Ce ne fut qu'un cri....

-Ανησυχώ….
-Και εγώ…..
-Τα αιχμυρά «Εγώ», ματώνουν τις σάρκες μας…
-Σκέφτομαι τι θα μπορούσε να γίνει….
-Ο μόνος τρόπος να τους ξαναψηφίσω,

θα ήταν να βγάλουνε έναν αρχηγό,

από μία ανοικτή κλήρωση,

ανάμεσα στους απλούς φίλους….
-Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

είσαι εντελώς τρελή….
-Έχω δίκαιο όμως….
Η απαξίωση του αρχηγού με την αποθέωση της συμμετοχής.
Μπορείς να το φανταστείς?
-Μπορώ, αλλά είναι εντελώς σουρεαλιστικό…
-Το ξέρω….έχει όμως ενδιαφέρον….
-…και ως σουρεαλιστικό είναι ανέφικτο….
-Ναι, αλλά δεν με νοιάζει…. Είναι η μόνη λύση….
Ένα κόμμα χωρίς αρχηγό…
Φαντάσου τι δυνατότητες δίνει….
Τι ελευθερίες… τι δυναμική….
Απόλυτη Δημιουργία…και Δικαιοσύνη….
-Είσαι τρελή!!!…. Χαχαχαχαχαχαχα
-Είμαι τρελή… αλλά έχω δίκαιο….
Αυτό χρειάζεται….αλλά ναι, δεν μπορεί να γίνει….
είναι πολύ σουρεαλιστικό……

Λατρεύω τον σουρεαλισμό…
ξεγυμνώνει την αλήθεια….
που δεν τολμά ο ρεαλιστής να πει…..
και οδηγεί στην ελευθερία…
έστω και με πόνο….

Στην ιδεατή μας αριστερά…
δεν υπάρχει «Εγώ»… μόνο «Εμείς»….
και ο σουρεαλισμός πάντα εμπνέει…..

Κατεβαίνει το ΣΥΡΙΖΑ χωρίς αρχηγό….
καμία απολύτως ανησυχία….
Η πρώτη αναστάτωση που έφερε…
ήταν στα τηλεοπτικά κανάλια…..
Ποιόν άραγε θα φωνάζουνε…
να τους κάνει κωλοτούμπες???

Αυτό εμένα μου αρκεί….
Είναι μία γαμω-αρχή….

Και ας φύγει ο Αλέκος….

Το μέλλον φωνάζει και δημιουργεί….
και εγώ επιτέλους ξανα-ελπίζω…..

*Ο διάλογος είναι πραγματικός….

και έγινε την Παρασκευή το βράδυ....

Η φωτογραφία είναι από το Παρίσι….
Η φράση ανήκει στον Apollinaire…

από τους «Μαστούς του Τειρεσία»…

IL EST GRAND TEMPS

DE RALLUMER LES ÉTOILES

Et ce ne fut qu'un cri sur le grand front......

Ετσι άρχισε ο σουρεαλισμός… έτσι αρχίζουν όλα…..

με μία κραυγή....

αγωνίας ή αηδίας....