μικρή…τόση δα....
για τους ηλίθιους…
ασήμαντη…
στην ατέλεια πελώρια…
αβάσταχτα πικρή…
διακριτικά…
δακρύβρεχτη….
Στα δάκτυλα…
στα μάτια…
στον πρωινό καφέ…
Στη γλύκα…
κάθε απόκοσμης απελπισίας…
στην πεζή μοναξιά…
μιας καθημερινότητας…
Αέναα σιωπηλή παρέα...
χωρίς απαξιωτικούς διαλόγους…
μόνο νιώθει…
πάντα ένιωθε....
ασήμαντη…
στην ατέλεια πελώρια…
αβάσταχτα πικρή…
διακριτικά…
δακρύβρεχτη….
Στα δάκτυλα…
στα μάτια…
στον πρωινό καφέ…
Στη γλύκα…
κάθε απόκοσμης απελπισίας…
στην πεζή μοναξιά…
μιας καθημερινότητας…
Αέναα σιωπηλή παρέα...
χωρίς απαξιωτικούς διαλόγους…
μόνο νιώθει…
πάντα ένιωθε....
δίπλα στέκεται…
και συμπονά…
τώρα πονά…
χωρίς να καταλαβαίνει…
τα λογικά…
Και ας προσφέρθηκε…
πολύτιμα φτηνά…
χωρίς αντάλλαγμα…
χωρίς σκοπό…
με ημερομηνία λήξης…
σύντροφος αληθινός…
ο κολλητός…
Επίφαση αφής…
χάδι αληθινό….
επαφή.....
και συμπονά…
τώρα πονά…
χωρίς να καταλαβαίνει…
τα λογικά…
Και ας προσφέρθηκε…
πολύτιμα φτηνά…
χωρίς αντάλλαγμα…
χωρίς σκοπό…
με ημερομηνία λήξης…
σύντροφος αληθινός…
ο κολλητός…
Επίφαση αφής…
χάδι αληθινό….
επαφή.....
θρεμμένη στην προσφορά…
υπαρκτή με αγάπη…
θεριό σε κάθε ανάγκη …
στην ανάγκη σου…
Άσπρη τρίχα στο σεντόνι σου…
χωρίς ένδειξη χρόνου…
προστασίας ή σοφίας….
Καθαρή προσφορά…
Τίμια αγάπη…
Εξάρτηση…
σαν σκέτη μοναξιά…
Απουσία καθαρή…
σε αναμνήσεις που πονάν…
υπαρκτή με αγάπη…
θεριό σε κάθε ανάγκη …
στην ανάγκη σου…
Άσπρη τρίχα στο σεντόνι σου…
χωρίς ένδειξη χρόνου…
προστασίας ή σοφίας….
Καθαρή προσφορά…
Τίμια αγάπη…
Εξάρτηση…
σαν σκέτη μοναξιά…
Απουσία καθαρή…
σε αναμνήσεις που πονάν…
14 σχόλια:
Αν και ανήλικη πνευματικά, το κατάλαβα. Πολύ ωραίες αρκετές φραστικές οκτάβες, πολυλογάδικο όμως νομίζω. Θέλει λίγο γδύσιμο, λίγο less is more. Ποιανού είναι;
Λέξεις που μπαίνουν σε μαγική σειρά να τις νοιώσεις..να μετατραπούν σε συναίσθημα ...αυτό το λίγο που γίνεται πολύ...
Καλημέρα....
@Tsaousa...
έτσι το έγραψα γιατί έτσι ένιωθα...
δεν γράφω ποίηση...αδειάζω το μυαλό μου...
και ως γνωστόν είμαι φλύαρη....
@Γιαγιάκα...
Πολλή η πίκρα.....και ο πόνος...
:-((
Καλημέρα,
περιγραφή μιας απόλυτης απουσίας
Άσπρη τρίχα στο σεντόνι σου…
χωρίς ένδειξη χρόνου…
προστασίας ή σοφίας….
και μια λύτρωση.
Υ.Γ.
Μπορεί να μη γράφεις συχνά ποίηση, προσωπικά όμως λατρεύω να σε διαβάζω όταν γράφεις!
:-)
Η απώλεια ενός αγαπημένου ζώου είναι το ίδιο με την απώλεια ενός αγαπημένου φίλου. Όποιος δεν το έχει νιώσει αυτό δεν μπορεί και να καταλάβει πόσο βαρύ είναι.
Κουράγιο.
Θυμήσου πόσο εύκολα ξεχνούσες με το παιχνίδι κάτι που σε στενοχωρούσε όταν ήσουν παιδί.
Γίνε και πάλι παιδί και ξεκίνα το παιχνίδι. :)
καλεεεεεε
καλε κοριτσακι τι επαθες πριν τα μεσανυχτα και ποσταρισες τουτο δω το - ωραιότατο παραδεχομαι - νοσταλγορομαντικο και ποιητικά ρεαλιστικό μετά τα μεσάνυχτα?
οπως και ναχει, νασαι παντα απαραδεχτα καλα και ασεμνα ευτυχισμενη
αυτο ευχομαι
Κρίμα βρε κοριτσάκι- είδες τελικά ίσως έπρεπε να κρατήσεις τη χελώνα- ζει πολλά χρόνια και δεν αφήνει οδυνηρά ενθύμια...
Τι να πω, με το χρόνο ίσως κάποια άλλη ψυχούλα βρεθεί να σε παρηγορήσει- φτηνή παρηγοριά αυτή την ώρα....
επιτελους γυρισες
Ωχ, καλή μου, δικό σου είναι; Αν το ήξερα θα ήμουν λιγότερο "αυστηρή".
Νόμιζα ότι ανήκει σε επαγγελματία. καποιον Γάλλο από αυτούς που μεταφράζεις.
Αν ΄καταλαβαίνεις πώς μιλάω, (που ναι, καταλαβαίνεις) κράτα το "πολύ ωραίες φραστικές οκτάβες". Δεν νομίζω ότι σε αφορά το υπόλοιπο που έγραψα.
Πρώτα-πρώτα καλώς ήρθες και μετά τις μάχες του ταβλιού ευτυχής.Δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης σε ότι θυμόμαστε. Κάθε λήξη είναι μέσα μας όπως όταν θα χάσεις στο τάβλι και δεν θα θέλεις να το θυμάσαι. ΄Οσο για το χρόνο, κατασκευή είναι και αυτός για να βάζουμε σε σειρά τα πράγματα. Μας έχει κολλήσει από μικρά αυτή η μανία της σειράς.Αλλά πολλοί δε φοράν και ρολόϊ.
Αμάν αυτή την εποχή η μίρλα σου...
Αμάν....
Σύνελθεεεεεεε
Μόλις γύρισα και ευτυχώς διαπίστωσα ότι δεν απουσιαζεις..
Φιλιά στη μούρη σου :)))
Δημοσίευση σχολίου