Ενα βιβλίο για προβληματισμό.....

Ενα απολαυστικό βιβλίο...
έπεσε τυχαία στα χέρια μου...
φέτος....
Το διάβασα αβίαστα.....
συνδιάστηκε όμως με τις συζητήσεις....
για πρόωρες εκλογές...
και με έβαλε σε σκέψεις.....
.......
Συγκεκριμένα....
Το βιβλίο λέγεται:
Εγχειρίδιο Βλακείας
Το έγραψε ο Διονύσης Χαριτόπουλος...
και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ....
......
....
Διάβασα λοιπόν.....

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι υποτιμούμε τον αριθμό των βλακών ανάμεσα μας , αφού το κρίσιμο ποσοστό που όλοι γνωρίζουμε ότι υφίσταται σε κάθε τυχαία πληθυσμιακή ομάδα παραμένει ως σήμερα απροσδιόριστο. Σύμφωνα με την καμπύλη του Gauss η οποία χρησιμοποιείται για την ανίχνευση διάφορων χαρακτηριστικών ενός πληθυσμού , έχουμε το λιγότερο ένα ποσοστό 25% βλακών , 25% έξυπνων και 50% μέσης νοημοσύνης. Ο ένας στους τέσσερις είναι βλάκας…

Μήπως κάνει λάθος η καμπύλη του Gauss??????

Οι διακοπές τελειώσανε…

Ο φετινός χρόνος ήταν δύσκολος…
Πολύ δύσκολος…
Αν όχι για όλους….
για μένα σίγουρα….
Γιατί οι διακοπές του να είναι διαφορετικές???
Μάπα και οι διακοπές λοιπόν…
Κουραστικές….
χωρίς καμία σχεδόν ευχαρίστηση…
πέραν του μπάνιου στον Γλαρόκαβο....

και του μουσακά της Ανθούλας στην Κρυοπηγή…
Μέσα στους κάφρους…
το μπετόν…
την αυθαιρεσία…
την μιζέρια της ελληνικής πολιτικής…
και την μοναξιά..

Όχι…δεν θα γκρινιάξω…
δεν θα βρίσω…
δεν θα δείρω…
κουράστηκα…


Απλά…θα προσπαθήσω…
να αδειάσω το γαμω-μυαλό μου…
από όλους τους εφιάλτες που έζησα φέτος…
και να ξαπλώσω να ξεκουραστώ..
στην κρεβατάρα μου…
με το άρρωστο σκυλάκι μου…
αγκαλιά…

Επιστροφή στην βάση….
με πολλά παράπονα…
πολλές απορίες….
και μεγάλες αγωνίες…

Σήμερα σαν πρόλογο της επιστροφής…
άκουσα τυχαία ειδήσεις….
και φρίκαρα….
Ένιωσα μία απειλή πρωτόγνωρη…
Σε κάθε τίτλο ειδήσεων…
μία αγωνία….
μία αδικία….
και
η φαντασίωση...
μίας εύστοχης πέτρας…

Αιμόφυρτος ο αρμόδιος υπουργός…να πονάει…
και να μην είναι τα γαμω-παυσίπονα,
στην γαμω-λίστα που ενέκρινε…
το υπουργείο…
Και από πάνω του…
ένας τραυματιοφορέας…
να προσπαθεί να πάρει όλα τα μέτρα…
ώστε να μην κολλήσει…
καμία αρρώστια από τον υπουργό…
γιατί ακόμα δεν ξέρει αν ανήκει το επάγγελμα του
στα βαρέα και ανθυγιεινά…

Όταν επιτέλους τον βάζει στο ασθενοφόρο…
δεν μπορεί να ξεκινήσει…
Το εμποδίζει μία τεράστια ουρά….
από ανθρώπους που τρέχουν να δηλώσουν το σπιτάκι τους…
στο γαμω-κτηματολόγιο….
Μετά από ένα μισάωρο…
αφόρητων πόνων….
Βγαίνει στον δρόμο το αμάξι…
αλλά σταματάει στο μποτιλιάρισμα…
που έχουν δημιουργήσει οι πορείες…
των κακομοίρηδων που θα πληρώσουμε
τα νέα φορολογικά μέτρα…

Ο υπουργός χάνει πολύ αίμα….
και αρχίζει να έχει παραισθήσεις…
Βλέπει τον ηγούμενο.. από την Μονή Βατοπεδίου…
Νομίζει πως θα τον κοινωνήσει…
για να σώσει την ψυχή του…
αλλά αυτός… του ζητάει νέο ρουσφέτι….
να κάνει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας…
αμφιθέατρο για κατηχητικό…
Μέσα στην παραζάλη του…
υπογράφει… με το αίμα του…
αλλά ξεχνάει γαμώτο να ζητήσει
αντάλλαγμα ψήφων….
Τι κρίμα…
Ίσως άμα σωθεί…
να καταφέρει να πάρει καμία μίζα…
από την κατασκευαστική που θα αναλάβει την αναμόρφωση…
Άμα δεν τα καταφέρει???
Το άγχος.. ο πόνος… η αιμορραγία…
του φέρνουν λιποθυμία…
Χμ… τώρα που δεν πονά….
Είναι καλύτερα….
Μου τον φέρνουν στο χειρουργείο…
και του κόβω όλα τα άκρα…
από την βάση….
Χμ…
να του κόψω και την γλώσσα???
Να μην ξαναπεί ψέματα???
Καλή ιδέα….
Παυσίπονο… χρειάζεται???
Οχιιιιιιι !!!!!!!
Αφού δεν νιώθει την αγωνία…
την δυστυχία… την φτώχεια…
την απογοήτευση….
Ας νιώσει πόνο… το κάθαρμα…

Είναι αναγκαίο μέτρο…
λόγω της ύφεσης…στην ευρωπαϊκή κοινότητα…
και μακροπρόθεσμα θα του κάνει καλό….

Ωραίο πράγμα οι φαντασίωση…..
αφού δεν ξέρουμε να στοχεύουμε καλά…
αφού πάλι θα τον πιούμε….
αφού δεν ξέρουμε αν τελικά υπάρχει ελπίδα…
αν υπάρχει λύση….
τουλάχιστον ας φαντασιωθούμε…
ώστε να κομηθούμε ανάλαφρα…
και από την Δευτέρα,


να μπορούμε να γκρινιάζουμε κανονικά….

Μια αίσθηση και μία ψευδαίσθηση

Μέσα στην καλή χαρά των διακοπών...
Εμαθα για μία συναυλία που γινόταν στο θέατρο της Σίβηρης..
και έτρεξα περιχαρής να εξασφαλίσω εισιτήρια...
για την Τσαλιγοπούλου που λατρεύω...και τον Κότσιρα...
Το πρωί... στην ακροθαλασσία...
είχα διαβάσει ένα εξαίρετο άρθρο...
στην Ελευθεροτυπία του Δ.Κ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
Το άρθρο που θα βρείτε εδώ: http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=66412504Ψευδαίσθηση
έμελλε να το επιβεβαιώσω...
το βραδυ αργότερα...
στην γαμω-συναυλία του τρόμου...
και του φαντασιακού...
όπως θα σας το περιγράψω....

Πάμε λοιπόν νωρίς στο αμφιθέατρο της Σίβηρης...
ώστε να εξασφαλίσουμε καλές θέσεις..
και καλή θέση σταθμευσης..
διότι...
ως τυπικό κακοφτιαγμένο ελληνικό δημόσιο έργο...
πάσχει και στα δύο παραπάνω...
Βρίσκουμε δύο μετριότατες θέσεις...
και αρχίζει να επαληθεύεται το άρθρο.....

Με στοιχεία του 2000, «ούτε έναν λογαριασμό της ΔΕΗ δεν είναι σε θέση να διαβάσουν 8 στους 10 Ελληνες που δεν έχουν ολοκληρώσει τη βασική εκπαίδευση! Σχεδόν ένας στους δύο Ελληνες που ερωτήθηκαν αν έχουν ολοκληρώσει την 9ετή υποχρεωτική εκπαίδευση, στην τότε έρευνα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και της Γενικής Γραμματείας Λαϊκής Επιμόρφωσης (ποσοστό 44,8%),
απάντησε αρνητικά. Και από αυτούς, ποσοστό 83% δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις τής μίας τουλάχιστον από τις τέσσερις απλές δοκιμασίες εγγραμματοσύνης: την κατανόηση ενός απλού κειμένου, την ανάγνωση ενός λογαριασμού της ΔΕΗ, την εκτέλεση ενός απλού αριθμητικού υπολογισμού στον λογαριασμό και την καταγραφή των στοιχείων της συνάντησης που έγινε με τον ερευνητή...»

Πλησιάζει λοιπόν 5μελής παρέα...
Η πρώτη κουβέντα που κάνουν τα "αρσενικά" της..
είναι πως παραθερίζουν 10 χρόνια στην κοσμική Σίβηρη...
και ουδέποτε έχουν έρθει σε εκδήλωση στο αμφιθέατρο...
Οι "γυναίκες" της παρέας....
μία πενηνταπεντάρα με 2 κιλά μεικ απ,
ποστις ξανθό οξυζενάτο με μπούκλες
ως τον παρηκμασμένο κώλο..
ενισταται...
και λέει πως ήρθε στην συναυλία της Δέσποινας Βανδη....
μαζί με την άλλη...
Οι άντρες τις γράφουν κανονικά...
και αρχίζουν να λένε πως είναι ημέρα γιορτής...
Η ξανθιά "καλλονή"...
φοράει λευκό μίνι... στενό...
και 12ποντα τακούνια...
για να ανασηκώνεται ο καταραμένος κώλος...
και κάθεται σταυροπόδι...
κλωτσώντας αδιάφορα τον συνοδό μου...
που με πλησιάζει διακριτικά...
και μου λέει πως θα απομακρυνθεί από έμενα για να μην προβέι σε φόνο...
Δίπλα μας...
υπάρχει ένα κενό....2 θέσεων....
Ερχεται ένας καλοντυμένος νεαρός...
με μία όμορφουλα κοπελίτσα...
και με ρωτά αν είναι κρατημένη η θέση...
απαντάω βλακωδώς όχι...
και ξαφνικά..
βρίσκεται ο νεαρός με τις δύο συμπεθέρες του και την κοπελιά...
να μας στριμώχνουν...
ώστε να χωρέσουν στο μικρό κενό....
Έφτασε δε στο σημείο..να αποφασίσει...
που θα έπρεπε να είναι η τσάντα μου...
και τι χώρο έπρεπε να καταλαμβάνω εγω..
και ο συνοδός μου...
Ασφαλώς..
από τον φλώρο δεν εμάσησα...
και έβαλα την τσάντα μου δίπλα μου απλά από την άλλη μεριά..
εκατσα όπως το συνηθίζω οκλαδών...
και είδα το πρόσωπο του
να αλλοιώνεται στην θέα της γυμνής πατούσας μου...
να πλησιάζει θανάσιμα..
το σινιέ του πουκάμισο...
Ολα under control....
μέχρι στιγμής...
Μέχρι...
που νιώθω το πόδι της ξανθιάς αλόγας...
να κτυπάει ρυθμικά την πλάτη μου....
Χμ.... γυρνάω...χαμογελαστή...
και της ζητάω να μαζέψει το πόδι της...
Ελα όμως που έπεσα σε βούρλο...
και μου λέει να καθήσω εγώ.. πιο έξω!!!!
Της απαντάω αρχιτεκτονικά...
και ευγενικά...( προς το παρόν)...
πως τα καθίσματα έχουν σχεδιαστεί.. ώστε να ακουμπάει η γάμπα
του καθούμενου στην κερκίδα...
πιάνω την γερασμένη γάμπιτσα της...
και της αποδεικνύω πως έχει ακόμα 15 εκατοστά μέχρι να
ακουμπίσει την γάμπα εκεί...
"αμα την ακουμπήσετε.. και ακόμα δεν χωράτε...
γράψτε τα παράπονα στον αρχιτέκτονα..." είπα..
και γύρισα..μπροστά μου...
Μετά από 15 λεπτά...
και ενώ έχει αρχίσει το υπέροχο πρόγραμμα...
Νιώθω τα δάκτυλα της "κυρίας" στην πλάτη μου...
να με σκουντάνε στον ρυθμό του άσματος....
Γυρνάω..με σοβαρότατο ύφος...
πιάνω τα γαλλικά μανικιουταρισμένα δάκτυλα...
και με αποφασιστική φωνή... της δηλώνω..
πως θα της τα κόψω..
την επόμενη φόρά που θα με κλωτσίσουνε...
Η χλωμάδα δεν φάνηκε λόγω μεικ απ....
αλλά...η γκριμάτσα... ήταν όλα τα λεφτά....
Αλλάζει θέση η μανδάμ... με τον σύζυγο...
διότι εφοβήθει για το γαλλικό μανικιούρ της...
και....
έρχεται η επαλήθευση του δεύτερου μέρους του άρθρου...

Εσώθημεν! Βεβαίως, η αγορά -όπως και η φύση- δεν αφήνει τίποτα κενό, και καλά κάνει· δημιουργεί τους απαραίτητους μεσάζοντες -όχι η φύση- που έναντι αμοιβής αναλαμβάνουν τη συμπλήρωση της δήλωσης. Ετσι, η Πολιτεία δημιουργεί, με απόφασή της, μια ανάγκη-υποχρέωση (δήλωση Κτηματολογίου) και ταυτόχρονα παραφυάδες αμειβομένων, όπως δημιουργεί ανάγκες, με υποβάθμιση των Σωμάτων Ασφαλείας, ανάγκες εταιρειών φύλαξης και θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός, τα οποία ύστερον αδυνατεί να ελέγξει... πού να βρει τόσους ελεγκτές! Η αναμονή, δε, στις διαδικασίες αυτές είναι προφανής, ώστε δεν συζητείται το πόσο ευχάριστα περνά κάποιος που έχει την καρδιά του ή τους νεφρούς του ή παίρνει διουρητικά για την πίεση.
Πρόκειται περί συγχρόνων τρόπων καταπνίξεως της όποιας προσωπικότητας μάς έχει απομείνει. Και όσον αφορά την περίπτωση του Κτηματολογίου, πρόκειται για δηλώσεις που επανειλημμένως έχουν γίνει σε κρατικές υπηρεσίες, αλλά οι οποίες, λόγω της εξαιρετικής τους οργάνωσης, δεν μπορούν να συνδυαστούν. Οπότε ο έντιμος πολίτης, που θέλει να προγραμματίσει κάτι στη ζωή του, βρίσκεται υπόχρεος ποικίλων διοικητικών διαδικασιών, ως να επρόκειτο διά καταπατητήν, ομοιάζων στανικώς με τους καταπατητές και τους οικοδομήσαντες τα όρη της Αττικής, που και χρόνον έχουν και υπαλλήλους να τους κάμνουν τις νυν και αεί ζητούμενες δηλώσεις των πολυπληθών υπηρεσιών.

Ο εγκεφαλικός διανοούμενος...
σύζυξ της ξανθιάς κλώσσας....
βαριέται....και τι κάνει???
Πιάνει κουβέντα...
με τον άλλο καταπιεσμένο σύζυγο... της παρέας...
για το στοίχημα...και...για το κτηματολόγιο!!!!
Την ώρα...που ο Κότσιρας...
τα δίνει όλα...
σε ένα περιπαθές άσμα...
που μόνο που δεν κλαίω ενώ το ακούω...
αλλά...όχι...ο παπάρας από πίσω μου...
είχε απορίες για το κτηματολόγιο...
και έπρεπε να ακούω αυτόν...
και όχι τον Κότσιρα...
Μετά το τρίτο άσμα....
που άκουσα σε συνδιασμό με τα σχόλια περί κτηματολογίου...
από τους δύο βλάκες από πίσω μου...
γυρνάω... και τους ρωταω...
-Πού βρισκόμαστε????
Κοιτάζονται σας μοσχάρια μεταξύ τους..και με ρωτάνε...
-Που???
-Σε συναυλία!!!
Και γιατι έρχεται ο κόσμος σε συναυλία???
-Γιατι΄???
-Για να ακούσει τους τραγουδιστές....σωστα???
-Σωστά...
-Τόση ωρα...μιλάτε....γιατί δεν πάτε στο κυλικείο...να τα συζητήσετε???
-Α!!! Τι σε νοιάζει εσένα???
-Δεν μπορώ να ακούσω τον Κότσιρα...ακούω εσάς τόση ώρα...
-Δεν μας παρατάς κυρά μου??? Και εσύ κάθεσαι πολύ πίσω....
-Εγώ κάθομαι όπως θέλω...αλλά δεν μιλάω... ενώ εσεις ενοχλείτε...
-Να κάτσεις κανονικά....
-Εγω...δεν ενοχλω. κανέναν..ενώ εσεις ενοχλείτε τόσο κόσμο....ΖΩΑ!!!
-Τί θα μας κάνεις ηλιθια????
-Τίποτα...
θα σας κράζω μέχρι να σκάσετε... ΖΩΑ!
να μάθετε να σέβεστε τον χώρο που βρίσκεστε και τους γύρω σας...
-Θέλεις να ακούσεις μπινελίκια γιοα να στρώσεις???
-Τα μπινελίκια όπου σε παίρνουν... εδώ...είσαι εκτός...
(Πιάνω το μπουκάλι... να το σπάσω...αμα αγριέψει η φάση... και σηκώσει χέρι ο "μάγκας")
Με κοιτάει έκπληκτος...και.... βγάζει τον σκασμό...

Νόμος δεν είναι η κοινή ανθρώπινη λογική, αλλά ό,τι εξυπηρετεί ως λογική τη φαντασιακή συνείδησή μας. Μέσα από τη διαδικασία της κάμερας, δημιουργείται ένα οπτικό ασυνείδητο που συντροφεύει τις πράξεις μας, για να θυμηθούμε λίγο και τον Μπένγιαμιν.
Και στο τέλος, ό,τι στην καθαρή συνείδησή μας σημαίνει αγάπη, πάθος, θυσία ή προσφορά, απωθείται στην προσπάθεια να ακολουθήσουμε τις «αλήθειες» της κάμερας που μας έχουν εντυπωθεί. Ομως, ενδίδουμε στην κάθε πανσέληνο, θέλοντας να βρούμε τις αλήθειες που αποδιώξαμε. Ας ξεκαθαρίσουμε, ωστόσο, ότι αυτό γίνεται όχι εξαιτίας της αλήθειας ή αληθοφάνειας της ψευδαίσθησης που μας περιβάλλει, αλλά εξαιτίας της σύνδεσής της με τις πρακτικές μας δυνατότητες. Διότι η ψευδαίσθηση αποκτά την ιδιότητά της εξαιτίας του χώρου που της δίνουμε. Δεν επιλέγουμε, π.χ., να κάνουμε μια «επανάσταση» για να ζούμε καλύτερα, αλλά αφήνουμε να συνδεθεί αυτή η κίνησή μας με ένα σίριαλ που δείχνει μια πολυτελή ζωή, όπως ήταν για τους παλαιότερους η «Δυναστεία» κ.λπ., για να μην αναφερθώ σε νεότερα σίριαλ ή τηλεοπτικές εκπομπές. Και φυσικά δεν έχει νόημα η πρόσληψη της ψευδαίσθησης, όταν η άποψή μας πάνω σε ένα γεγονός οφείλει να είναι σαφής, ότι δηλαδή η Πολιτεία π.χ. έχει υποχρέωση να μας αντιμετωπίζει ως ανθρώπους που έχουν αξιοπρέπεια. Εδώ συμβαίνει κάτι παράδοξο. Αντί η περιγραφή της αθλιότητας να μας εξεγείρει, προσλαμβάνεται ως φυσική κατάσταση, την οποία πρέπει να αποδεχθούμε για διαφόρους λόγους, ενώ στην πραγματικότητα συνιστά, όπως παρουσιάζεται, μια προσπάθεια μεταστροφής. Καταλήγουμε, μέσω των κρίσεων των τηλεδημοσιογράφων και των τηλεπαραθυροσχολιαστών -οι οποίες συνηγορούν υπέρ ενός συγκεκριμένου συμπεράσματος, διαδραματίζοντας έναν κανονιστικό ρόλο- να αποδεχθούμε ότι δεν είναι απαραίτητο να σκεφθούμε με βάση τις δικές μας πεποιθήσεις, αλλά σύμφωνα με εκείνες που παράγονται αυτοστιγμεί από τον «αντικειμενικό διάλογο».

Ο φλώρος από δίπλα...
δεν έχει βγάλει άχνα...
ενώ πριν δυσανασχετούσε με την φλυαρία των "βλαχαδερών"...
Αρχίζουν τα ηπειρώτικα...
σε διασκευή που τα τραγουδάει η Τσαλιγοπούλου...
και γυρνάει ο φίλος φλώρος...και λέει...
-Εχουν και ξένο ρεπερτόριο???
-Ε ναι...έχουν...
και ακούγεται...το υπέροχο άσμα....
"Το φεγγάρι κάνει βόλτα..στις αγάπης μου την πόρτα"
...Ξένο??? Ναι ρε...ξένο...σε φλώρους...ευτυχώς ακόμα....
Ουφ...Τι τα ήθελα???
Ας καθόμουν σπίτι μου....
να την ακούσω στο σι ντι...
Να αποφύγω την συγχυση...
τις κουβέντες περί κτηματολογίου...
και το άρωμα του μεικ απ...
Να μην λέρωνα και τα ρούχα μου στην τελική!!!!!

Η αμφιβολία όμως παραμένει ακόμη, όπως είχε διατυπώσει ο Καρτέσιος, η μοναδική ένδειξη ότι υπάρχουμε ως άνθρωποι.

Το βράδυ έκλεισε με το φοβερό σχόλιο του συνοδού μου...
"Αμαν βρε Μαρία... είδα την υπόλοιπη συναυλία έχοντας τα χέρια μου σφιγμένα μπουνιές να προλάβω να ρίξω την πρώτη και καθοριστίκή στον καυγά που θα επακολουθούσε, δεν την χάρηκα καθόλου"

Μα δεν υπήρχε...καμία αμφιβολία...
θα κωλώνανε...οι μάγκες του ποστίς..
.και δεν θα πιανόμασταν στα χέρια...με τα Ζώα...
το έλεγε και το άρθρο....
αλοίμονο.....

Φύλαξ....

Επειδή θα πάω Χαλκιδική....

να εορτάσω την ονομαστική μου εορτή...

και επειδή τελευταία κυκλοφορούν

πολλοί και σατανικοί......

κλέφτες, λωποδύτες και ρεμάλια...

ζήτησα από την πιστή σκυλούμπα μου...

να προσέχει το βλογ... και τα δώρα μου ...

.

να μην τα κλέψουν...

Ιδού λοιπόν ο φοβερός και ατρόμιτος φύλαξ...

κύριος Ροκάκος Κανισίδης...

σε φοβερή στάση επιφυλακής.....

.

έτοιμος να κατασπαράξει όλους τους "κακούς".....

.

.

Υ.Γ.1. Προσέχετε τι σχόλια αφήνετε.. γιατί γνωρίζει γραφή και ανάγνωση...

και άμα θυμώσει... θα σας φάει!!!!....

.

.

Υ.Γ.2. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όσους γιορτάζουν !!!!!!!

η ύπαρξη του κενού θεωρείται παράλογη…

Ένιωθα ένα κενό…
αλλά ….

η ύπαρξη του κενού θεωρείται παράλογη…

Ο Αριστοτέλης απέδειξε πως ο κόσμος…
είναι πλήρης και πεπερασμένος χώρος…..
Ο Παρμενίδης, έλεγε ότι τα σώματα….
δεν χωρίζονται σε άτομα…
γιατί ο χωρισμός θα δημιουργούσε το Τίποτα…
ένα Τίποτα όμως που θα είχε την έννοια του χώρου…
οπότε… δεν θα ήταν τίποτα…

η ύπαρξη του κενού θεωρείται παράλογη…

Μετά ήρθε η Πεμπτουσία…..
μία ύλη τόσο λεπτή....
που δεν ανιχνευόταν…
αλλά γέμιζε το κενό …
ώστε να χωρίσουμε τα άτομα…

η ύπαρξη του κενού θεωρείται παράλογη…

Η Πεμπτουσία έγινε Aιθέρας....
αργότερα Xωροχρόνος …
και τώρα… Kβαντικό Kενό…

η ύπαρξη του κενού θεωρείται παράλογη…

Ο Αϊνστάιν ψάχνοντας τον άδειο χώρο....
βρήκε μέσα του μία γεωμετρία…
και ανακάλυψε τον Χωροχρόνο…..
ο οποίος υπάρχει ως φυσική οντότητα.....
και ακυρώνει το απόλυτο τίποτα......

η ύπαρξη του κενού θεωρείται παράλογη…

Η κβαντική φυσική απέδειξε….
την αρχή της απροσδιοριστίας.......
και μας έμαθε ότι ποτέ δεν γνωρίζουμε ταυτόχρονα….
τη θέση και την ταχύτητα ενός σώματος….
και έτσι είναι αδύνατον να ορίσουμε …
την ένταση και τον ρυθμό μεταβολής της….

η ύπαρξη του κενού θεωρείται παράλογη…

Τα δυναμικά πεδία υπάρχουν πάντα…
και ακυρώνουν το απόλυτο τίποτα.....
Είναι ενεργειακές διακυμάνσεις…
ζεύγη σωματιδίων….
που εμφανίζονται από το πουθενά…
και καταλήγουν στο πουθενά….
φαινομενικά αυθαίρετα….

η ύπαρξη του κενού θεωρείται παράλογη…

Η διαφορά δυναμικού…
δημιουργεί μία δύναμη που έλκει…
και μετατρέπει τον χωροχρόνο…
σε κινητική ενέργεια….

Μία επίσκεψη...

Αργά χτες το βράδυ, δέχτηκα μία επίσκεψη…
ήρθε να με βρει ο Νεκρός μου…
ίσως τον έφερε ο ήχος της χαλασμένης σειρήνας ομίχλης…
που ηχούσε όλο το βράδυ… ενώ είχε ξαστεριά…
ίσως τον έφεραν οι ειδήσεις του πολέμου…
ίσως τα δάκρυα που έπνιξα…κρυφά…
δεν ξέρω…αλλά ήρθε….
να μου ζητήσει να του μαγειρέψω …
και να του πλύνω μαύρες κάλτσες …
η επιθυμία του διαταγή…
έτρεξα έντρομη να αγοράσω υλικά…
την συνταγή την ξέρω… καλά…
την είχω κάνει πολλές φορές…
για να τον ευχαριστήσω…
αλλά αισθανόμουν όπως παλιά την ίδια ανασφάλεια..
άραγε θα πετύχει???
θα το φάει όλο???
θα το απολαύσει???
να βάλω λίγο παραπάνω βούτυρο??
βρήκα το καλύτερο κασέρι???
ποια συνταγή έχει το ψυχικό βάλσαμο που μου προσφέρει???
η σφολιάτα…είναι παγωμένη…
να ανοίξω φύλο…
ξέρω να φτιάχνω φύλο???
μπορώ?? να η συνταγή…
χώνω τα χέρια στο ζυμάρι….
πρώτα με τα ακροδάχτυλα….
μετά με δύναμη…
την νιώθω σε όλη την παλάμη..
έτοιμη η ζύμη….
να πλύνω καλά τα χέρια…
να ανάψω τον φούρνο….
να….να φτιάξω την γέμιση...
να ξαναπλύνω τα χέρια…
να…πλύνω τις κάλτσες…
που είναι οι κάλτσες????
είχαμε ξύλινη σκάφη???
όμορφη είναι….
θυμίζει δάσος… γη…
τι απαλές κάλτσες…
όλες μαύρες???
πότε του τις αγόρασα??
με ποια ρούχα τις φορούσε???
λατρεμένη πατούσα…
που την κληρονόμησα…
της άραγε έβαλε κρέμα???
έκοψε τα νύχια του???
μαύρες κάλτσες , άδειες…
αυτό έχω…και μία συνταγή…
που έρχεται με την ομίχλη…

Που είναι το άτιμο mind, οεο????

Καθώς γυρνούσαμε από Χαλκιδική…
Βάλαμε πάλι το γνωστό cd…
με τα 500 τραγούδια των 80’s….
Άρχισα ως γνωστόν να τραγουδάω…
και μου ήρθε η ιδέα…
του σημερινού βλογγγγγγ
Δεν είναι τίποτα παραπάνω…
από την καρα-ελεύθερη
και ψιλομεθυσμένη μετάφραση…
ενός λατρεμένου τραγουδιού….
Σας βάζω λοιπόν το βίδεο…
και σας προτείνω…
να το τραγουδήσετε στην δικιά μου βερσιόν…
με ψιλοΰστερικόν τρόπο…
τσιρίζοντας..(όχι τραγουδώντας)

ακολουθώντας την "χορογραφία"
φαντασιώνοντας
ότι το λέτε σε κάποιον που γουστάρετε θανάτου…
ώστε να το απολαύσετε…
όπως εγώ….
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

The sun comes up - I think about you
Ο sun πάει up… I think πάλι you!!!
(χορευτικό: δείχνουμε ψιλά…)

The coffee cup - I think about you
The coffee πλατςςςς… I think πάλι you!!!
(χορευτικό: κάνουμε πως κρατάμε κούπα…)

I want you so, it's like I'm losing my mind

I want you τόσοοοοοο… πάει το άτιμο minddddd…..

The morning ends - I think about you
Το πρωί φεύγει… I think πάλι you!!!

I talk to friends and think about you
Πρήζω τους φίλους… I think πάλι you!!!

And do they know it's like I'm losing my mind?

Σάμπως δεν ξέρουν πως πάει το άτιμο mind????
All afternoon doing every little chore
Ολο το απόγευμα έκανα ψιλοchore

The thought of you stays bright
Η σκέψη σου ήρθε πάαααλι

Sometimes I stand in the middle of the floor
Καμία φορά μένω στην μέση του floor
(χορευτικό: μένουμε για λίγο ακίνητοι…)

Not going left - not going right
Δεν πάω δεξία…δεν πάω αριστερά….
(Χορευτικο:δείχνουμε με τα χέρια… δεξία και αριστερά)

I dim the lights and think about you
Χαμηλώνω τα lights…

I think πάλι you!!!

Spend sleepless nights to think about you
Μένω άγρυπνη/ος την νύκτα… I think πάλι you!!!

You said you loved me, or were you just being kind?
Είπες ωρέ πως μ’αγαπας??? ή το έπαιζες ψιλο- kind?

Or am I losing My mind?
Ή το έχασα, πάει πια…το καημένο mind?

Υ.Γ. Αμα το βρείτε... πείτε μου.....

Δίδεται και αμοιβή....

Χαχαχαχαχα

Τις Παρασκευές... πάμε στην θάλασσα...

Καλό Παρασκευοσαββατοκύριακο.......

σε όσους δεν εφύγαν.....

δεν παιρνάνε καλά.....

και ονειρεύονται....
.....ακόμα....

.....un mundo raro....

Τέλος....

Declaration....

Ο έρως.... η πραγματική ζωή.....

περιγράφεται πλήρως...

από το τραγούδι που ακούγεται....

Ο,τιδήποτε λιγότερο από αυτό....

είναι παπαριά....

(συγνώμη... για το λεξιλόγιο....

αλλά... δεν γαμιέται???? δικό μου ειναι το βλογ...

γράφω ό,τι θέλω....όπως το θέλω...)

.................εδώ υπήρχε πικρόχολο σχόλιο...........

...............στην αρχική ανάρτηση...........

................αλλά.............

............................

...............

........

Το οτι γουστάρουμε να παραμυθιαζόμαστε...

δεν σημαίνει ότι ειμαστε και χαζοί....

είμαστε απλά τυχεροί...

για όσο καιρό τα καταφέρνετε...

το ζούμε και το ευχαριστόμαστε....

μετά... βρίσκουμε άλλα παραμύθια..

να πρωταγωνι-στήσουμε...

Ευτυχώς.... από παραμυθάδες...

είναι γεμάτη η γαμω-ζωή..

και η γαμω-κοινωνία....

Τώρα οι στίχοι....

για τους ισπανόφωνους κουφούς....

Con toda palabra

Con toda sonrisa

Con toda mirada

Con toda caricia

Me acerco al agua

Bebiendo tu beso

La luz de tu cara

La luz de tu cuerpo

Es ruego el quererte

Es canto de mudo

Mirada de ciego

Secreto desnudo

Me entrego a tus brazos

Con miedo y con calma

Y un ruego en la boca

Y un ruego en el alma

Con toda palabra

Con toda sonrisa

Con toda mirada

Con toda caricia

Me acerco al fuego

Que todo lo quema

La luz de tu cara

La luz de tu cuerpo

Es ruego el quererte

Es canto de mudo

Mirada de ciego

Secreto desnudo

Me entrego a tus brazos

Con miedo y con calma

Y un ruego en la boca

Y un ruego en el alma

και η μετάφραση...

για τους φίλους που την ζητήσαν....

Με όλα τα λόγια
Με όλα τα χαμόγελα
Με όλα τα βλέμματα
Με όλη τη τρυφερότητα
Μπαίνω στο νερό
Να πιω το φιλί σου
Το φως από το πρόσωπο σου
Το φως από το κορμί σου
είναι αίτημα να σε αγαπώ
είναι τραγούδι των μουγκών
βλέμμα των τυφλών
γυμνό μυστικό
Παραδίδομαι στα μπράτσα σου
με φόβο και ηρεμία
και ένα αίτημα στο στόμα
και ένα αίτημα στην ψυχή
Με όλα τα λόγια
Με όλα τα χαμόγελα
Με όλα τα βλέμματα
Με όλη τη τρυφερότητα
Πλησιάζω την φωτιά
που όλα τα καίει
Το φως από το πρόσωπο σου
Το φως από το κορμί σου
είναι αίτημα να σε αγαπώ
είναι τραγούδι των μουγκών
βλέμμα των τυφλών
γυμνό μυστικό
Παραδίδομαι στα μπράτσα σου
με φόβο και ηρεμία
και ένα αίτημα στο στόμα
και ένα αίτημα στην ψυχή

και το video... για την ιστορία...

Υ.Γ. Φίλιππε.... ευχαριστώ ωρέ!!!

Είσαι ο απόλυτος ποιοτικός φίλος....

Μορφή & Μεταμόρφωση....

Σήμερα είναι η μέρα της Μεταμορφώσεως….
Είναι ημέρα γιορτής… για την Ορθοδοξία…
Ενώ είμαι άθεη… αλλά αυτή η γιορτή μου αρέσει…
Μου αρέσει η μεταμόρφωση, ως έννοια γενικότερα….
διότι εμπεριέχει άθελα της, την ουσία της πλάνης…
μέσα από την αποδόμηση του ρόλου της μορφής…
Η μορφή ερμηνεύεται…κάθε φορά διαφορετικά…
πολλές φορές μας παραπλανά…
άλλες φορές μας οδηγεί….
Το θετικό της στοιχείο όμως είναι ότι πάντα μεταλλάσετε...
Μεταλλάσετε και σε σχέση με τον παρατηρητή…
και ακολουθώντας ή φανερώνοντας την ουσία…
Καμία μορφή δεν μπορεί παρά να μεταλλαχτεί…
και αυτό είναι το πιο παρήγορο πράγμα που υπάρχει…
Διότι μέσα από την αλλαγή,
γνωρίζουμε νέα στοιχεία της ουσίας
και νέους τρόπους να την βιώνουμε…
και αυτό μας κάνει πιο σοφούς…
μας κάνει πιο ζωντανούς…
πιο δυνατούς…
ακόμα και αν πολλές φορές πονάει…
πονάει πολύ…
αλλά αυτός ο πόνος…
είναι πόνος αγνός…
πόνος δημιουργίας…
πόνος ζωοδόχος…
πόνος γέννας…
Κουράγιο λοιπόν…
καλοί μου φίλοι…
Όλα περνάνε….
Όλα μεταμορφώνονται…
ευτυχώς!...


Το λέει και η φίλη μας η Siouxsie
στο παρακάτω τραγουδάκι που σας αφιερώνω…

Οι στίχοι… για τους κουφούς….
What in the world is happening?

What in the world could this be?

I'm on the verge of an awakening

A new kind of strength for me

I feel a forceI've never felt before

I don't want to fight it anymore

Feelings so strong can't be ignored

I burst out - I'm transformed

Rising up, shaking it off

The yesterday dreary

Graceful and strong,

No more forlorn

Today's a jubilee

Don't be surprised

This change is my design

I feel a force I've never felt before

I don't want to fight it anymore

Feelings so strong can't be ignored

I burst out - I'm transformed

I feel a force I've never felt before

I can't hold it down I've just got to soar

And laugh in the face that is vulture law

I burst out, I'm transformed

I feel a force I've never felt before

I don't want to fight it anymore

Feelings so strong can't be ignored

I burst out - I'm transformed

I feel a force I've never felt before

I can't hold it down I've just got to soar

And laugh in the face that is vulture law

I burst out - I'm transformed

I burst right out - Into a swan

I burst out into a swan

Εεεεεφτααααααααασεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!

Αργησα λίγο....αλλά.....

ήθελα να σας περιποιηθώ πολύ!!!!!!!

Το καλό πράγμα...αργεί να γίνει...

Παρόλο που πονούσε η μέση μου....

έτρεξα σε ένα υπέροχο λιβάδι.....

Να βρω... μία σέξυ αγελάδα....

με στυλ και χιούμορ...

να μου δώσει το γάλα της

με την καρδιά της....

Μετά...

Βρήκα αντάξιο της παρέας σας....

ψηλό ποτήρι...

Αγόρασα... υπερσύγχρονο...

δυνατό κτυπητήρι.....

και μία καφετιέρα...
για όλα τα γούστα....

Εφτιαξα παγάκια-διαμάντια....

Ανοιξα νέο κουτί... Νεσκαφέ....

τον έφτιαξα...

και βρήκα το κατάλληλο καλαμάκι

για τον καθένα από εσας...

Για τον κύριο spy

το καλαμάκι με τον Ερμη...

γιατι μου θυμίζει το αβατάρ του...

τον Ερμή του Πραξιτέλη....

Για τον κύριο Albus Genius...

το καλαμάκι με τον Δία...

γιατί με κεραυνοβολεί σύνεχεια......

Για την καλή μας wilma....

το καλαμάκι Αφροδίτη...

γιατι είναι σίγουρα πανέμορφη....

Για τον dr seeng....

το καλαμάκι τσολιας....

γιατι έχει το κατάλληλο χιούμορ να το εκτιμήσει...

Για την αντίδραση+σεξ....

το καλαμάκι Ηρακλής....

γιατί σεξ χωρίς ρόπαλο δεν λέει...

Για τον αποτετοιο....

το καλαμάκι Διόνυσος...

γιατί πίνει σαν εμένα....

Για τους απατεώνες....

το καλαμάκι πήγασος...

γιατί...πετάει πετάει.....

Για τον gianni.....

το καλαμάκι Μέγας Αλέξανδρος...

γιατί είναι από την βόρειο Ελλάδα...

και τέλος το καλαμάκι Αρτεμις...

για την Γλυκυτάτη....

που όλη μέρα και νύκτα είναι στα καμάκια...

με το τόξο.....

και...

ειδοποίησα το σκάφος να σας περιμένει...


στην μαρίνα Ζέας....
Να σας πάει.....
εκεί....





γιατί έχετε παρακουραστεί....
ώστε να πιείτε τον καφέ σας με την ησυχία σας...



Υ.Γ. Μην ξεχάσετε τα lab top και χάσω την παρέα σας....

Ενα εικονικό τοστ....

Σήμερα δεν θα γράψω νέο ποστ…
Αποφάσισα να σας κάνω ένα τόστ…..

Πρώτα θα φτιάξω το ψωμάκι….

Το νερό θα είναι από ένα βαθύ πέτρινο πηγάδι…
Το σιτάρι θα μαζέψω από τα ταραγμένα χωράφια του Van Gogh
παρέα με τα κοράκια…

και θα το αλέσω στους νερόμυλους
που με ταξίδεψαν τα Όνειρα του Κουροσάβα...

Το αλάτι θα έρθει από μια κρυφή αλυκή …
της πιο ψηλής κορφής των Ιμαλάϊων…

Η προζύμη θα ζυμωθεί τρεις νύκτες μοναξιάς…
και θα φουσκώσει με μέλι από θυμάρι…

Θα το ψήσω σε φούρνο με ξύλα…
που θα κοπούν από το δάσος του Cézanne

Όταν ψηθεί το ψωμί…
Θα κόψω δύο τέλεια τετράγωνες φέτες....
Θα τις αλείψω με βούτυρο…του Antoine Vollon

και απάνω τους θα στύψω ντοματίνια Σαντορίνης.....

θα ψιλοκόψω λίγο φρέσκο βασιλικό…
από την γλάστρα στον κήπο μου….
λίγο αλατοπίπερο….

και θα τις σκεπάσω με γραβιέρα Κρήτης…
από τα Ανώγια….

και στο κέντρο θα βάλω εκλεκτό καπνιστό ζαμπόν...
κομμένο σε φέτες τριών χιλιοστών….
φτιαγμένο από τον Josep Maria Sert i Badia …

Και θα το βάλω να ψηθεί… σε μέτρια φωτιά....
τόσο όσο να γίνει τραγανό το εξωτερικό…
και να ενωθεί μαγικά το εσωτερικό....

Καλή όρεξη… λοιπόν….

Indymedia...

Χαμός γίνεται στο Indymedia....

Και στους χαμούς συνήθως η δημιουργικότητα βαράει κόκκινο.....

Αναδημοσιεύω λοιπόν...

ένα από τα πιο έξυπνα σχόλια που εκόπησαν...

με αξιόλογη ταχύτητα...

(ούτε 5min δεν έμεινε η ανάρτηση)

γιατί η λογοκρισία είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ....

από οποιονδήποτε και αν γίνεται...

και για οιονδήποτε σκοπό.....

κύριοι "ανεξάρτητοι".....