Why does my heart feel so bad?

Αέναη κίνηση…
στο μελαγχολικό οπτικό πεδίο…
του αιώνα της μοναξιάς…

Y.Γ. Σήμερα ένιωσα ενοχές...

για όσα ακόμα έχω....

.

.

.

.

.

.

.

.

Κυματοθραύστες...

Με τα πολύτιμα κρυφά...

εύθραυστα και στιβαρά …
άυλα υλικά ...
βγαλμένα από τα σπλάχνα…
φτιάχνεις τον κυματοθραύστη …

Για μια ανεπανάληπτη στιγμή…
ευγενικής ανακοχής...

πλαστής ασφάλειας…

Πολύχρωμη απόλαυση…
νεφελώδους νηνεμίας…

...πριν την ατέρμονη τελική θραύση….

My little.....pony???

Το μικρό μου πόνυ....μεγάλωσε....

και έγινε αντικείμενο τέχνης.....

από την καταπληκτική Mari Kasurinen(κλικ!)

.

ντύθηκε Ελβις....

Μάικλ Τζάκσον....
.

Λαίδη Γκάγκα!!!!!

Φρίντα Κάλο...

.

Αντι Γουόρχολ....

.

Μέριλιν.....

.

Δόκτορ Σποκ....

.

.

Σούπερμαν!!!!

.

Μπατμαν!!!!!

.

Κατγούμαν....

και... WonderWoman...


Είδε Πόλεμο των Αστρων...

και μετά KiLL BiLL!!!!!!

.
.
.
.
.
.

Στο τέλος όμως κατέληξε....
στην πιο Ακανόνιστη Εκδοχή!!!!!!
.
.
.
.
.
.
.

Χαχαχαχαχαχαχαχααχαχαχαχαχα

.

.

.

Δεν είναι υπέροχα??????

Τα κβαντικά παγοπέδιλα...

Παγωμένη η φύση της υγρασίας...
στην αρνητική διαπερατότητα…
ενός παρμπρίζ…

.

Ένιωσε στο σύνορο του χωροχρόνου…
εγκλωβισμένη…
και έψαξε ενστικτωδώς…
για ζεστασιά μέσα στο χέρι…
από το αόρατο κβαντικό της ταίρι…

…για μία μόνο στιγμή ύπαρξης …
που θα αυτοακυρωθεί…

Η πραγματικότητα…
δεν μπορεί να υπάρξει…
αν δεν βρεθεί…
ο ιδεατός παρατηρητής…

…και τότε άρχισε μανιασμένα να χορεύει…
τεμαχίζοντας πεζότητα…
και ανυπαρξία…
με τρυφερές λεπίδες…
παγοπέδιλων παλιών...




Και το κενό μετατράπηκε σε «γεμάτο» χώρο...
με τα εν δυνάμει ζεύγη ...
μίας "ζωής"...
που χόρευαν αλόγιστα ...
προς την ανυπαρξία...
μένοντας πιστά στην χορογραφία…
ίσων απόστασεων...
πάση θυσία...
μήκους κύματος…

.
.
.
.
Υ.Γ. Οι φωτογραφίες είναι από την παγωμένη πρωινή υγρασία…
στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου μου….
Το κείμενο είναι εμπνευσμένο από εδώ (κλικ!)
και όλη η ανάρτηση αφιερώνεται στον ΝταΛΛΛικιέρη…
γιατί ξέρω ότι χαΛΛΛιέται…
άμα δεν πάρει την ημερήσια δόση του κουλτουροκβαντικής….

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα…
σε όλους τους παράλληλους κόσμους…
του θείου Everett (κλικ!) …
που σκέφτηκε τη λύση…

Εκεί που πήραμε τις σωστές αποφάσεις…
στο τέλεια ευτυχισμένο γαμω-timing….
και τώρα βιώνουμε την απόλυτη ευτυχία…
με άγνωστες πιθανότητες λάθους…
μακριά από την αυτοκαταστροφική μας φύση…
μακριά από τις πληγές μας…
που όρισαν μία…
αλλά όλη δικιά μας…
γαμω-πραγματικότητα…

.
Μακριά από την ανικανοποίητη φύση…
τη μαζοχιστική διαστροφή…
που ακόμα ζητιανεύει…

.
Μακριά από όλα τα μίζερα…
που μας πολιορκούν…

.
Εφιάλτες για άλλους…
εφιάλτες άγνωστους…
αποστασιοποιημένους…
από την «αλήθεια» που βιώνουμε…
ως αποτελέσματα λανθασμένων παραγόντων…
μιας γαμω-ασυνάρτητης συνάρτησης…
της ζωής μας…

(Μακριά…
Πολύ μακριά μωρό μου…λέμε….)

Και δύο καθηγητές από το Πρίστον (κλικ!) …
να μας μαγεύουν…

με το θεώρημα της ελεύθερης βούλησης…
όπου ένα κατατρεγμένο σωμάτιο…
μπορεί…
με κάποιο μυστηριώδη τρόπο…
να επιλέγει τις τιμές των μεταβλητών…
χωρίς να υπακούει στον έλεγχο του πειραματιστή…

Και να μου δίνουν ελπίδα…
να σε ονειρεύομαι….
ακόμα...

σε θεωρητική βάση βέβαια...

αλλά πάντα αλλιώς….
αγνό και γυμνό...

.

.

.

.
Υ.Γ. Να κάνετε κλικ ωρέ… όπου το γράφει…
για να καταλαβαίνετε…
τα κβαντομηχανικά υπονοούμενα…
μίας φθαρτής χαμένης φύσης…..
ακανόνιστα μπλεγμένης ...

σε αυτό το γαμω-σύμπαν
της απελπισίας…

Υ.Γ.1 Για του χρόνου καπαρώσαμε τον Νταλικιέρη....

να μας γράψει ευχές... πιο αισιόδοξες και πιο πλήρεις...

Κουράγιο αδέλφια... ως του χρόνου...

Κουράγιο!!!!