθε…

Το πρόλαβα λίγο πριν παγώσει….
σχεδόν ετοιμοθάνατο…
Το ξαναέβαλα στη λάμπα…
το τάισα….

Τώρα πρέπει να το ξαναβγάλω….
Δεν θα επιβιώσει αυτή τη φορά…
το βλέπω….

Δεν μπορώ να το καταδικάσω σε σίγουρο θάνατο…
Πρέπει να προσπαθήσω…

…ακόμα και αν ….

….αν….

τα θαύματα έχουν τελειώσει εδώ και καιρό...

η φύση είναι αμίλικτη.....

...και ο θάνατος τελικά...

...η μόνη βεβαιότητα....

Μέχρι αύριο…

Ζωή και θάνατος…
απελπισία ή ελπίδα…
ανεξάντλητα προσωρινά…
Αδυνατότητα δύναμης…
ματαιότητα άμυνας…
όλα κρίνονται στο τυχαίο…

Φυσούσε δυνατά όλη μέρα σήμερα…
τόσο που ίσως θα μας έπαιρνε μακριά…
Ακούστηκε ένας δυνατός κρότος…
και φοβηθήκαμε…
Βγήκαμε ανέτοιμοι στο μπαλκόνι….
και αντικρίσαμε…
μία πεσμένη χελιδονοφωλιά….
Πέντε μικρά χελιδονάκια….
έκθετα στο παγωμένο μάρμαρο…
της βίαιης έξωσης σ’ έναν εξώστη…

Το ένα σκοτώθηκε από την πτώση….
το άλλο πέθανε λίγο μετά…
Η μάνα τους πετούσε απελπισμένη στον αέρα…
έψαχνε τη διαιώνιση της χαράς…
Τα πήρα στο χέρι μου χωρίς να δειλιάσω...
σίγουρα και τρυφερά…
Ήθελα να της τα επιστρέψω…
όμως ήταν πολύ αργά…

Μέχρι αύριο…

Αύριο αν επιζήσουν…
θα τους φτιάξω μία μικρή φωλιά…
και θα τα επιστρέψω στο τυχαίο…
στον άνεμο που δεν σταμάτησε να φυσά…

Ίσως κάποτε να παρασύρει…
τα υπό διαμόρφωση φτερά…

Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ τον Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ ,

και τον κ.Σπύρο Ψύχα για την βοήθεια και τις οδηγίες τους….

Ακανόνιστο Ανακοινωθέν!!!

Εις το όνομα των Βλογς….
της Αυτομόρφωσης…..
και του μικρού Τροτσκι….
όσα βλογ μένουν χωρίς ακανόνιστες αναρτήσεις….
πάνω από 10 ημέρες
θα κατάσχονται!!!!

Επίσης όσα βλογ…
δεν συμμετέχουν στην πάταξη της φοροδιαφυγής…
στην φούντωση μίας φλόγας κοινωνικού μίσους…
και αχαλίνωτου επαναστατικού πάθους…
θα κατάσχονται!!!!!

Όσα βλογ δεν υποδεικνύουν τους πραγματικούς ενόχους…
δεν καταδικάζουν τους δημόσιους υπαλλήλους…
τους δικηγόρους…τους μηχανικούς…
τους ιατρούς… τους επαγγελματίες …
τους πολιτικούς και τα κόμματα....

που ψηφίσαμε...

και δεν βοηθούν την πολιτεία…
να εντοπίσει τι μας οδήγησε στο ΔΝΤ….
θα κατάσχονται!!!!!

Όσα βλογ δεν ευλογούν τα γένια,
των βλόγερς και των Ελλήνων…
δεν ευνοούν την διαιώνιση του παγκόσμιου μύθου…
για εκπληκτικές ερωτικές και πνευματικές επιδόσεις…
των συμπατριωτών μας…
και σαμποτάρουν τον τουρισμό μας….
θα κατάσχονται!!!!!

Όσα βλογ δεν ενοχοποιούν τον απλό πολίτη…
που ψήφισε στις εκλογές…
συμμετείχε στον μόνο αδιάβλητο δημοκρατικό θεσμό…
και βοήθησε το σύστημα ώστε να τον κοροϊδέψουν…
θα κατάσχονται!!!

Όσα βλογ νιώθουν απογοητευμένα….
από τους θεσμούς... και τις πολιτικές υποσχέσεις…
από την υποκρισία των συμπολιτών τους…
από την δήθεν μαγκιά και τιμιότητα…
από την εύκολη κριτική των άλλων…
αλλά την μόνιμη αποφυγή αυτοκριτικής…
από τα αθώα θύματα... που τώρα δικαιώνονται…
μέσα από το κοινωνικό χάος…
θα κατάσχονται!!!!

Όσα βλογ σκέφτονται…
και λύση δεν βρίσκουν…
χάνονται μέσα στις ελπίδες και τις αρχές…
μιας πρωκτικής κοινωνίας...
που ξέχασε να προσφέρει…
και ψάχνει το αίμα που θα πιεί…
για να μεθύσει….και να ξεχάσει…
τι έκανε... ή τι δεν έκανε…
ποιόν έριξε… ή ποιον ανέδειξε…
που συμμετείχε…ή ποιόν σνόμπαρε…
θα κατάσχονται!!!!

Η κατάσχεση άρχισε ήδη…
από το βλογ με τίτλο:
Η ΝΥΚΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΥΑ….
άντε γιατί… πολύ καιρό είναι εξαφανισμένος…
ο κυρ ΚΥΠ… και δεν μου αρέσει….

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Γαϊδουράγκαθα…

Η ομορφιά υπάρχει πάντα…
ή επινοείται αυτόματα μέσα στο μυαλό?? …

. Τι κάνει όταν δεν την βλέπεις???…

.

Όταν κλείνουν τα μάτια…
και αδειάζει το μυαλό???
.

Επιζεί άραγε μέσα στο κενό???

.
Και όταν συνοδεύεται από αγκάθια???

.
Πονάει λιγότερο, όταν διατρυπά τα μάτια,
τη τρυφερή σάρκα , ή το μυαλό???
.

.

.

.

.

Υ.Γ. Εκεί που ζει κάθε ομορφιά που ματώνει….
δεν είναι κρίμα… πάντα…
να βρίσκεται και ένα γαϊδούρι??…
.

.

.

Φωτογραφίζοντας τον κλέφτη…..

Μέσα στο ανοιξιάτικο λιβάδι….
που φιλοξενεί τα πάθη των εποχών…
φυτρώνει πάντα ένας κλέφτης…
Κλέφτης του χρόνου… ή των στιγμών…
αποδομείται στην επιθυμία…
στο παχύ λάμδα του Λαχταρώ….
Δεν ήξερα την ελληνική του ονομασία…
τον έβρισκα πάντα στην τέχνη…
ή ως εικόνα στο μυαλό…

σαν μία πρόσκαιρη ελπίδα…

ή σαν υπόσχεση λαχανιασμένης ανάσας…
παγιδευμένων ταξιδευτών…

Χωρίς διάρκεια… ή προμελέτη…

χαρτογράφηση στόχων…

έρμαιο επιθυμιών….
Αυθόρμητη παρόρμηση…
απόδρασης των μίζερων καιρών…
στην εκπλήρωση του βασικού ενστίκτου…
στην μαγεία του άγνωστου…
στο μακρινό…

Όμως ο λαός τον είδε σαν κλέφτη…
και τον καταδίκασε ισόβια… σε ένα λεπτό….

Άραγε τι να κλέβει μία απρογραμμάτιστη πορεία….
η διάλυση του αναγνωρίσιμου συμπαγούς…
στην στοιχειώδη εκπλήρωση…
του ελιγμού ενός ένστικτου….
απλούστατου, αέναου… και σίγουρα βασικού?

Μήπως την διαπραγμάτευση υπεραξίας…
μιας απλής φοβισμένης ζήσης?

Και αν πράγματι ισχύει αυτό….
μήπως χάνουμε την απλή αξία,
σε ένα παράλογο χρηματιστήριο-φούσκα…
ασφυκτικά υπερτιμημένων υπεραξιών???

Karma Flower-The Cinematic Orchestra

Μία δύσκολη μέρα....

από το salata tv.....

...και αν σας έπεσε βαρύ....
.
περάστε να εμπλουτίσετε...
.
το all time classic μπλογ...
.
του αντιδραστικού.....
.
"Μπάτσοι-Γουρούνια-Δολοφόνοι".....
.

.

.


.

.

.


.

Fairytale Gone Bad…

Δεν θέλω να μιλήσω σήμερα….
η οργή με παραλογίζει…
Να σου πω γλυκό μωράκι μου…
ένα όμορφο παραμύθι???
Θα σου χαϊδεύω τα μαλλιά…
ενώ οι τυχερές βασιλοπούλες…
εισπράττουν τις χίλιες ευχές…
όλων των τυχερών υπηκόων…
Όλα είναι όμορφα…
και τα λιβάδια ανθισμένα….
Τα προβατάκια βελάζουνε…
στη μελωδία της ευτυχίας…
Και οι βασιλοπούλες βγαίνουνε…
σε γοτθικού τύπου παράθυρα…
να χτενίσουν τα μαλλιά τους….
ενώ λεβέντικα βασιλόπουλα…
αναρριχούνται … στις τριανταφυλλιές τους...
Και τότε θα εμφανιστεί ….
μια κακιασμένη μητριά…
που παίζει σε όλα τα παραμύθια…
και θα θελήσει βίαια την ευτυχία τους…
να διαταράξει….
Μη φοβάσαι αγάπη μου….
εγώ λέω το παραμύθι και δεν θα σε αφήσω ποτέ…
να δεις σύγχρονους εφιάλτες…
Θα εξαφανίσω τους μπαχαλάκιδες…
θα τους στείλω σε ξένα παραμύθια…
Θα εμποδίσω όσους λαδωθήκανε…
να μην ξαναλαδωθούνε….
Στο όμορφο βασίλειο…
του παραμυθιού μας….
κανένας δεν θα έχει οργή….
ούτε ιδιωτικό συμφέρον…
Θα λειτουργούν όλοι συλλογικά…
υπεύθυνα… και δίκαια….
Στα κτήρια που μαζεύονται…
θα έχει πάντα εξόδους κινδύνου….
Όχι γιατί θα απειληθούν…
ποτέ οι πρωταγωνιστές μας…
αλλά για να βγαίνουνε στα διαλειμματα …
να συναντάν τους εραστές τους…
Οι εργοδότες του βασιλείου μας…
θα είναι όλοι γαλαντόμοι…
Θα συμμετέχουν στον αγώνα των εργαζομένων…
που θα είναι πάντοτε…
αγώνας μπιτς-βόλεϊ…
Ηρέμισε καρδούλα μου….
Δεν θα υπάρχει τίποτα να φοβάσαι….
Μη με ρωτάς για ΔΝΤ….
αυτό ανήκει σε πράσινο παραμύθι…
ούτε για τον φαφούτη μας παππού…
που βγήκε με το πλακάτ στο δρόμο…
Ίσως ο καημένος να θόλωσε…
γιατί δεν μπορεί να σκαρφαλώσει…
στη συνδικαλιστική κληματαριά…
που στήσανε τα εγγόνια…
Αλλά στο παραμύθι μας…
είπαμε… όλα λειτουργούν ρολόι…
Οι τουρίστες έρχονται…
χωρίς να ψάχνουν ταξιδιωτικές οδηγίες…
Έτσι… γιατί απλά γουστάρουνε…
τον ήλιο της ευτυχίας…
Όχι…δεν ξέχασα την κακιά μητριά…
μη βιάζεσαι…
σου λέω δεν την έχω ξεχάσει…
Απλά χρειάζεται την εντολή…
της ΕΣΗΕΑ για να παίξει….
Για την ώρα παρακολουθεί το BBC….
και απλά περιμένει….
τα κόμματα να υπαγορεύσουνε…
την δημοκρατικότητα της…
Αν είμαστε δημοκρατικοί???
Μα φυσικά μωρό μου….
Μη κοιτάς που όλοι οι φίλοι μας…
αγωνιούν αν θα έχουν, αύριο να φάνε…
Θα εμφανίσουμε μία εθνική συστράτευση…
τελευταία στιγμή για να σωθούνε…
Ωχ μωρέ κοιμήθηκες…
και το παραμύθι…δεν έχει καν αρχίσει….

Γενική Απεργία Σήμερα!!!!

"Πρέπει να κάνει κανείς μέτρο της ζωής του,

τη μέγιστη δυνατότητα που φέρει εντός του.

Διότι η ζωή μας είναι μεγάλη,

και χωρά μέσα της, τόσο μέλλον,

όσο εμείς μπορούμε να κουβαλήσουμε...."

.

.

ΡΑΪΝΕΡ ΜΑΡΙΑ ΡΙΛΚΕ

«Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΡΙΛΚΕ»

μετάφραση Α. ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

.

.

.

.

*Το απόσπασμα αυτό.... το διάβασα τυχαία(?) το πρωί....

και από τότε μου κόλλησε στο μυαλό.....

Ισως να ήταν η απάντηση που χρειαζόμουν....

ή απλά μία άκρη.... του μπερδεμένου κουβαριού...

...

..

..

Αγωνιστική γυμναστική????

Τον τελευταίο καιρό είμαι πολύ μπερδεμένη….
Από την μια…
τα αντιλαϊκά μέτρα του GAP…
η επερχόμενη διάλυση της κοινωνίας….
και από την άλλη….
οι επαγγελματίες αγωνιστές….
με τους οποίους συμπαρατάσσομαι…
ώστε να εκφράσω την καθόλα λογική διαφωνία….
στη μεγαλύτερη κοινωνική αδικία…
των τελευταίων χρόνων….

Άτομα και οργανώσεις γνωστές….
που σε άλλες περιπτώσεις….
δεν θα με απασχολούσαν ….
τώρα αποτελούν…
το μέσο αντίστασης….
διεκδικώντας μέρος του «αγώνα»….
....
Και εγώ μια ζωή ήμουν περίεργη…
δεν έβαζα νερό στο κρασί μου….
κρατούσα κριτική στάση σε ότι άκουγα…
γιατί δεν αναγνωρίζω ποτέ καμία αυθεντία….

Η λογική πάντα βασίζεται…
σε βήματα…
και όταν τους λείπει ένα σταθερό υπόβαθρο…
τη ρίχνουν στο παράλογο, στο κενό και το χάος…
....
Γιατί τα λέω αυτά???
Γιατί με απασχολούν εδώ και μέρες…
....
Σήμερα όμως… τα «συντρόφια» με κάλεσαν….
σε μία κατάληψη….. και θύμωσα….
τόσο πολύ…. και τους είπα βρίζοντας ΟΧΙ….
....
Πιστεύω πως ο αγώνας είναι δύσκολος…
όχι γιατί είναι άδικος…
αλλά γιατί εξαιτίας τους…
δεν είναι ευδιάκριτος…

Δεν μπορεί να είναι κάποιος καταληψίας…
όταν πήγε να ψήσει αρνί την Πρωτομαγιά…
σε μία κρίσιμη καμπή του αγώνα…
...
Ούτε μπορεί να διεκδικεί την ψήφο μου…
αν δεν τον έχω δει μπροστάρη σε καμιά πορεία…
ή διαμαρτυρία…
....
Καταλαβαίνω… πως και οι αγωνιστές είναι άνθρωποι…
και ίσως να είμαι σκληρή στην κριτική μου…
για αυτό δεν κρίνω απαραίτητο να αισθάνομαι δέος…
στην τεράστια τους μόρφωση…
ούτε στην ξεχωριστή τους ευφυΐα….
.....
Όμως… ΠΡΕΠΕΙ να αποτελούν παράδειγμα…
καθαρότητας ειλικρίνειας….
ευαισθησίας και δημοκρατίας...

Να μην κατεβαίνει το γαμω-αρνί….
όταν οι συνταξιούχοι είναι στον δρόμο…
αλλιώς όλα χάνουν κάθε νόημα….
και ο αγώνας γίνεται «καρΓιέρα» ….
.....
Και εγώ από μικρή θαύμαζα τους εθελοντές…
την καθαρή ουσία των πράξεων…
φτύνοντας αξιώματα, τίτλους και εξουσία….
....

....
Αγωνιστική γυμναστική????
Όχι ευχαριστώ.…

εγώ δεν θα πάρω….

...

..

*Η φωτογραφία είναι από την κινητοποίηση του ΠΑΜΕ, στην Καλαμαριά την Κυριακή....

Ομολογώ πως ζήλεψα την πατέντα!!!!!!

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα